سوره علق: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''سوره عَلَق''' یا '''اِقرا''' اولین سوره ای است که بر [[رسول الله(ص)]] نازل شده است. نام سوره برگرفته از آیه دوم است که اشاره به خلقت انسان از علق(خون بسته)دارد.این سوره،اولین سوره ای است که بر [[پیامبر]] [[نازل]] شده و سیاق آیاتش چنان به هم ارتباط دارد که می توان گفت تمام سوره یکباره نازل شده است. این سوره نظیر [[سوره سجده]]، [[سوره فصلت]]، [[سوره نجم]] دارای [[سجده]] واجب است و به عَزائِم قرآن مشهورند که به عقیده [[شیعه]] در [[نماز]] نباید خوانده شود و خواندن آنها در حال [[حیض]] یا [[جنابت]] ممنوع است. | '''سوره عَلَق''' یا '''اِقرا''' اولین سوره ای است که بر [[رسول الله(ص)]] نازل شده است. نام سوره برگرفته از آیه دوم است که اشاره به خلقت انسان از علق(خون بسته)دارد.این سوره،اولین سوره ای است که بر [[پیامبر]] [[نازل]] شده و سیاق آیاتش چنان به هم ارتباط دارد که می توان گفت تمام سوره یکباره نازل شده است. این سوره نظیر [[سوره سجده]]، [[سوره فصلت]]، [[سوره نجم]] دارای [[سجده]] واجب است و به عَزائِم قرآن مشهورند که به عقیده [[شیعه]] در [[نماز]] نباید خوانده شود و خواندن آنها در حال [[حیض]] یا [[جنابت]] ممنوع است. | ||
=علق= | |||
به معنی خون بسته، کرم، زالو است<ref>قاموس قرآن، ج 5، ص 31.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= |
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۶
÷
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در
نام | سوره علق |
---|---|
شماره سوره | ۹۶ |
جزء | ۳۰ |
ترتیب نزول | ۱ |
مکی/مدنی | مکی |
تعداد آیات | ۱۹ |
تعداد کلمات | ۷۲ |
تعداد حروف | ۲۸۸ |
سوره عَلَق یا اِقرا اولین سوره ای است که بر رسول الله(ص) نازل شده است. نام سوره برگرفته از آیه دوم است که اشاره به خلقت انسان از علق(خون بسته)دارد.این سوره،اولین سوره ای است که بر پیامبر نازل شده و سیاق آیاتش چنان به هم ارتباط دارد که می توان گفت تمام سوره یکباره نازل شده است. این سوره نظیر سوره سجده، سوره فصلت، سوره نجم دارای سجده واجب است و به عَزائِم قرآن مشهورند که به عقیده شیعه در نماز نباید خوانده شود و خواندن آنها در حال حیض یا جنابت ممنوع است.
علق
به معنی خون بسته، کرم، زالو است[۱].
پانویس
- ↑ قاموس قرآن، ج 5، ص 31.