احمد بن اسماعیل سليمانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
=منابع= | =منابع= | ||
بحارالانوار، ج36ص251؛ رجال نجاشي، ص95 شماره 237؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص20؛ الفهرست، طوسي، ص75 شماره 89؛ كفايه الاثر، خزاز قمي، ص31 | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] |
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۸
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۰۸، ۱۸ اکتبر ۲۰۲۲؛
نام | احمد بن اسماعیل سلیمانی |
---|---|
زاده | اواسط سده چهارم هجری |
درگذشت | بعد از 336هجری |
استادان | ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی |
شاگردان | علی بن محمد خزاز قمی |
دین و مذهب | اسلام • تشیع |
احمد بن اسماعیل سلیمانی، (000 – حدود 350ق) ابوعلی. محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. از اساتید او «ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی» است كه وی كتاب المتعه(نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است. از شاگردان او «علی بن محمد خزاز قمی»(م401ق) است كه در كتاب «كفایه الاثر» احادیثی در باره عدد امامان دوازدهگانه از او نقل كرده است.
معرفی اجمالی
احمد بن اسماعیل سلیمانی، ابوعلی. محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. در باره تاریخ ولادت و محل آن گزارشی در دست نیست، اما این احتمال وجود دارد كه وی اصالتاً ایرانی و اهل قزوین بوده باشد زیرا وی در اواخر عمر در قزوین میزیسته و برخی از رجال شیعی قزوین از او و معاصرش علی بن حاتم قزوینی(م.ب350ق) نقل حدیث كردهاند. وفات او بعد از 336هجری اتفاق افتاده است زیرا وی مدتی در بغداد اقامت داشت و با همبحث خود ابوالمفضل شیبانی(م387ق) نزد محمد بن همام اسكافی(م336ق) به فراگیری علوم حدیث اشتغال داشته است. شاید بتوان گفت كه وی در سفرش به بغداد، مسیرش به قم افتاده و مدتی نزد بزرگان و شیوخ این شهر بهرههای علمی برده باشد. وی دارای اثر تألیفی نیست.
استادان
از اساتید او ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی است كه وی كتاب المتعه(نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است.
شاگردان
از شاگردان او علی بن محمد خزاز قمی(م401ق) است كه در كتاب كفایه الاثر احادیثی در باره عدد امامان دوازدهگانه از او نقل كرده است.
منابع
بحارالانوار، ج36ص251؛ رجال نجاشي، ص95 شماره 237؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص20؛ الفهرست، طوسي، ص75 شماره 89؛ كفايه الاثر، خزاز قمي، ص31