مخمسه (پیروان ابوالخطاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'می آمد' به 'می‌آمد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مخمّسه''' پيروان | '''مخمّسه''' پيروان «ابوالخطاب» بودند. | ||
==وجه تسمیه== | ==وجه تسمیه== | ||
به این فرقه از آن جهت «مخمّسه» | به این فرقه از آن جهت «مخمّسه» مى‌گفتند كه گمان می‌کردند خداى عز و جل همان [[محمد (ص)]] است که در پنج صورت: محمد (ص)، [[على (ع)]]، [[حسن (ع)]]، [[حسين (ع)]] و [[فاطمه (س)]] ظاهر می‌شود و به این افراد پنج تن می‌گويند. | ||
==حقیقت وجودی حضرت محمد (ص)== | ==حقیقت وجودی حضرت محمد (ص)== | ||
مخمسه معتقدند که حضرت محمد (ص) حقیقت وجودی بقیه پنج تن است، زيرا او نخستين كسى بود كه خداوند در جسمش او ظاهر شد. او ناطق است و به هر صورتی كه بخواهد در | مخمسه معتقدند که حضرت محمد (ص) حقیقت وجودی بقیه پنج تن است، زيرا او نخستين كسى بود كه خداوند در جسمش او ظاهر شد. او ناطق است و به هر صورتی كه بخواهد در مى‌آيد. همچنین می‌گفتند که محمد (ص) همان [[آدم]]، [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[موسى]] و [[عیسی|عیسى]] بود كه پيوسته در عرب و حتى در شمایل پادشاهان ايران نيز ظاهر می‌شد و در هر دور و كورى به صورتى در می‌آمد. | ||
==مقام امامان پس از پیامبر (ص)== | ==مقام امامان پس از پیامبر (ص)== | ||
امامان پس از محمد (ص) همان مقام محمد (ص) را دارند و حضرت فاطمه (س) همان محمد (ص) است و معناى باب در [[قرآن]]، [[سلمان]] | امامان پس از محمد (ص) همان مقام محمد (ص) را دارند و حضرت فاطمه (س) همان محمد (ص) است و معناى باب در [[قرآن]]، [[سلمان]] مى‌باشد و معناى يتيم، [[مقداد]] و يتيم ديگر [[ابوذر]] است. | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
مخمسه | مخمسه معتقد بودند که [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]] و ديگر عبادات بندهايى بيش نيستند و معناى [[زنا]]، [[خمر]]، [[ربا]]، سرقت و همه كبائر كه حرام شدهاند مردان و زنانى هستند كه خداوند آنان را از دوستى با ايشان منع كرده است. | ||
این طایفه همچنین به [[تناسخ]] اعتقاد داشتند و از غلاة به شمار می رفتند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 400 با ویرایش و اصلاح جملات</ref><ref>اشعری قمی سعدبن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقيق محمد جواد مشكور، تهران، سال 1963 میلادی، صفحات، 56، 59، 60، 63، 192. | این طایفه همچنین به [[تناسخ]] اعتقاد داشتند و از غلاة به شمار می رفتند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 400 با ویرایش و اصلاح جملات</ref><ref>اشعری قمی سعدبن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقيق محمد جواد مشكور، تهران، سال 1963 میلادی، صفحات، 56، 59، 60، 63، 192. | ||
</ref> | </ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]] | [[رده: فرق و مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۹
مخمّسه پيروان «ابوالخطاب» بودند.
وجه تسمیه
به این فرقه از آن جهت «مخمّسه» مى‌گفتند كه گمان می‌کردند خداى عز و جل همان محمد (ص) است که در پنج صورت: محمد (ص)، على (ع)، حسن (ع)، حسين (ع) و فاطمه (س) ظاهر می‌شود و به این افراد پنج تن می‌گويند.
حقیقت وجودی حضرت محمد (ص)
مخمسه معتقدند که حضرت محمد (ص) حقیقت وجودی بقیه پنج تن است، زيرا او نخستين كسى بود كه خداوند در جسمش او ظاهر شد. او ناطق است و به هر صورتی كه بخواهد در مى‌آيد. همچنین می‌گفتند که محمد (ص) همان آدم، نوح، ابراهیم، موسى و عیسى بود كه پيوسته در عرب و حتى در شمایل پادشاهان ايران نيز ظاهر می‌شد و در هر دور و كورى به صورتى در می‌آمد.
مقام امامان پس از پیامبر (ص)
امامان پس از محمد (ص) همان مقام محمد (ص) را دارند و حضرت فاطمه (س) همان محمد (ص) است و معناى باب در قرآن، سلمان مى‌باشد و معناى يتيم، مقداد و يتيم ديگر ابوذر است.
عقاید
مخمسه معتقد بودند که نماز، روزه، حج و ديگر عبادات بندهايى بيش نيستند و معناى زنا، خمر، ربا، سرقت و همه كبائر كه حرام شدهاند مردان و زنانى هستند كه خداوند آنان را از دوستى با ايشان منع كرده است. این طایفه همچنین به تناسخ اعتقاد داشتند و از غلاة به شمار می رفتند. [۱][۲]