محمد غزالی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = محمد غزالی
| عنوان = محمد غزالی
خط ۱۰: خط ۱۱:
| تاریخ درگذشت = جمادی الاخر
| تاریخ درگذشت = جمادی الاخر
| محل درگذشت = طوس، مشهد، ایران
| محل درگذشت = طوس، مشهد، ایران
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |عبدالملک بن عبدالله جوینی | قاضی ابوالفتح | محمد بن احمد خواری | ابوسهیل محمد بن عبیدالله حفصی }}
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |عبدالملک بن عبدالله جوینی| قاضی ابوالفتح| محمد بن احمد خواری| ابوسهیل محمد بن عبیدالله حفصی }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالخطاب|ابن عقیل }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوالخطاب| ابن عقیل }}
| دین = اسلام
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = سنی، [[معتزلی]]
| مذهب = [[اهل‌سنت]]، [[معتزلی]]
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |نصیحة الملوک |فضایل الانام | فارس‌نامه|کیمیای سعادت |احیاء علوم‌ الدین |تهافت الفلاسفه |الوجیر فی فروع الفقه |المستصفی سرالعالمین| کشف ما فی الدارین| المظنون به علی غیر اهله }}
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |نصیحة الملوک| فضایل الانام| فارس‌نامه| کیمیای سعادت| احیاء علوم‌ الدین| تهافت الفلاسفه| الوجیر فی فروع الفقه }}
 
| فعالیت‌ها =
| وبگاه =
}}
'''ابوحامد محمد غزالی''' بی‌اندازه باهوش و تند ذهن بود. علوم دینی و ادبی را نزد احمد راذکانی فراگرفت و سپس مدتی در یکی از مدارس طوس به تحصیل پرداخت. آنگاه به جرجان نزد امام ابونصر اسماعیلی رفت و خدمت او تعلیقه نوشت. دوباره به زادگاه خود [[طوس]] برگشت و مدت 3 سال در طوس به مطالعه و تکرار دروس پرداخت. ابو حامد غزالی در سال 470 قمری به [[نیشابور]] رفت و در آنجا به [[ابوالمعالی عبدالملک جوینی]] معروف به امام الحرمین پیوست و تا پایان عمر او همواره ملازمش بود. تحصیلات غزالی تنها [[فقه]] نبود. او در علم اختلاف مذاهب و [[جدل]] و [[منطق]] و [[فلسفه]] هم دانش اندوخت؛ تا آنجا که بر همه اقران تفوق یافت. پدرش مردی از صالحان زمان خود بود که از رشتن پشم گذاران زندگی می‌کرد و اهل [[تقوی]] بود و غالبا در مجالس فقیهان حضور داشت.
'''ابوحامد محمد غزالی''' بی‌اندازه باهوش و تند ذهن بود. علوم دینی و ادبی را نزد احمد راذکانی فراگرفت و سپس مدتی در یکی از مدارس طوس به تحصیل پرداخت. آنگاه به جرجان نزد امام ابونصر اسماعیلی رفت و خدمت او تعلیقه نوشت. دوباره به زادگاه خود [[طوس]] برگشت و مدت 3 سال در طوس به مطالعه و تکرار دروس پرداخت. ابو حامد غزالی در سال 470 قمری به [[نیشابور]] رفت و در آنجا به [[ابوالمعالی عبدالملک جوینی]] معروف به امام الحرمین پیوست و تا پایان عمر او همواره ملازمش بود. تحصیلات غزالی تنها [[فقه]] نبود. او در علم اختلاف مذاهب و [[جدل]] و [[منطق]] و [[فلسفه]] هم دانش اندوخت؛ تا آنجا که بر همه اقران تفوق یافت. پدرش مردی از صالحان زمان خود بود که از رشتن پشم گذاران زندگی می‌کرد و اهل [[تقوی]] بود و غالبا در مجالس فقیهان حضور داشت.