ابوعبدالله رودباری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
وی در قریه [[منواث]] از توابع [[عکا]] وفات کرد و جنازه او را به صور حمل کردند و در آنجا دفن شد. | وی در قریه [[منواث]] از توابع [[عکا]] وفات کرد و جنازه او را به صور حمل کردند و در آنجا دفن شد. | ||
بعضی از منابع مرگ او را در صور دانسته‌اند. | بعضی از منابع مرگ او را در صور دانسته‌اند. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
ابوعبدالله رودباری صاحب تألیفاتی بوده است، از جمله: | ابوعبدالله رودباری صاحب تألیفاتی بوده است، از جمله: | ||
*امالی، که شامل ۳ مجلس است و نسخه ای از آن در [[ظاهریه دمشق]] نگهداری می شود؛ | * امالی، که شامل ۳ مجلس است و نسخه ای از آن در [[ظاهریه دمشق]] نگهداری می شود؛ | ||
*الخلع، که به همراه کتاب ادب الفقیر در ظاهریه موجود است؛ | * الخلع، که به همراه کتاب ادب الفقیر در ظاهریه موجود است؛ | ||
*ادب الفقیر؛ | * ادب الفقیر؛ | ||
*الوصیـة، که نسخه ای از آن در کتابخانه قره چلبی زاده موجود است. اشعاری هم به وی نسبت داده‌اند. | * الوصیـة، که نسخه ای از آن در کتابخانه قره چلبی زاده موجود است. اشعاری هم به وی نسبت داده‌اند. | ||
برخی از اقوال او در کتب تراجم و طبقات منقول است و او را درباره [[قبض]] و [[بسط]] و معنی [[تصوف]] و [[معرفت]] و شرایط [[سماع]] سخنانی است. | برخی از اقوال او در کتب تراجم و طبقات منقول است و او را درباره [[قبض]] و [[بسط]] و معنی [[تصوف]] و [[معرفت]] و شرایط [[سماع]] سخنانی است. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
=منابع= | =منابع= | ||
#ابن جوزی عبدالرحمن بن علی، المنتظم، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۸ق. | # ابن جوزی عبدالرحمن بن علی، المنتظم، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۸ق. | ||
#ابن حجر عسقلانی احمد بن علی، لسان المیزان، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۹ق. | # ابن حجر عسقلانی احمد بن علی، لسان المیزان، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۹ق. | ||
#ابن عساکر علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، به کوشش عبدالغنی دقر، دمشق، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م. | # ابن عساکر علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، به کوشش عبدالغنی دقر، دمشق، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م. | ||
#ابن ملقن عمر بن علی، طبقات الاولیاء، به کوشش نورالدین شریبه، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م. | # ابن ملقن عمر بن علی، طبقات الاولیاء، به کوشش نورالدین شریبه، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م. | ||
#ابونعیم اصفهانی احمد بن عبدالله، حلیـة الاولیاء، قاهره، ۱۳۵۷ق/ ۱۹۳۸م. | # ابونعیم اصفهانی احمد بن عبدالله، حلیـة الاولیاء، قاهره، ۱۳۵۷ق/ ۱۹۳۸م. | ||
#انصاری هروی خواجه عبدالله، طبقات الصوفیة، به کوشش عبدالحی حبیبی، کابل، ۱۳۴۱ش. | # انصاری هروی خواجه عبدالله، طبقات الصوفیة، به کوشش عبدالحی حبیبی، کابل، ۱۳۴۱ش. | ||
#ثعالبی عبدالملک بن محمد، یتیمـة الدهر، بیروت، دارالکتب العلمیـة. | # ثعالبی عبدالملک بن محمد، یتیمـة الدهر، بیروت، دارالکتب العلمیـة. | ||
#جامی عبدالرحمن ابن احمد، نفحات الانس، به کوشش محمود عابدی، تهران، ۱۳۷۰ش. | # جامی عبدالرحمن ابن احمد، نفحات الانس، به کوشش محمود عابدی، تهران، ۱۳۷۰ش. | ||
#خطیب بغدادی احمد بن علی، تاریخ بغداد، قاهره، ۱۳۵۰ق. | # خطیب بغدادی احمد بن علی، تاریخ بغداد، قاهره، ۱۳۵۰ق. | ||
#سلمی محمد بن حسین، طبقات الصوفیـة، لیدن، ۱۹۱۴م. | # سلمی محمد بن حسین، طبقات الصوفیـة، لیدن، ۱۹۱۴م. | ||
#سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۱ق/ ۱۹۸۱م. | # سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۱ق/ ۱۹۸۱م. | ||
#سواس یاسین محمد، فهرس، مجامیع المدرسـة العمریـة فی دار الکتب الظاهریـة، کویت، ۱۴۰۸ ق/۱۹۸۷م. | # سواس یاسین محمد، فهرس، مجامیع المدرسـة العمریـة فی دار الکتب الظاهریـة، کویت، ۱۴۰۸ ق/۱۹۸۷م. | ||
#قشیری عبدالکریم بن هوازن، الرسالة القشیریة، به کوشش معروف زریق و علی عبدالحمید بلطه جی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م. | # قشیری عبدالکریم بن هوازن، الرسالة القشیریة، به کوشش معروف زریق و علی عبدالحمید بلطه جی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م. | ||
#یاقوت، بلدان؛ | # یاقوت، بلدان؛ | ||
[[رده: صوفیه]] | [[رده:صوفیه]] | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۰۵
احمد بن عطاء بن احمد ابوعبدالله رودباری (د ۳۶۹ق/ ۹۷۹ م)، از عرفا می‌باشد. ایشان بنابر روایتی که ابن عساکر از قول خود او نقل کرده است در ۳۰۳ ق در رودبار بغداد متولد شده است.
زندگانی
او خواهرزاده عارف نامی ابوعلی رودباری است. وی در بغداد رشد نمود و بزرگ شد بود و روزگار درازی در آنجا به سر برد، اما بعداً به صور از بلاد شام رفت و باقیمانده عمر خود را در آنجا گذرانید. ابوعبدالله رودباری در زمان خویش از مشایخ بزرگ شام بود و در انواع علوم از جمله قرآن و حدیث تبحر داشت و معتقد بود که نوشتن حدیث جهل را از بین می برد.
وی از طریق علی بن عبدالله قائنی از امام جعفر صادق (علیه‌السلام) روایت حدیث کرده است.
و از ابوبکر بن ابی داوود سجستانی و یوسف بن یعقوب و کسان دیگر نیز روایت کرده، اما روایت‌های او را خالی از خطا و غلط ندانسته‌اند
و گروهی نیز از وی روایت حدیث کرده‌اند. ابوعبدالله باکو و ابوالقاسم باوردی با او مصاحبت داشته اند.
اختلاف در تاریخ درگذشت
در تاریخ درگذشت ابوعلی رودباری اختلاف است. در حلیة الاولیاء ابونعیم اصفهانی، وفات او در ۳۵۹ ق و در طبقات سلمی، ۳۶۷ ق و در طبقات انصاری، ۳۹۹ ق ذکر شده است، اما قول درست ظاهراً ۳۶۹ ق است که اغلب مؤلفان تاریخ و تراجم آورده اند.
تاریخی که در تألیفات ابونعیم و سلمی و انصاری دیده می‌شود، باید تحریف کاتبان باشد، زیرا ابن حجر تاریخ وفات او را به نقل از سلمی همان ۳۶۹ ق ضبط کرده است.
وی در قریه منواث از توابع عکا وفات کرد و جنازه او را به صور حمل کردند و در آنجا دفن شد.
بعضی از منابع مرگ او را در صور دانسته‌اند.
آثار
ابوعبدالله رودباری صاحب تألیفاتی بوده است، از جمله:
- امالی، که شامل ۳ مجلس است و نسخه ای از آن در ظاهریه دمشق نگهداری می شود؛
- الخلع، که به همراه کتاب ادب الفقیر در ظاهریه موجود است؛
- ادب الفقیر؛
- الوصیـة، که نسخه ای از آن در کتابخانه قره چلبی زاده موجود است. اشعاری هم به وی نسبت داده‌اند.
برخی از اقوال او در کتب تراجم و طبقات منقول است و او را درباره قبض و بسط و معنی تصوف و معرفت و شرایط سماع سخنانی است.
منابع
- ابن جوزی عبدالرحمن بن علی، المنتظم، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۸ق.
- ابن حجر عسقلانی احمد بن علی، لسان المیزان، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۹ق.
- ابن عساکر علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، به کوشش عبدالغنی دقر، دمشق، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م.
- ابن ملقن عمر بن علی، طبقات الاولیاء، به کوشش نورالدین شریبه، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.
- ابونعیم اصفهانی احمد بن عبدالله، حلیـة الاولیاء، قاهره، ۱۳۵۷ق/ ۱۹۳۸م.
- انصاری هروی خواجه عبدالله، طبقات الصوفیة، به کوشش عبدالحی حبیبی، کابل، ۱۳۴۱ش.
- ثعالبی عبدالملک بن محمد، یتیمـة الدهر، بیروت، دارالکتب العلمیـة.
- جامی عبدالرحمن ابن احمد، نفحات الانس، به کوشش محمود عابدی، تهران، ۱۳۷۰ش.
- خطیب بغدادی احمد بن علی، تاریخ بغداد، قاهره، ۱۳۵۰ق.
- سلمی محمد بن حسین، طبقات الصوفیـة، لیدن، ۱۹۱۴م.
- سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۱ق/ ۱۹۸۱م.
- سواس یاسین محمد، فهرس، مجامیع المدرسـة العمریـة فی دار الکتب الظاهریـة، کویت، ۱۴۰۸ ق/۱۹۸۷م.
- قشیری عبدالکریم بن هوازن، الرسالة القشیریة، به کوشش معروف زریق و علی عبدالحمید بلطه جی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
- یاقوت، بلدان؛