عبدالرحمن علی الجفری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عبدالرحمن علی الجفری''' یک رهبر سیاسی و یکی از رهبران مخالفان یمن است. او نایب رئیس شورای ریاست دولت کوتاه مدت جمهوری دموکراتیک یمن بود که در 21 می 1994 تأسیس شد. او همچنین رئیس جبهه ملی مخالف بود، گروه مخالفی که برای مدت کوتاهی در جنگ علیه جدایی از جمهوری یمن در سال 1994 جنگید و شکست خورد. او در حال حاضر رهبری گروهی از رهبران سابق سوسیالیست را بر عهده دارد که در سال 1994 از کشور گریختند. | '''عبدالرحمن علی الجفری''' یک رهبر سیاسی و یکی از رهبران مخالفان یمن است. او نایب رئیس شورای ریاست دولت کوتاه مدت جمهوری دموکراتیک یمن بود که در 21 می 1994 تأسیس شد. او همچنین رئیس جبهه ملی مخالف بود، گروه مخالفی که برای مدت کوتاهی در جنگ علیه جدایی از جمهوری یمن در سال 1994 جنگید و شکست خورد. او در حال حاضر رهبری گروهی از رهبران سابق سوسیالیست را بر عهده دارد که در سال 1994 از کشور گریختند. | ||
=تولد و تربیت= | ==تولد و تربیت== | ||
او در نوامبر 1943 در یشبوم، استان شبوه به دنیا آمد و قرآن را در مدرسه پدرش در یشبوم آموخت. تحصیلات او در مرحله مقدماتی و مقدماتی در مدرسه العبدالله و المحسنیه لحج و تحصیلات متوسطه در مدرسه حلوان قاهره مصر بود<ref>"رجال فی ذاکرة التاریخ". صحیفة الأیام. مؤرشف من الأصل فی 23 دیسمبر 2020.</ref>. | او در نوامبر 1943 در یشبوم، استان شبوه به دنیا آمد و قرآن را در مدرسه پدرش در یشبوم آموخت. تحصیلات او در مرحله مقدماتی و مقدماتی در مدرسه العبدالله و المحسنیه لحج و تحصیلات متوسطه در مدرسه حلوان قاهره مصر بود<ref>"رجال فی ذاکرة التاریخ". صحیفة الأیام. مؤرشف من الأصل فی 23 دیسمبر 2020.</ref>. | ||
=تحصیلات= | ==تحصیلات== | ||
او دو سال را در دانشکده علوم دانشگاه قاهره گذراند و در فوریه 1965 از دانشکده نظامی مدرک لیسانس علوم نظامی دریافت کرد. او اولین دانشجوی غیر مصری بود که دانشگاه را رها کرد. در سال 1964، عبدالرحمن برای پایان نامه خود در مورد بی طرفی مثبت و سیاست عدم تعهد، که در همان سال در مجله نیروهای مسلح جمهوری عربی متحده منتشر شد، جایزه فرهنگ را دریافت کرد. بعداً از سال 1973 تا 1975 دوره مهندسی نظامی را در دانشکده مهندسی نظامی طائف گذراند و در لندن به تحصیل زبان انگلیسی، برنامه نویسی کامپیوتر و مدیریت بازرگانی پرداخت. | او دو سال را در دانشکده علوم دانشگاه قاهره گذراند و در فوریه 1965 از دانشکده نظامی مدرک لیسانس علوم نظامی دریافت کرد. او اولین دانشجوی غیر مصری بود که دانشگاه را رها کرد. در سال 1964، عبدالرحمن برای پایان نامه خود در مورد بی طرفی مثبت و سیاست عدم تعهد، که در همان سال در مجله نیروهای مسلح جمهوری عربی متحده منتشر شد، جایزه فرهنگ را دریافت کرد. بعداً از سال 1973 تا 1975 دوره مهندسی نظامی را در دانشکده مهندسی نظامی طائف گذراند و در لندن به تحصیل زبان انگلیسی، برنامه نویسی کامپیوتر و مدیریت بازرگانی پرداخت. | ||
=فعالیت سیاسی= | ==فعالیت سیاسی== | ||
== آغاز فعالیت سیاسی == | ===آغاز فعالیت سیاسی=== | ||
عبدالرحمن در سال 1956 در سیزده سالگی به اتحادیه حزب جوانان پیوست و یکی از پیشگامان تأسیس سازمان جوانان برای همبستگی خلق‌های آفریقایی-آسیایی بود. اتحادیه حزب جوانان یکی از قدیمی ترین و کوچکترین احزاب مخالف در کشور بود. | عبدالرحمن در سال 1956 در سیزده سالگی به اتحادیه حزب جوانان پیوست و یکی از پیشگامان تأسیس سازمان جوانان برای همبستگی خلق‌های آفریقایی-آسیایی بود. اتحادیه حزب جوانان یکی از قدیمی ترین و کوچکترین احزاب مخالف در کشور بود. | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
عبدالرحمن پس از اتمام تحصیلات خود در لندن، به عنوان مدیر کل برای تعدادی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری در منطقه خلیج فارس مشغول به کار شد. در نوامبر 1986 در هفتمین کنفرانس عمومی به عنوان رئیس حزب انتخاب شد. او در سال 1992 توسط هشتمین کنفرانس عمومی در صنعا به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد و رئیس کمیته مقدماتی کنفرانس ملی بود. | عبدالرحمن پس از اتمام تحصیلات خود در لندن، به عنوان مدیر کل برای تعدادی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری در منطقه خلیج فارس مشغول به کار شد. در نوامبر 1986 در هفتمین کنفرانس عمومی به عنوان رئیس حزب انتخاب شد. او در سال 1992 توسط هشتمین کنفرانس عمومی در صنعا به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد و رئیس کمیته مقدماتی کنفرانس ملی بود. | ||
== تشکیل جبهه ملی اپوزیسیون == | === تشکیل جبهه ملی اپوزیسیون === | ||
عبدالرحمن در تأسیس جبهه ملی مخالف، که موفق ترین ائتلاف مخالف در عرصه سیاسی یمن بود، نماینده اتحادیه بود. او نماینده حزب در کمیته گفتگو بود که نتیجه مستقیم فشار جبهه علیه دولت حاکم بود. او مبانی رئوس سند میثاق را تنظیم کرد و سند آن را به نام اتحادیه به جبهه ملی اپوزیسیون در اکتبر 1993 ارائه کرد. جبهه ملی مخالف این سند را در 18 دسامبر به کمیته گفتگو در صنعا ارائه کرد. 1993. | عبدالرحمن در تأسیس جبهه ملی مخالف، که موفق ترین ائتلاف مخالف در عرصه سیاسی یمن بود، نماینده اتحادیه بود. او نماینده حزب در کمیته گفتگو بود که نتیجه مستقیم فشار جبهه علیه دولت حاکم بود. او مبانی رئوس سند میثاق را تنظیم کرد و سند آن را به نام اتحادیه به جبهه ملی اپوزیسیون در اکتبر 1993 ارائه کرد. جبهه ملی مخالف این سند را در 18 دسامبر به کمیته گفتگو در صنعا ارائه کرد. 1993. | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
عبدالرحمن به عنوان یک عضو این عهد و پیمان را امضا کرد. او به همراه عمرالغاوی نسبت به سازوکار اجرای آن ابراز نگرانی کرد. او به دولت نسبت به استفاده از این سند به عنوان پیراهن عثمان هشدار داد. او با اعضای کمیته گفتگوی مشترک در تلاش برای آرام کردن اوضاع پس از حوادث دردناک عمران مشارکت داشت. با وجود این، درگیری‌ها تا آغاز جنگ داخلی در اوایل اردیبهشت 94 شدت گرفت. | عبدالرحمن به عنوان یک عضو این عهد و پیمان را امضا کرد. او به همراه عمرالغاوی نسبت به سازوکار اجرای آن ابراز نگرانی کرد. او به دولت نسبت به استفاده از این سند به عنوان پیراهن عثمان هشدار داد. او با اعضای کمیته گفتگوی مشترک در تلاش برای آرام کردن اوضاع پس از حوادث دردناک عمران مشارکت داشت. با وجود این، درگیری‌ها تا آغاز جنگ داخلی در اوایل اردیبهشت 94 شدت گرفت. | ||
== جنگ داخلی == | === جنگ داخلی === | ||
رهبران جنوب با حمایت [[عربستان سعودی|سعودی]]<nowiki/> | رهبران جنوب با حمایت [[عربستان سعودی|سعودی]]<nowiki/>ها اعلام جدایی کردند و جمهوری دموکراتیک [[یمن]] را در 21 می 1994 تأسیس کردند، اما توسط جامعه بین‌المللی به رسمیت شناخته نشد. اگرچه جنوبی‌ها انگیزه‌های خاص خود را برای جنگ داشتند، رهبران شمالی مدت‌ها مدعی بودند که سعودی‌ها از آرمان جنوبی به عنوان راهی برای پیشبرد اختلافات مرزی خود با جمهوری یمن حمایت می‌کنند. حامیان علی ناصر محمد که کمک زیادی به عملیات نظامی علیه جدایی طلبان می‌کردند در 7 ژوئیه 1994 در عدن دستگیر شدند. مقاومت به سرعت فروپاشید و هزاران تن از رهبران جنوبی و نظامی تبعید شدند. | ||
زمانی که جنگ در عدن شروع شد، عبدالرحمن در کنار دوستش عمرالغاوی بود. او به سرعت از طرف جبهه ملی مخالف را در 9 می 1994 خواستار پایان دادن به جنگ شد. او در دولت جمهوری دموکراتیک یمن به عنوان معاون رئیس شورای ریاست شرکت کرد تا به جنگ پایان دهد و یمن را بر مبنایی صحیح متحد کند که به دستیابی به ثبات و امنیت مطابق با سندی که از آن برخوردار است و وحدت توده‌های یمن و همه نیروهای سیاسی و اجتماعی کمک کند. در میان رهبران اصلی، عبدالرحمن آخرین نفری بود که در 7 ژوئیه 1994 عدن را برای جلوگیری از خونریزی و نجات یمن از نابودی ترک کرد. | زمانی که جنگ در عدن شروع شد، عبدالرحمن در کنار دوستش عمرالغاوی بود. او به سرعت از طرف جبهه ملی مخالف را در 9 می 1994 خواستار پایان دادن به جنگ شد. او در دولت جمهوری دموکراتیک یمن به عنوان معاون رئیس شورای ریاست شرکت کرد تا به جنگ پایان دهد و یمن را بر مبنایی صحیح متحد کند که به دستیابی به ثبات و امنیت مطابق با سندی که از آن برخوردار است و وحدت توده‌های یمن و همه نیروهای سیاسی و اجتماعی کمک کند. در میان رهبران اصلی، عبدالرحمن آخرین نفری بود که در 7 ژوئیه 1994 عدن را برای جلوگیری از خونریزی و نجات یمن از نابودی ترک کرد. | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
پس از شکست در جنگ، رهبران جبهه مخالف به تعدادی از کشورهای عربی گریختند و عبدالرحمن در تبعید زندگی کرد. جبهه ملی اپوزیسیون در لندن مستقر بود، جایی که با وجود عقب‌نشینی از موضع جدایی طلبانه خود، کمپین تبلیغاتی را علیه دولت صنعا به راه انداختند. در ژانویه 1995، عبدالرحمن به عنوان رئیس جبهه ملی مخالف انتخاب شد. | پس از شکست در جنگ، رهبران جبهه مخالف به تعدادی از کشورهای عربی گریختند و عبدالرحمن در تبعید زندگی کرد. جبهه ملی اپوزیسیون در لندن مستقر بود، جایی که با وجود عقب‌نشینی از موضع جدایی طلبانه خود، کمپین تبلیغاتی را علیه دولت صنعا به راه انداختند. در ژانویه 1995، عبدالرحمن به عنوان رئیس جبهه ملی مخالف انتخاب شد. | ||
== زندگی پس از جنگ داخلی == | === زندگی پس از جنگ داخلی === | ||
در اکتبر سال 1997 عبدالرحمن در یک کنفرانس حقوق بشر که از سوی شرکت چتم هاوس در دانشگاه اکستر لندن برگزار شد، با موضوع یمن سخنرانی کرد که منتشر شده است. | در اکتبر سال 1997 عبدالرحمن در یک کنفرانس حقوق بشر که از سوی شرکت چتم هاوس در دانشگاه اکستر لندن برگزار شد، با موضوع یمن سخنرانی کرد که منتشر شده است. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
مطالعاتی در مورد او منتشر شده است که اولی آن توسط عوض العراشانی از مطبوعات الاهرام با عنوان «عبدالرحمن الجفری: المواجهة والتحدی» و دیگری «من القدس للدراسات والبحوث بعنوان قراءة فی فکر عبدالرحمن الجفری رئیس الجبهة الوطنیة المعارضة» می‌باشند.<ref>"أرشیف الکاتب: عبدالرحمن علی بن محمد الجفری". حزب رابطة الجنوب العربی الحر. مؤرشف من الأصل فی 22 دیسمبر 2019.</ref> | مطالعاتی در مورد او منتشر شده است که اولی آن توسط عوض العراشانی از مطبوعات الاهرام با عنوان «عبدالرحمن الجفری: المواجهة والتحدی» و دیگری «من القدس للدراسات والبحوث بعنوان قراءة فی فکر عبدالرحمن الجفری رئیس الجبهة الوطنیة المعارضة» می‌باشند.<ref>"أرشیف الکاتب: عبدالرحمن علی بن محمد الجفری". حزب رابطة الجنوب العربی الحر. مؤرشف من الأصل فی 22 دیسمبر 2019.</ref> | ||
== نوشته‌های سیاسی == | === نوشته‌های سیاسی === | ||
عبدالرحمن در تألیف و تدوین بسیاری از کتاب‌های حزب مشارکت داشت که برخی از آنها به شرح زیر است: | عبدالرحمن در تألیف و تدوین بسیاری از کتاب‌های حزب مشارکت داشت که برخی از آنها به شرح زیر است: | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
طریق الشعب والقائد الکاریزمی 1980 وکتاب عن واحد من أبرز مؤسسی الحرکة الوطنیة وهو محمد علی الجفری. | طریق الشعب والقائد الکاریزمی 1980 وکتاب عن واحد من أبرز مؤسسی الحرکة الوطنیة وهو محمد علی الجفری. | ||
=فرزندان= | ==فرزندان== | ||
عبدالرحمن دو پسر دارد: علی الجفری، محققی که در حال حاضر در ابوظبی، امارات متحده عربی اقامت دارد و در دانشگاه معروف اسلامی دارالمصطفی سخنرانی می کند و مؤسس «بنیاد طابه» در ابوظبی در سال 1995. | عبدالرحمن دو پسر دارد: علی الجفری، محققی که در حال حاضر در ابوظبی، امارات متحده عربی اقامت دارد و در دانشگاه معروف اسلامی دارالمصطفی سخنرانی می کند و مؤسس «بنیاد طابه» در ابوظبی در سال 1995. | ||
و یک دختر و 11 نوه که بزرگترین آنها علوی حسن الجفری متولد 1995 است. | و یک دختر و 11 نوه که بزرگترین آنها علوی حسن الجفری متولد 1995 است. | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:شخصیت‌ها]] | [[رده:شخصیت‌ها]] | ||