احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
</div>
</div>


احمد بن علي بن ابراهيم بن محمد بن حسن بن محمد جواني، (000 – حدود 355ق)ابوالعباس كوفي. محدث شيعي. وي از سادات علوي است و نسب او به «امام علي(ع)» متصل مي‏شود. ظاهراً در كوفه به دنيا آمد اما زمان آن معلوم نيست. چنانكه وفات او نيز به درستي روشن نيست. تنها مي‏دانيم كه «شيخ تلعكبري»(م385ق) از شاگردان او بوده است. بنابراين وي از محدثان سده چهارم هجري بوده و احتمالاً در اواسط اين سده وفات يافته است. تحقيقات ما نشان مي‏دهد كه بسياري از بستگان او اهل علم و دانش بوده‏اند. جد اعلاي او «محمد بن عبيدالله اعرج» از اصحاب امام صادق(ع) بود كه اهل يكي از روستاهاي نزديك مدينه به نام «جوانيه»(به فتح جيم و تشديد واو) بود و از آنجا به كوفه آمد و در سال 181هجري درگذشت و برخي از نوادگان و اعقاب او در بغداد، شام، خراسان و طبرستان ساكن شدند. جد سوم او «حسن بن محمد بن عبيدالله اعرج» از كساني است كه امام جواد(ع) در 220هجري براي وصيت به پسرش امام هادي(ع)، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن علي بن ابراهيم علوي جواني» از اساتيد «شيخ كليني»(م329ق) بود و داراي كتابي با عنوان «اخبار صاحب فخ» است. نوه او «ابوالحسن علي بن حسين بن احمد علوي جواني» از راويان حديث بوده است. به هر حال وي در محيط علم و دانش پرورش يافت و دوران كودكي را در كوفه به سر آورد. سپس به همراه پدرش راهي بغداد شد و نزد اساتيد آنجا به استماع حديث پرداخت. «شيخ تلعكبري»(م385ق) احاديث اندكي از او روايت نموده و «دعاء حريق» را به‏طور شفاهي از او شنيده است. از اساتيد و شاگردان او كسي در منابع ذكر نشده است. همچنين كتاب يا رساله‏اي از او معرفي نشده است.
احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی، (000 – حدود 355ق)ابوالعباس كوفی. محدث شیعی. وی از سادات علوی است و نسب او به «امام علی(ع)» متصل می‏شود. ظاهراً در كوفه به دنیا آمد اما زمان آن معلوم نیست. چنانكه وفات او نیز به درستی روشن نیست. تنها می‏دانیم كه «شیخ تلعكبری»(م385ق) از شاگردان او بوده است. بنابراین وی از محدثان سده چهارم هجری بوده و احتمالاً در اواسط این سده وفات یافته است. تحقیقات ما نشان می‏دهد كه بسیاری از بستگان او اهل علم و دانش بوده‏اند. جد اعلای او «محمد بن عبیدالله اعرج» از اصحاب امام صادق(ع) بود كه اهل یكی از روستاهای نزدیك مدینه به نام «جوانیه»(به فتح جیم و تشدید واو) بود و از آنجا به كوفه آمد و در سال 181هجری درگذشت و برخی از نوادگان و اعقاب او در بغداد، شام، خراسان و طبرستان ساكن شدند. جد سوم او «حسن بن محمد بن عبیدالله اعرج» از كسانی است كه امام جواد(ع) در 220هجری برای وصیت به پسرش امام هادی(ع)، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم علوی جوانی» از اساتید «شیخ كلینی»(م329ق) بود و دارای كتابی با عنوان «اخبار صاحب فخ» است. نوه او «ابوالحسن علی بن حسین بن احمد علوی جوانی» از راویان حدیث بوده است. به هر حال وی در محیط علم و دانش پرورش یافت و دوران كودكی را در كوفه به سر آورد. سپس به همراه پدرش راهی بغداد شد و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت. «شیخ تلعكبری»(م385ق) احادیث اندكی از او روایت نموده و «دعاء حریق» را به‏طور شفاهی از او شنیده است. از اساتید و شاگردان او كسی در منابع ذكر نشده است. همچنین كتاب یا رساله‏ای از او معرفی نشده است.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۳

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۲:۴۳، ۸ نوامبر ۲۰۲۲؛


احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی
نام احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی
القاب و سایر نام‌ها ؟؟؟
زاده ابتدا زمان تولد و سپس مکان
درگذشت ابتدا زمان وفات و سپس مکان
استادان ؟؟؟
شاگردان ؟؟؟
آثار ؟؟؟
دین و مذهب اسلام • تشیع
فعالیت‌ها ؟؟؟

احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی، (000 – حدود 355ق)ابوالعباس كوفی. محدث شیعی. وی از سادات علوی است و نسب او به «امام علی(ع)» متصل می‏شود. ظاهراً در كوفه به دنیا آمد اما زمان آن معلوم نیست. چنانكه وفات او نیز به درستی روشن نیست. تنها می‏دانیم كه «شیخ تلعكبری»(م385ق) از شاگردان او بوده است. بنابراین وی از محدثان سده چهارم هجری بوده و احتمالاً در اواسط این سده وفات یافته است. تحقیقات ما نشان می‏دهد كه بسیاری از بستگان او اهل علم و دانش بوده‏اند. جد اعلای او «محمد بن عبیدالله اعرج» از اصحاب امام صادق(ع) بود كه اهل یكی از روستاهای نزدیك مدینه به نام «جوانیه»(به فتح جیم و تشدید واو) بود و از آنجا به كوفه آمد و در سال 181هجری درگذشت و برخی از نوادگان و اعقاب او در بغداد، شام، خراسان و طبرستان ساكن شدند. جد سوم او «حسن بن محمد بن عبیدالله اعرج» از كسانی است كه امام جواد(ع) در 220هجری برای وصیت به پسرش امام هادی(ع)، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم علوی جوانی» از اساتید «شیخ كلینی»(م329ق) بود و دارای كتابی با عنوان «اخبار صاحب فخ» است. نوه او «ابوالحسن علی بن حسین بن احمد علوی جوانی» از راویان حدیث بوده است. به هر حال وی در محیط علم و دانش پرورش یافت و دوران كودكی را در كوفه به سر آورد. سپس به همراه پدرش راهی بغداد شد و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت. «شیخ تلعكبری»(م385ق) احادیث اندكی از او روایت نموده و «دعاء حریق» را به‏طور شفاهی از او شنیده است. از اساتید و شاگردان او كسی در منابع ذكر نشده است. همچنین كتاب یا رساله‏ای از او معرفی نشده است.