خارجیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'فرقه ها' به 'فرقه‌ها')
جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند')
خط ۱: خط ۱:
'''خارجیه‏''' فرقه ای هستند که شعارشان «اللّه و لا سواه» است. یعنی فقط خداوند کفایت همه چیز را می کند و از غیر او کاری ساخته نیست. و گاهی نیز می گویند که [[خدا]] و [[پیامبر|پیامبرش]] کفایت می کند. این فرقه با [[اهل البیت|آل رسول]] (اهل بیت علیهم السلام) دشمنی دارند و به خصوص می گویند که [[امام علی|امیر مومنان علیه السلام]] بعد از پیامبر صلوات الله علیه از خط دین خارج شده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 175 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> در برخی از منابع «خارجیه» عنوانی عام برای فرقه‌های ازرقیه، ریاضیه، ثعلبیه، جازمیه، خلفیه، کوزیه، کنزیه، معتزله، میمونیه، محکمیه، سراجیه، اخنسیه شمرده شده است.<ref>لغت نامه دهخدا: سرواژه هفتاد و دو ملت.</ref>
'''خارجیه‏''' فرقه ای هستند که شعارشان «اللّه و لا سواه» است. یعنی فقط خداوند کفایت همه چیز را می‌کند و از غیر او کاری ساخته نیست. و گاهی نیز می گویند که [[خدا]] و [[پیامبر|پیامبرش]] کفایت می‌کند. این فرقه با [[اهل البیت|آل رسول]] (اهل بیت علیهم السلام) دشمنی دارند و به خصوص می گویند که [[امام علی|امیر مومنان علیه السلام]] بعد از پیامبر صلوات الله علیه از خط دین خارج شده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 175 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> در برخی از منابع «خارجیه» عنوانی عام برای فرقه‌های ازرقیه، ریاضیه، ثعلبیه، جازمیه، خلفیه، کوزیه، کنزیه، معتزله، میمونیه، محکمیه، سراجیه، اخنسیه شمرده شده است.<ref>لغت نامه دهخدا: سرواژه هفتاد و دو ملت.</ref>


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۵ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۳

خارجیه‏ فرقه ای هستند که شعارشان «اللّه و لا سواه» است. یعنی فقط خداوند کفایت همه چیز را می‌کند و از غیر او کاری ساخته نیست. و گاهی نیز می گویند که خدا و پیامبرش کفایت می‌کند. این فرقه با آل رسول (اهل بیت علیهم السلام) دشمنی دارند و به خصوص می گویند که امیر مومنان علیه السلام بعد از پیامبر صلوات الله علیه از خط دین خارج شده است.[۱] در برخی از منابع «خارجیه» عنوانی عام برای فرقه‌های ازرقیه، ریاضیه، ثعلبیه، جازمیه، خلفیه، کوزیه، کنزیه، معتزله، میمونیه، محکمیه، سراجیه، اخنسیه شمرده شده است.[۲]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 175 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. لغت نامه دهخدا: سرواژه هفتاد و دو ملت.