حریانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
حریانیه نخست قایل به امامت [[محمد بن حنفیه]] بودند و سپس جزء یاران ابومسلم عبداللّه بن محمد- صاحب دولت بنی العباس که ملقب به حریان بود- شدند. | حریانیه نخست قایل به امامت [[محمد بن حنفیه]] بودند و سپس جزء یاران ابومسلم عبداللّه بن محمد- صاحب دولت بنی العباس که ملقب به حریان بود- شدند. | ||
آنان می‌گفتند که محمد بن حنفیه پس از [[ | آنان می‌گفتند که محمد بن حنفیه پس از [[علی بن أبی‌طالب|علی بن أبی‌طالب]] (ع) امام بود و پس از خود پسرش ابوهاشم عبداللّه بن محمد را جانشین خود کرد و ابوهاشم درباره علی بن عبداللّه بن عباس بن عبدالمطلب وصیت کرد و علی بن عبداللّه پسرش محمد بن علی را جانشین خود کرد و محمد پسرش ابراهیم امام را که در حرّان کشته شد به جانشینی خود برگزید و سپس ابراهیم درباره برادرش ابوالعباس عبداللّه سفاح وصیت کرد و ابوالعباس عبداللّه سفّاح، ابومسلم را جانشین خود ساخت. بعضی از ایشان امامت را پس از ابوهاشم حق برادرش حسن بن محمّد بن حنفیه می‌دانستند و می‌گفتند که پس از حسن پسرش علی امام بود و علی که در‌گذشت از او فرزندی نماند.<ref>ر. ک. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،ص 156 با ویرایش و تغییرات اندک.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۳
حریانیه فرقهای از «راوندیه» هستند که از «کیسانیه» منشعب گشتند.
اعتقادات
حریانیه نخست قایل به امامت محمد بن حنفیه بودند و سپس جزء یاران ابومسلم عبداللّه بن محمد- صاحب دولت بنی العباس که ملقب به حریان بود- شدند. آنان می‌گفتند که محمد بن حنفیه پس از علی بن أبی‌طالب (ع) امام بود و پس از خود پسرش ابوهاشم عبداللّه بن محمد را جانشین خود کرد و ابوهاشم درباره علی بن عبداللّه بن عباس بن عبدالمطلب وصیت کرد و علی بن عبداللّه پسرش محمد بن علی را جانشین خود کرد و محمد پسرش ابراهیم امام را که در حرّان کشته شد به جانشینی خود برگزید و سپس ابراهیم درباره برادرش ابوالعباس عبداللّه سفاح وصیت کرد و ابوالعباس عبداللّه سفّاح، ابومسلم را جانشین خود ساخت. بعضی از ایشان امامت را پس از ابوهاشم حق برادرش حسن بن محمّد بن حنفیه می‌دانستند و می‌گفتند که پس از حسن پسرش علی امام بود و علی که در‌گذشت از او فرزندی نماند.[۱]
پانویس
- ↑ ر. ک. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،ص 156 با ویرایش و تغییرات اندک.