تقریب، استراتژی یا تاکتیک؟ (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' آموزه ها' به ' آموزه‌ها') |
جز (جایگزینی متن - ' مقدمه ای' به ' مقدمه‌ای') |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
سوال این است که آیا سیاست [[تقریب|تقریب مذاهب]] یک تاکتیک است به این معنا که برای وحدت امّت اسلامی در شرایطی که خطر دشمنان اسلام، به عنوان تهدیدی برای جامعه اسلامی محسوب می‌شود مصلحت اقتضاء می‌کند که حتی اگر پیروان برخی مذاهب حکم به کفر یکدیگر می‌کنند، در این شرایط موقتاً در کنار هم متّحد باشند اگرچه در دل بغض یکدیگر را می پرورانند! یا اینکه تقریب یک راهبرد ثابت است که مطلوبیت ذاتی دارد و مصلحتی و موقتی نیست؟ | سوال این است که آیا سیاست [[تقریب|تقریب مذاهب]] یک تاکتیک است به این معنا که برای وحدت امّت اسلامی در شرایطی که خطر دشمنان اسلام، به عنوان تهدیدی برای جامعه اسلامی محسوب می‌شود مصلحت اقتضاء می‌کند که حتی اگر پیروان برخی مذاهب حکم به کفر یکدیگر می‌کنند، در این شرایط موقتاً در کنار هم متّحد باشند اگرچه در دل بغض یکدیگر را می پرورانند! یا اینکه تقریب یک راهبرد ثابت است که مطلوبیت ذاتی دارد و مصلحتی و موقتی نیست؟ | ||
توجه به آموزه‌های دینی نشان می‌دهد که تقریب بین پیروان مذاهب به عنوان | توجه به آموزه‌های دینی نشان می‌دهد که تقریب بین پیروان مذاهب به عنوان مقدمه‌ای برای وحدت اسلامی، مطلوبیت ذاتی دارد و تابع مصلحت و شرایط و به قول معروف تاکتیک نیست که اگر این گونه نگریسته شود ای بسا اهدافی که برای تقریب انتظار می‌رود حاصل نمی‌گردد. | ||
آیات و روایاتی که بر لزوم وحدت در پیکره ی جامعه ی اسلامی دلالت می‌کند و همچنین آموزه‌هایی که ترغیب بر ایجاد و حفظ حس اخوّت بین مسلمانان می‌کند همگی نشان‌دهنده مطلوبیت ذاتی این امر و کاشف از یک دستور اصیل اجتماعی و دینی و یک استراتژی مهم است. | آیات و روایاتی که بر لزوم وحدت در پیکره ی جامعه ی اسلامی دلالت می‌کند و همچنین آموزه‌هایی که ترغیب بر ایجاد و حفظ حس اخوّت بین مسلمانان می‌کند همگی نشان‌دهنده مطلوبیت ذاتی این امر و کاشف از یک دستور اصیل اجتماعی و دینی و یک استراتژی مهم است. | ||