سوره قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

|}

</div>

'''سوره قدر''' ازجمله سوره‌های کوتاه، ولی پرفضیلت [[قرآن]] است. از سوره‌های جزء ۳۰ قرآن است که آیات آن به بیان عظمت [[شب قدر]] پرداخته است. در روایات مختلف برای کسی که این سوره را بخواند [[ثواب]] فراوانی بیان شده است و آثار و برکات فراوانی هم برای این سوره ذکر شده است. [[نزول قرآن]] در شب قدر را بیان می‌کند، و آن شب را تعظیم نموده از هزار ماه بالاتر می‌داند، چون در آن شب [[ملائکه]] و [[روح]] نازل می‏‌شوند، و این سوره، هم احتمال [[مکى]] بودن را دارد، و هم می‌تواند [[مدنى]] باشد، و روایاتى که درباره سبب نزول آن از [[امامان]] [[اهل بیت(ع)]] و از دیگران رسیده خالى از تایید مدنى بودن آن نیست، و آن روایاتى است که دلالت دارد بر اینکه این سوره بعد از خوابى بود که [[رسول خدا(ص)]] دید، و آن خواب این بود که دید [[بنى‌امیه]] بر منبر او بالا میروند، و سخت اندوهناک شد، و خداى تعالى براى تسلیتش این [[سوره]] را [[نازل]] کرد (و در آن فرمود شب قدر بهتر از هزار ماه حکومت‏ بنى‌امیه است).

تقدیر، اندازه گیری<ref>قاموس قرآن، جلد 5، ص 246.</ref>.

زمان نزول قرآن؛

تعيين سرنوشت انسان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 22، ص: 279.</ref>.

# قدر،

# إِنَّا أَنْزَلْناه<ref>همان، ص 279.</ref>.

*«سوره قدر»؛ به خاطر وجود کلمۀ قدر در اولین آیۀ سوره مزبور می‌باشد. همچنین واژه «القدر» به جز این سوره در هیچ سوره دیگری تکرار نشده است<ref>أسماء‌سورالقرآن و فضائلها، ص 533.</ref>.

*

*«سوره إِنَّا أَنْزَلْناه»؛ به خاطر شروع سوره با این جمله به این اسم مشهور گشته است. و در لسان صحابه و مفسران استفاده شده است<ref>همان.</ref>.

* سوره قدر پنج آیه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 10، ص 247.</ref>.

* سوره قدر سی کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است).

* سوره قدر صدودوازده حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است).

محور اصلى سوره قدر، نزول قرآن در شب قدر و بيان اهميت آن شب است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 22، ص 280.</ref>.

محتواى سوره قدر چنان که از نامش نيز پيدا است بيان نزول [[قرآن مجيد]] در [[شب قدر]] است، و سپس بيان اهميت شب قدر و برکات و آثار آن.

[[ابى‌بن‌كعب|ابى‌بن‌کعب]] از [[پيغمبر(ص)]] روايت نموده که «کسى که سوره قدر را قرائت کند به او اجر کسى که [[ماه رمضان]] را [[روزه]] گرفته و شب قدر را احياء داشته است عطا شود».

سيف‌بن‌عميره از [[امام باقر(ع)]] روايت کرده که فرمودند: «هر کس سوره انا انزلناه را آشکارا و بلند بخواند مانند کسى خواهد بود که در راه خدا شمشيرش را کشيده باشد و کسى که آن را در نهانى بخواند مثل آن است که در خون خود در راه خدا طپيده باشد، و کسى که ده مرتبه بخواند بر محو هزار [[گناه]] از گناهان خود گذشته و اقدام کرده است»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 190.</ref>.

سوره قدر مکی است و بعضى هم گفته‌اند که مدنى است<ref>همان.</ref>.

تاريخ نزول سوره قدر در ما بين [[هجرت]] مسلمين به [[حبشه]] و اسراء است و بعد از [[سوره عبس]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغ‌الإكسير، مقدمه اول، ص 35.</ref>.

سوره قدر نزول قرآن در شب قدر را بيان مى کند، و آن شب را تعظيم نموده از هزار ماه بالاتر مى‌داند، چون در آن شب [[ملائكه|ملائکه]] و [[روح]] [[نازل]] مى‌شوند، نزول اين سوره، طبق [[روایات]] [[معصومین(ع)]] بعد از خوابى بود که [[رسول خدا(ص)]] ديد، و آن خواب اين بود که ديد [[بنی امیه]] بر منبر او بالا مى‌روند، و سخت اندوهناک شد، و خداى تعالى براى تسليتش اين سوره را نازل کرد (و در آن فرمود شب قدر بهتر از هزار ماه حکومت بنى‌اميه است)<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 20، ص 560-559.</ref>.

سوره قدر نودوهفتمين سوره در چينش کنونى قرآن به شمار می‌آید<ref>تفسير قرآن مهر، ج 22، ص 279.</ref>.

سوره قدر بيست‌وپنجمين سوره در ترتيب نزول می‌باشد وبعد از سوره عبس نازل شده است<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در ترتیب نزول سوره‌های قرآن مختلف است).

چون [[خداوند]] سبحان در پايان [[سوره اقراء]] به [[سجده]] و تقرب به سوى خدا امر کرد، سوره قدر را به ذکر ليلة‌القدر افتتاح کرد، و اینکه تقرب در آن شب به سوى خدا، زيادتر است از ساير شبها و روزها، پس مثل آن است که فرموده: تقرب بجوى در ساير اوقات در شب قدر.

[[ابومسلم]] گويد: چون خدا در [[سوره علق]] [[پیامبر(ص)]] را به قرائت قرآن امر کرد، در سوره قدر بيان کرد که نزول آن در شب قدر بود<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 191.</ref>.

سوره قدر از [[سور مفصلات]] می‌باشد<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref> [[ابن قتیبه]] می‌گوید: ... مفصلات سوره‌های کوچکی هستند که بعد از [[سور مثانی]] آمده‌اند اینکه چرا این سوره‌ها را مفصل نامیده‌اند به خاطر کوتاه بودن آنها و این‌که بسيار به واسطه بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ از يکديگر جدا شده‌اند<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.