حارث الضاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
* تفسير القرآن الكريم للمرحلة الثانوية، با همکاری دكتر المساعد مسلم آل الجعفر. | * تفسير القرآن الكريم للمرحلة الثانوية، با همکاری دكتر المساعد مسلم آل الجعفر. | ||
مخالفت او با | =مخالفت او با حکومت عراق= | ||
دولت عراق او را تروریست | دولت عراق او را تروریست می‌دانست و حکم بازداشت علیه او صادر کرد ولی او خود را یک ملی‌گرا و حامی وحدت شیعه و سنی می‌دانست و معتقد بود شیعیان مسئول کشتارهای دسته جمعی سنی‌ها پس از اشغال در سال ۲۰۰۳ نیستند. بر مسئله وحدت عراق تمرکز داشت و نسبت به حوادث عراق پس از اشغال سال ۲۰۰۳ آمریکا نگران بود. از یک سو از جبهۀ مقاومت عراق در برابر اشغال آمریکا حمایت می‌کرد در حالی که شیعیانی را که از اشغال حمایت می‌کردند تایید می‌کرد و آن را رهایی از رژیم صدام حسین می‌دانست. | ||
او به حمایت از نیروهای تروریستی مانند القاعده و داعش و برخی جناح‌های مخالف مسلح متهم شد و همچنین به او نسبت دادند که در بعضی از تجمع‌های القاعده در میدان های تحصن رمادی شرکت نموده و زمینه را برای ورود مالکی به این میدان که مهم‌ترین تحصن سنی‌ها در عراق بود، هموار کرده است. | |||
=رییس هیات علمای مسلمان= | |||
او رئیس انجمن علمای مسلمان شد که پس از حمله آمریکا به عراق در میان مهم ترین نیروهای ضد اشغالگر عراق و روند سیاسی تأسیس کرد و همچنین فرقه گرایی و پروژه های منطقه ای خواستار احزاب سنی شد که پروژه هایی محسوب می شدند که منجر به تقسیم این کشور می شدند. | او رئیس انجمن علمای مسلمان شد که پس از حمله آمریکا به عراق در میان مهم ترین نیروهای ضد اشغالگر عراق و روند سیاسی تأسیس کرد و همچنین فرقه گرایی و پروژه های منطقه ای خواستار احزاب سنی شد که پروژه هایی محسوب می شدند که منجر به تقسیم این کشور می شدند. | ||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۹
حارث بن سلیمان الضاری الشمری (۱۹۴۱ تا ۲۱ جمادی الاول ۱۴۳۶ ه.ق / ۱۲ مارس ۲۰۱۵) دبیرکل سابق انجمن علمای مسلمان عراق است. او از زمان اشغال عراق توسط آمریکا در عمان اردن زندگی می کرد و یکی از بزرگترین مخالفان اشغال آمریکا و شیوه کنونی حکومت بر عراق است.
تحصیلات
او تحصیلات خود را در مدرسۀ حفظ قرآن آغاز کرد، سپس به مدرسۀ دینی رفت و دبستان را در آنجا به پایان رساند، و گواهی متوسطه خود را از آنجا دریافت کرد، سپس در سال ۱۹۶۳ میلادی در دانشگاه الازهر ثبت نام کرد و در آنجا مدرک کارشناسی را در دانشکده اصول دین و حدیث و تفسیر دریافت کرد، سپس وارد دورۀ تحصیلات تکمیلی شد و در سال ۱۹۶۹ مدرک کارشناسی ارشد تفسیر را به دست آورد و سپس در بخش حدیث ثبت نام کرد و در سال ۱۹۷۱ نیز مدرک کارشناسی ارشد خود را گرفت و سپس رسالۀ دکترای علوم حدیث را ارایه داد و در سال 1978 موفق به کسب مدرک دکترا شد.
مسئولیت‌ها
پس از پایان تحصیلات به عراق بازگشت و در ادارۀ اوقاف مشغول به کار شد و سپس با سمت دستیار، معلم، استادیار و استاد به دانشگاه بغداد منتقل شد. او بیش از ۳۲ سال را در آموزش دروس دانشگاهی گذراند و پس از کار در چندین دانشگاه عربی از جمله دانشگاه یرموک در اردن، دانشگاه عجمان در امارات متحده عربی و دانشکده مطالعات اسلامی و عربی در دبی بازنشسته شد و پس از سقوط بغداد در اول ژوئیه ۲۰۰۳ به عراق بازگشت.
تالیفات
او پژوهش ها و نوشته های بسیاری دارد که بیشتر در علوم حدیث نبوی است از جمله:
- الإمام الزهري وأثرهُ في السنة.
- محاضرات في علوم الحديث.
- تفسير القرآن الكريم للمرحلة الثانوية، با همکاری دكتر المساعد مسلم آل الجعفر.
مخالفت او با حکومت عراق
دولت عراق او را تروریست می‌دانست و حکم بازداشت علیه او صادر کرد ولی او خود را یک ملی‌گرا و حامی وحدت شیعه و سنی می‌دانست و معتقد بود شیعیان مسئول کشتارهای دسته جمعی سنی‌ها پس از اشغال در سال ۲۰۰۳ نیستند. بر مسئله وحدت عراق تمرکز داشت و نسبت به حوادث عراق پس از اشغال سال ۲۰۰۳ آمریکا نگران بود. از یک سو از جبهۀ مقاومت عراق در برابر اشغال آمریکا حمایت می‌کرد در حالی که شیعیانی را که از اشغال حمایت می‌کردند تایید می‌کرد و آن را رهایی از رژیم صدام حسین می‌دانست.
او به حمایت از نیروهای تروریستی مانند القاعده و داعش و برخی جناح‌های مخالف مسلح متهم شد و همچنین به او نسبت دادند که در بعضی از تجمع‌های القاعده در میدان های تحصن رمادی شرکت نموده و زمینه را برای ورود مالکی به این میدان که مهم‌ترین تحصن سنی‌ها در عراق بود، هموار کرده است.
رییس هیات علمای مسلمان
او رئیس انجمن علمای مسلمان شد که پس از حمله آمریکا به عراق در میان مهم ترین نیروهای ضد اشغالگر عراق و روند سیاسی تأسیس کرد و همچنین فرقه گرایی و پروژه های منطقه ای خواستار احزاب سنی شد که پروژه هایی محسوب می شدند که منجر به تقسیم این کشور می شدند.
اظهارات و مواضع او الدهری روز جمعه ۵ تا ۱۰ تا ۲۰۰۷ در مصاحبه ای با الجزیره گفت القاعده یکی از ما است و ما در میان آنها هستیم و به القاعده اشاره می کنیم و همچنین با آنها نمی جنگیم و پیامی از الجزیره به اسامه بن لادن فرستاد که القاعده باید از مبارزه با قبایل و غیرنظامیان در عراق دست بردارد.
اتهامات وارده به او - فرماندهی عملیات بغداد شواهدی را فاش کرده است که نشان می دهد الحریث الدهری در ترور افسران و مقامات در بغداد دست داشته است. خبرگزاری کردستان به نقل از سرلشکر قاسم اتا سخنگوی عملیات بغداد می گوید: «فرماندهی عملیات بغداد اطلاعاتی را در خودروی متعلق به یک گروه تروریستی پیدا کرد که در منطقه تونل پلیس منفجر شد که نشان دهنده دخالت الحریث الدهری در ترور هایی بود که افسران و مقامات دولتی را هدف قرار می داد.» وی افزود: یک دستور کار تروریستی وجود دارد که توسط افراد نزدیک به الدهری و به دستور شخصی او در هدف قرار دادن افسران انجام می شود که در چند دوره اخیر در بغداد پایتخت ظهور کرده است.
- دولت عراق الدهری را متهم می کند که مغز متفکر ورود گروه های «تروریستی» در سال ۲۰۱۳ به میدان های تحصن در الانبار است که درگیری میان نیروهای ارتش و این گروه ها را بر جای گذاشت.
- دولت آمریکا شامل سه عراقی در فهرست تروریستی از جمله الدهری بود و دارایی های خود را برای حمایت از گروه های افراطی یخ زد، و دولت آمریکا در بیانیه ای اشاره کرد که در ماه مه سال ۲۰۰۸، الحارث الدهری به رهبران القاعده در عراق دستور داد تا به نیروهای ائتلاف و شوراهای سهوا که قبایل سنی هستند حمله کنند و دو سلول القاعده که هر دو تحت کنترل او هستند، وسایل انفجاری را در جاده ای که توسط کاروان ائتلاف گرفته شده بود کاشتند و همچنین حمله سلاح های سبک به نقاط سلاح های سبک را آغاز کردند. بازرسی از عناصر «بیداری های عراقی» سنی.
مرگش .
جسد الدهری از مسجد الحسین بن تلال به گورستان سهاب در جنوب امان منتقل شد. الحریث الدهری در صبح روز ۱۲ مارس ۲۰۱۵ پس از مبتلا شدن به سرطان گلوی بلند در استانبول ترکیه درگذشت. جسد او به اردن منتقل شد و پس از نماز جمعه ۱۳ مارس با نماز تشییع جنازه در مسجد ملک حسین نماز خواند و پس از آن به مقبره سهاب در جنوب پایتخت اردن منتقل شد.
منابع