ادریس اول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|عبدالله | |عبدالله | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|177 هجری قمری | |177 هجری قمری | ||
|- | |- | ||
| | |فعالیت‌ها | ||
|اولین پادشاه ادرسیان مراکش | |اولین پادشاه ادرسیان مراکش | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''اِدریس اوّل''' (نام کامل:ادریس بن عبدالله ابن حسن مثنی ابن [[حسن]] ابن [[علی بن ابی طالب]]) (۱۲۷–۱۷۷ قمری)، مؤسس سلسلهٔ ادریسیان در [[مراکش]] و بخشی از [[الجزایر]] است. | '''اِدریس اوّل''' (نام کامل: ادریس بن عبدالله ابن حسن مثنی ابن [[حسن]] ابن [[علی بن ابی طالب]]) (۱۲۷–۱۷۷ قمری)، مؤسس سلسلهٔ ادریسیان در [[مراکش]] و بخشی از [[الجزایر]] است. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
ادریس برادر [[محمد نفس زکیه]] است که پس از همکاری با حسین فخّی و شکست [[قیام فخ]]، به «مغرب دور» گریخت و در سال ۱۷۲ پس از دعوت و بیعت قبایل آن منطقه، دولت خود را تأسیس کرد. در مورد دعوت ادریس آورده‌اند که او در یک مرحله داعیِ برادرش محمد نفس زکیه و در مرحله بعد داعیِ حسین فخّی و در مرحله سوم داعیِ برادر دیگرش یحیی بود، و در نهایت وقتی خبرِ سرانجامِ کارِ یحیی به او رسید، دعوت به خود کرد و برای تأسیس دولت به «طنجه» رفت و پایه‌گذار اولین دولت مراکش شد. ادریس پس از چند سال حکومت در سال ۱۷۷ با دسیسه [[خلیفه]] [[عباسیان]] [[هارون الرشید]] و به دست سلیمان به ادریس زهر خورانده و او را مسموم ساخت و خود نیز گریخت | ادریس برادر [[محمد نفس زکیه]] است که پس از همکاری با حسین فخّی و شکست [[قیام فخ]]، به «مغرب دور» گریخت و در سال ۱۷۲ پس از دعوت و بیعت قبایل آن منطقه، دولت خود را تأسیس کرد. در مورد دعوت ادریس آورده‌اند که او در یک مرحله داعیِ برادرش محمد نفس زکیه و در مرحله بعد داعیِ حسین فخّی و در مرحله سوم داعیِ برادر دیگرش یحیی بود، و در نهایت وقتی خبرِ سرانجامِ کارِ یحیی به او رسید، دعوت به خود کرد و برای تأسیس دولت به «طنجه» رفت و پایه‌گذار اولین دولت مراکش شد. ادریس پس از چند سال حکومت در سال ۱۷۷ با دسیسه [[خلیفه]] [[عباسیان]] [[هارون الرشید]] و به دست سلیمان به ادریس زهر خورانده و او را مسموم ساخت و خود نیز گریخت | ||
<ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۱، ص۲۷۹</ref> | <ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۱، ص۲۷۹</ref> | ||
<ref>مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۲۳۸</ref> | <ref>مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۲۳۸</ref> | ||
<ref>ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الاندلس والمغرب، ج۱، ص۸۲</ref> | <ref>ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الاندلس والمغرب، ج۱، ص۸۲</ref> | ||
<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۸، ص۱۹۸</ref> | <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۸، ص۱۹۸</ref> | ||
<ref>ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الاندلس والمغرب، ج۱، ص۲۱۰ به نقل از ویکی فقه مدخل ادریس اول علوی</ref>.پس از او، فرزندش ادریس بن ادریس (متولد ۱۷۵–۲۱۴ قمری) و سپس محمد بن ادریس بن ادریس و از آن پس دیگر نوادگان ادریس یکی پس از دیگری در [[مغرب]] حکومت کردند؛ ادریسیان تا سال ۳۷۵ قمری حکومت داشتند<ref>[http://askdin.com/thread/%D8%A7%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%86 ادریسیان]</ref>. | <ref>ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الاندلس والمغرب، ج۱، ص۲۱۰ به نقل از ویکی فقه مدخل ادریس اول علوی</ref>.پس از او، فرزندش ادریس بن ادریس (متولد ۱۷۵–۲۱۴ قمری) و سپس محمد بن ادریس بن ادریس و از آن پس دیگر نوادگان ادریس یکی پس از دیگری در [[مغرب]] حکومت کردند؛ ادریسیان تا سال ۳۷۵ قمری حکومت داشتند<ref>[http://askdin.com/thread/%D8%A7%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%86 ادریسیان]</ref>. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
[[رده: شخصیت‌ها]] | [[رده: شخصیت‌ها]] | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۸
| نام | ادریس بن عبدالله ابن حسن مثنی ابن حسن ابن علی بن ابی طالب |
|---|---|
| نامهای دیگر | ادریس اول |
| نام پدر | عبدالله |
| متولد | 127 هجری قمری |
| وفات | 177 هجری قمری |
| فعالیت‌ها | اولین پادشاه ادرسیان مراکش |
اِدریس اوّل (نام کامل: ادریس بن عبدالله ابن حسن مثنی ابن حسن ابن علی بن ابی طالب) (۱۲۷–۱۷۷ قمری)، مؤسس سلسلهٔ ادریسیان در مراکش و بخشی از الجزایر است.
گمان می‌رود که ادریس اول بنای شهر فاس را آغاز کرده‌است. این شهر، مهاجران اسپانیایی مسلمان و افریقیه را جذب کرد و شهری پرجمعیت گشت و پایتخت ادریسیان شد. دوره فرمانروایی ادریسیان از جهت گسترش فرهنگ اسلامی در میان قبایل تازه مسلمان شده بربر مهم است [۱].
ادریس برادر محمد نفس زکیه است که پس از همکاری با حسین فخّی و شکست قیام فخ، به «مغرب دور» گریخت و در سال ۱۷۲ پس از دعوت و بیعت قبایل آن منطقه، دولت خود را تأسیس کرد. در مورد دعوت ادریس آورده‌اند که او در یک مرحله داعیِ برادرش محمد نفس زکیه و در مرحله بعد داعیِ حسین فخّی و در مرحله سوم داعیِ برادر دیگرش یحیی بود، و در نهایت وقتی خبرِ سرانجامِ کارِ یحیی به او رسید، دعوت به خود کرد و برای تأسیس دولت به «طنجه» رفت و پایه‌گذار اولین دولت مراکش شد. ادریس پس از چند سال حکومت در سال ۱۷۷ با دسیسه خلیفه عباسیان هارون الرشید و به دست سلیمان به ادریس زهر خورانده و او را مسموم ساخت و خود نیز گریخت [۲] [۳] [۴] [۵] [۶].پس از او، فرزندش ادریس بن ادریس (متولد ۱۷۵–۲۱۴ قمری) و سپس محمد بن ادریس بن ادریس و از آن پس دیگر نوادگان ادریس یکی پس از دیگری در مغرب حکومت کردند؛ ادریسیان تا سال ۳۷۵ قمری حکومت داشتند[۷].
پانویس
- ↑ کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه)
- ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۱، ص۲۷۹
- ↑ مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۲۳۸
- ↑ ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الاندلس والمغرب، ج۱، ص۸۲
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۸، ص۱۹۸
- ↑ ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الاندلس والمغرب، ج۱، ص۲۱۰ به نقل از ویکی فقه مدخل ادریس اول علوی
- ↑ ادریسیان