سور مثانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''سورههای مثانی'''، بنابر قول مشهور، به سورههای بعد از [[سورههای مئین]] گفته میشود. مفسرین احتمالات دیگری از جمله سورههای کمتر از صد آیه، [[سوره فاتحه]] و سورههایی که دارای قصه و رویدادها هستند، دادهاند. [[سیوطی]] ۳۹ سوره را جزو سورههای مثانی، [[طبرسی]] ۷ سوره و برخی همه سورههای قرآن را سورههای مثانی میدانند. | '''سورههای مثانی'''، بنابر قول مشهور، به سورههای بعد از [[سورههای مئین]] گفته میشود. مفسرین احتمالات دیگری از جمله سورههای کمتر از صد آیه، [[سوره فاتحه]] و سورههایی که دارای قصه و رویدادها هستند، دادهاند. [[سیوطی]] ۳۹ سوره را جزو سورههای مثانی، [[طبرسی]] ۷ سوره و برخی همه سورههای قرآن را سورههای مثانی میدانند. | ||
=معنای لغوی= | |||
«مثانی» در لغت از «ثنی» گرفته شده كه به معنای رد بعضی بر بعضی دیگر آمده است. ثنی الشیءَ ثنیاً. رد بعضه علی بعض)<ref>ابن منظور، لسان العرب، چاپ اول، نشر ادب حوزه، 1405 ق، ج 14، ص 115.</ref> علامه [[راغب اصفهانی]]، علت نامگذاری سوره های قرآن را به مثانی،در ذیل آیه ی وَلَقَدْ آتَیْنَاك سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی تكرار و مرور در اوقات مختلف كه كهنه و منقطع نمی شود، می داند. بر عكس اشیا دیگری كه بر اثر مرور و تكرار زمان مضمحل و از بین می روند<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، دارالکاتب العربی، ص 79.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= |
نسخهٔ ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۳
÷
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در
سورههای مثانی، بنابر قول مشهور، به سورههای بعد از سورههای مئین گفته میشود. مفسرین احتمالات دیگری از جمله سورههای کمتر از صد آیه، سوره فاتحه و سورههایی که دارای قصه و رویدادها هستند، دادهاند. سیوطی ۳۹ سوره را جزو سورههای مثانی، طبرسی ۷ سوره و برخی همه سورههای قرآن را سورههای مثانی میدانند.
معنای لغوی
«مثانی» در لغت از «ثنی» گرفته شده كه به معنای رد بعضی بر بعضی دیگر آمده است. ثنی الشیءَ ثنیاً. رد بعضه علی بعض)[۱] علامه راغب اصفهانی، علت نامگذاری سوره های قرآن را به مثانی،در ذیل آیه ی وَلَقَدْ آتَیْنَاك سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی تكرار و مرور در اوقات مختلف كه كهنه و منقطع نمی شود، می داند. بر عكس اشیا دیگری كه بر اثر مرور و تكرار زمان مضمحل و از بین می روند[۲].