احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن حسين بن اسحاق بن شعبه، (حدود 278 – حدود 346ق)ابوعلي حافظ. محدث شيعي. ولادت و وفات او در دست نيست. تحقيقات بهعمل آمده حاكي از آن است كه وي با «عبدالعزيز بن يحيي جلودي بصري»(م332ق)، «عبدالجبار بن شيران»، «ابوبكر احمد بن عبدالعزيز جوهري»(صاحب كتاب السقيفه)، همبحث و همروزگار بوده است زيرا همه اينها از شاگردان «محمد بن زكريا غلابي بصري»(م298ق) بودهاند. بنابراين تولد او را ميتوان دو دهه پيش از وفات اين استادش تخمين زد، يعني حدود 278هجري. از سوي ديگر وي استاد «احمد بن علي بن نوح سيرافي»(م410ق) بوده و ابننوح حداقل بين سالهاي 342 تا 352هجري در بصره رفت و آمد داشته است. بنابراين وفات او بين سالهاي مذكور(حدود 346ق) بوده است. وي اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نيز در آنجا بوده است. وي در بصره احاديث زيادي شنيد و روايات فراواني در خاطرش حفظ نمود چندانكه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسي ترتيب داد و اندوختههاي خويش را به شاگردانش القاء نمود. با اين حال در منابع روايي، هيچ حديثي از او به چشم نميخورد از اينرو اساتيد و شاگردان او جز آنچه پيش از اين اشاره نموديم، كسي ديگر را نميشناسيم. نجاشي نخستين كسي است كه نام او را در ذيل شرححال استادش ذكر نموده است. اما چون داراي اثر تأليفي نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است. | |||
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۶
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۸:۰۶، ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲؛
| نام | احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | ؟؟؟ |
| زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
| درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
| استادان | ؟؟؟ |
| شاگردان | ؟؟؟ |
| آثار | ؟؟؟ |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | ؟؟؟ |
احمد بن حسين بن اسحاق بن شعبه، (حدود 278 – حدود 346ق)ابوعلي حافظ. محدث شيعي. ولادت و وفات او در دست نيست. تحقيقات بهعمل آمده حاكي از آن است كه وي با «عبدالعزيز بن يحيي جلودي بصري»(م332ق)، «عبدالجبار بن شيران»، «ابوبكر احمد بن عبدالعزيز جوهري»(صاحب كتاب السقيفه)، همبحث و همروزگار بوده است زيرا همه اينها از شاگردان «محمد بن زكريا غلابي بصري»(م298ق) بودهاند. بنابراين تولد او را ميتوان دو دهه پيش از وفات اين استادش تخمين زد، يعني حدود 278هجري. از سوي ديگر وي استاد «احمد بن علي بن نوح سيرافي»(م410ق) بوده و ابننوح حداقل بين سالهاي 342 تا 352هجري در بصره رفت و آمد داشته است. بنابراين وفات او بين سالهاي مذكور(حدود 346ق) بوده است. وي اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نيز در آنجا بوده است. وي در بصره احاديث زيادي شنيد و روايات فراواني در خاطرش حفظ نمود چندانكه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسي ترتيب داد و اندوختههاي خويش را به شاگردانش القاء نمود. با اين حال در منابع روايي، هيچ حديثي از او به چشم نميخورد از اينرو اساتيد و شاگردان او جز آنچه پيش از اين اشاره نموديم، كسي ديگر را نميشناسيم. نجاشي نخستين كسي است كه نام او را در ذيل شرححال استادش ذكر نموده است. اما چون داراي اثر تأليفي نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است.