محمد المقرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
=شرکت در انقلاب= | =شرکت در انقلاب= | ||
المقرانی در مارس ۱۸۷۱ استعفای خودش را به مقامات فرانسوی تقدیم و به انقلاب علیه اشغال [[فرانسه]] پیوست. او و برادرش و گروه او از کسانی بودند که مرگ را بر زندگی ذلت بار ترجیح داده و مقاومت علیه اشغالگر را تا به آخر ادامه دادند. | المقرانی در مارس ۱۸۷۱ استعفای خودش را به مقامات فرانسوی تقدیم و به انقلاب علیه اشغال [[فرانسه]] پیوست. او و برادرش و گروه او از کسانی بودند که مرگ را بر زندگی ذلت بار ترجیح داده و مقاومت علیه اشغالگر را تا به آخر ادامه دادند. | ||
= | =سرانجام برادر مقرانی= | ||
برادر او که رهبری این انقلاب را بر عهده داشت سرانجام در ۲۰ ژانویه ۱۸۷۲ در نزدیکی قصرالرویسال شمال شرقی ورقله در منطقه جنوب از سوی مقامات فرانسوی بازداشت شد و به این ترتیب شعله انقلاب در آن زمان خاموش گشت. | برادر او که رهبری این انقلاب را بر عهده داشت سرانجام در ۲۰ ژانویه ۱۸۷۲ در نزدیکی قصرالرویسال شمال شرقی ورقله در منطقه جنوب از سوی مقامات فرانسوی بازداشت شد و به این ترتیب شعله انقلاب در آن زمان خاموش گشت. | ||
= | =سرانجام انقلاب الجزایر= | ||
این انقلاب که تقریباً یک سال به طول انجامید و پایه‌های استعمار [[فرانسه]] در [[الجزایر]] را به لرزه درآورد و در آن نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر از مردم [[الجزایر]] از سوی ارتش اشغالگر کشته شدند و زمین‌های مردم از سوی استعمارگران مصادره و در اختیار اروپاییانی که به [[الجزایر]] کوچ کرده بودند قرار گرفت. هزاران تن از الجزایریانی که در این انقلاب شرکت کرده بودند به کالدونی جدید تبعید شدند و خانواده المقرانی نیز تحت تعقیب قرار گرفتند. بر اثر این وقایع خونین و قانونی که در سال ۱۸۸۱ به تصویب رسید، مهاجرت الجزایری‌ها به خارج بویژه [[سوریه]] افزایش یافت. | این انقلاب که تقریباً یک سال به طول انجامید و پایه‌های استعمار [[فرانسه]] در [[الجزایر]] را به لرزه درآورد و در آن نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر از مردم [[الجزایر]] از سوی ارتش اشغالگر کشته شدند و زمین‌های مردم از سوی استعمارگران مصادره و در اختیار اروپاییانی که به [[الجزایر]] کوچ کرده بودند قرار گرفت. هزاران تن از الجزایریانی که در این انقلاب شرکت کرده بودند به کالدونی جدید تبعید شدند و خانواده المقرانی نیز تحت تعقیب قرار گرفتند. بر اثر این وقایع خونین و قانونی که در سال ۱۸۸۱ به تصویب رسید، مهاجرت الجزایری‌ها به خارج بویژه [[سوریه]] افزایش یافت. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
محمد المقرانی در ۵ ماه می ۱۸۷۱ بر اثر شلیک از سوی ارتش اشغالگر کشته شد و در بنی عباس نزدیکی شهر بجایه به خاک سپرده شد. در روایتی دیگر گفته شده که هنگامی که در حال نماز بوده از سوی خدمتکار خودش به قتل رسیده است. | محمد المقرانی در ۵ ماه می ۱۸۷۱ بر اثر شلیک از سوی ارتش اشغالگر کشته شد و در بنی عباس نزدیکی شهر بجایه به خاک سپرده شد. در روایتی دیگر گفته شده که هنگامی که در حال نماز بوده از سوی خدمتکار خودش به قتل رسیده است. | ||
[[رده:شخصیت‌ها]] | |||
[ | [[رده:الجزایر]] | ||
[[رده: | |||