تاثیر جریانات فکری هند و پاکستان بر مسائل افغانستان (مقاله): تفاوت میان نسخهها
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' می داد' به ' میداد') |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
جریان سیداحمدخان (۱۸۹۸-۱۸۱۷) سومین جریان اسلامی مطرح در پاکستان است. سیداحمدخان به عنوان الگوی مسلمان لیبرال در محافل روشنفکری پاکستان شناخته شده است. او به مراجعه مستقیم و بدون واسطه به فن به عنوان بهترین راه شناخت دین معتقد بود و به نقش سنت و اجماع در منبعشناسی دین تردید داشت. | جریان سیداحمدخان (۱۸۹۸-۱۸۱۷) سومین جریان اسلامی مطرح در پاکستان است. سیداحمدخان به عنوان الگوی مسلمان لیبرال در محافل روشنفکری پاکستان شناخته شده است. او به مراجعه مستقیم و بدون واسطه به فن به عنوان بهترین راه شناخت دین معتقد بود و به نقش سنت و اجماع در منبعشناسی دین تردید داشت. | ||
این سه جریان فکری به نحوی از افکار علمای مسلمان هند در دوران سلطه بریتانیا نشأت میگرفت که عمدتاً به افکار شاهولی الله برمیگشت. اندیشههای اصلاحی شاه ولیالله منشأ پدید آمدن گرایشهای متعدد در شبهقاره شد. اما آنچه پایه اصلی اندیشه دینی شاهولی الله را تشکیل | این سه جریان فکری به نحوی از افکار علمای مسلمان هند در دوران سلطه بریتانیا نشأت میگرفت که عمدتاً به افکار شاهولی الله برمیگشت. اندیشههای اصلاحی شاه ولیالله منشأ پدید آمدن گرایشهای متعدد در شبهقاره شد. اما آنچه پایه اصلی اندیشه دینی شاهولی الله را تشکیل میداد سلفیگری یا بنیادگرایی از نوع مشابه وهابیت عربستان بود؛ تا آنجا که دولت استعماری بریتانیا او را به وهابیت متهم کرد. | ||
== تحریک جعفریه == | == تحریک جعفریه == | ||
جریان چهارم «تحریک جعفریه» است. این جریان متعلق است به جامعه تشیع پاکستان. شیعیان پاکستان علیرغم برخورداری از امکانات و تواناییهای فراوان تا اواخر دهه هفتاد میلادی نتوانسته بودند تشکل سیاسی واحدی به وجود آورند. | جریان چهارم «تحریک جعفریه» است. این جریان متعلق است به جامعه تشیع پاکستان. شیعیان پاکستان علیرغم برخورداری از امکانات و تواناییهای فراوان تا اواخر دهه هفتاد میلادی نتوانسته بودند تشکل سیاسی واحدی به وجود آورند. |