ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
</div>
</div>


ابراهيم بن عبدالصمد بن موسي، (000 – 325ق)
محدث شيعي. وي از سادات هاشمي است كه نسب او به «ابراهيم امام»(مقتول در 131هجري) از نوادگان «عبدالله بن عباس‏بن عبدالمطلب»(م68ق) مي‏رسد. تاريخ ولادت او معلوم نيست ولي در سامراء ديده به جهان گشود و در 325هجري در زادگاهش وفات يافت. وي در سامراء پس از تحصيلات مقدماتي و كسب معارف بيشتر، به بغداد سفر كرد و در آنجا بخشي ديگر از علوم حديث را فرا گرفت. سپس شاگرداني تربيت نمود و به انتشار حديث پرداخت. پدر و جدش از عالمان حديث بودند و وي برخي از گزارشات حديثي را از پدرش نقل مي‏كند. علاوه بر اين، پدرش امير حاجيان عراق در دوره متوكل عباسي بود. جد پدرش «محمدبن ابراهيم»(م140ق) معروف به «ابن الامام» از شاگردان ويژه امام صادق(ع) بود. همچنين جد اعلاي او «ابراهيم امام»(م131ق) برادر «منصور عباسي»، پايه‏گذار نهضت عباسيان بر ضد امويان و پيشواي شيعيان كيساني بوده است. شواهد موجود نشان مي‏دهد كه وي با اينكه از تيره عباسيان است اما گرايشات شيعي داشته و به تربيت راويان شيعي اشتغال داشت. از اساتيد او جز پدرش كسي در منابع شيعه شناسايي نشده است، اما «ابي مصعب زهري» را مي‏توان از اساتيد سني او معرفي كرد. از شاگردان او «محمدبن عيسي بن هارون» و «قاضي ابوالحسين علي بن محمد بن يوسف»(استاد نجاشي) هستند. از او هيچ اثر تأليفي به جاي نمانده است.


[[رده:]]
[[رده:]]
[[رده:]]
[[رده:]]

نسخهٔ ‏۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۸

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۳۸، ۱ اکتبر ۲۰۲۲؛


ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی
نام • ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی
القاب و سایر نام‌ها ؟؟؟
زاده ابتدا زمان تولد و سپس مکان
درگذشت ابتدا زمان وفات و سپس مکان
استادان ؟؟؟
شاگردان ؟؟؟
آثار ؟؟؟
دین و مذهب به عنوان نمونه: اسلام، تشیع و یا تسنن
فعالیت‌ها ؟؟؟

ابراهيم بن عبدالصمد بن موسي، (000 – 325ق) محدث شيعي. وي از سادات هاشمي است كه نسب او به «ابراهيم امام»(مقتول در 131هجري) از نوادگان «عبدالله بن عباس‏بن عبدالمطلب»(م68ق) مي‏رسد. تاريخ ولادت او معلوم نيست ولي در سامراء ديده به جهان گشود و در 325هجري در زادگاهش وفات يافت. وي در سامراء پس از تحصيلات مقدماتي و كسب معارف بيشتر، به بغداد سفر كرد و در آنجا بخشي ديگر از علوم حديث را فرا گرفت. سپس شاگرداني تربيت نمود و به انتشار حديث پرداخت. پدر و جدش از عالمان حديث بودند و وي برخي از گزارشات حديثي را از پدرش نقل مي‏كند. علاوه بر اين، پدرش امير حاجيان عراق در دوره متوكل عباسي بود. جد پدرش «محمدبن ابراهيم»(م140ق) معروف به «ابن الامام» از شاگردان ويژه امام صادق(ع) بود. همچنين جد اعلاي او «ابراهيم امام»(م131ق) برادر «منصور عباسي»، پايه‏گذار نهضت عباسيان بر ضد امويان و پيشواي شيعيان كيساني بوده است. شواهد موجود نشان مي‏دهد كه وي با اينكه از تيره عباسيان است اما گرايشات شيعي داشته و به تربيت راويان شيعي اشتغال داشت. از اساتيد او جز پدرش كسي در منابع شيعه شناسايي نشده است، اما «ابي مصعب زهري» را مي‏توان از اساتيد سني او معرفي كرد. از شاگردان او «محمدبن عيسي بن هارون» و «قاضي ابوالحسين علي بن محمد بن يوسف»(استاد نجاشي) هستند. از او هيچ اثر تأليفي به جاي نمانده است.

[[رده:]] [[رده:]]