جبهه آزادیبخش ملی الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'امریکا' به 'آمریکا') |
جز (جایگزینی متن - 'تشکلها' به 'تشکلها') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''جبهه آزادیبخش ملی [[الجزایر]]''' ('''جبهه التحریر الوطنی الجزائری''') تشکلی است که جنگ استقلال الجزایر برضد استعمار [[فرانسه]] را سازماندهی کرد و پس از استقلال تنها حزب حاکم در این کشور شد. | '''جبهه آزادیبخش ملی [[الجزایر]]''' ('''جبهه التحریر الوطنی الجزائری''') تشکلی است که جنگ استقلال الجزایر برضد استعمار [[فرانسه]] را سازماندهی کرد و پس از استقلال تنها حزب حاکم در این کشور شد. | ||
با آغاز استعمار الجزایر و اشغال این کشور به دست فرانسویان در 13 محرّم 1246/ 5 ژوئیه 1830، قیامهای گسترده‌ای برضد استعمار [[فرانسه]] شکل گرفت که از آن جمله قیام بزرگ [[عبدالقادرِ الجزایری]] در 1249ـ1263/ 1833ـ 1847 بود. <ref>بوحوش، ص 108، 120</ref> در اواخر 1338/1920، به تدریج نهضتهای ملی‌گرایانه در قالب | با آغاز استعمار الجزایر و اشغال این کشور به دست فرانسویان در 13 محرّم 1246/ 5 ژوئیه 1830، قیامهای گسترده‌ای برضد استعمار [[فرانسه]] شکل گرفت که از آن جمله قیام بزرگ [[عبدالقادرِ الجزایری]] در 1249ـ1263/ 1833ـ 1847 بود. <ref>بوحوش، ص 108، 120</ref> در اواخر 1338/1920، به تدریج نهضتهای ملی‌گرایانه در قالب تشکلهای سیاسی و منسجم گسترش یافتند. | ||
در 24 خرداد 1305/ 15 ژوئن 1926، حزب ستاره [[شمال افریقا]] (حزب نجم شمال افریقیا) تأسیس شد. <ref>سعداللّه، ج 2، ص 372؛ بوحوش، ص 288</ref> و در 31 مرداد 1306/ 23 اوت 1927 مِصالی الحاج *، رهبری آن را پذیرفت. این حزب، که با اوضاع نامناسب کار برای کارگران کشورهای شمال افریقا مبارزه می‌کرد، در 9 آبان 1308/ 31 اکتبر 1929 منحل شد ولی در 1315 ش/ 1937 با عنوان حزب خلق [[الجزایر]] ('''حزب الشعب‌الجزائری''') مجدداً شروع به فعالیت کرد. <ref>سعداللّه، همانجا؛ آژرون، ص 112؛ نیز رجوع کنید به: بوحوش، ص 289ـ301</ref> | در 24 خرداد 1305/ 15 ژوئن 1926، حزب ستاره [[شمال افریقا]] (حزب نجم شمال افریقیا) تأسیس شد. <ref>سعداللّه، ج 2، ص 372؛ بوحوش، ص 288</ref> و در 31 مرداد 1306/ 23 اوت 1927 مِصالی الحاج *، رهبری آن را پذیرفت. این حزب، که با اوضاع نامناسب کار برای کارگران کشورهای شمال افریقا مبارزه می‌کرد، در 9 آبان 1308/ 31 اکتبر 1929 منحل شد ولی در 1315 ش/ 1937 با عنوان حزب خلق [[الجزایر]] ('''حزب الشعب‌الجزائری''') مجدداً شروع به فعالیت کرد. <ref>سعداللّه، همانجا؛ آژرون، ص 112؛ نیز رجوع کنید به: بوحوش، ص 289ـ301</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
با انتشار بیانیه جبهه آزادیبخش الجزایر، بسیاری از سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی فعال در [[الجزایر]]، در 1335ش/ آوریل 1956 به جبهه ملحق شدند، از جمله جمعیت العلماءالمسلمین، اتحادیه کارگران مسلمان، سازمان دانشجویان مسلمان شمال افریقا، و اتحادیه دموکراتیک بیانیه [[الجزایر]] <ref>اوزگان، ص 199ـ200؛ عسلی، ص 21؛ آژرون، ص 131</ref> | با انتشار بیانیه جبهه آزادیبخش الجزایر، بسیاری از سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی فعال در [[الجزایر]]، در 1335ش/ آوریل 1956 به جبهه ملحق شدند، از جمله جمعیت العلماءالمسلمین، اتحادیه کارگران مسلمان، سازمان دانشجویان مسلمان شمال افریقا، و اتحادیه دموکراتیک بیانیه [[الجزایر]] <ref>اوزگان، ص 199ـ200؛ عسلی، ص 21؛ آژرون، ص 131</ref> | ||
با اتحاد و ائتلاف دیگر | با اتحاد و ائتلاف دیگر تشکلهای انقلابی [[الجزایر]] به رهبری احمدبن بلا، در 29 مرداد 1335/ 20 اوت 1956 همایش مخفی جبهه در منطقه صومام شکل گرفت. همچنین کمیته اجرایی و شورای ملی انقلاب [[الجزایر]] از نمایندگان سراسر [[الجزایر]] تشکیل شد تا به عنوان عالی‌ترین مرجع اجرایی انقلاب، اداره امور را برعهده گیرد <ref>اوزگان، همانجا؛ بوحوش، ص 391ـ397؛ آژرون، ص 131ـ 132</ref> دولت [[فرانسه]] نیز برای سرکوب قیام [[الجزایر]] تلاش نمود تا کمکهای خارجی به جبهه را قطع کند. | ||
در آبان 1335/ اکتبر 1956، منازعه [[فرانسه]]، [[انگلیس]] و [[اسرائیل(فلسطین اشغالی)]] با [[جمال عبدالناصر]] - که از حامیان جبهه آزادیبخش ملی [[الجزایر]] به شمار می‌آمد - در قطع ارتباط جبهه با کشورهای خارجی، بی‌نتیجه بود و حتی بحران سوئز سبب شد تا حمایت دیگر دولتهای تازه استقلال‌یافته و غیرمتعهد، از جبهه بیشتر شود. <ref>بیل و لیدن، ص 148ـ242؛ شریط و میلی، ص 291ـ292؛ صدر، ص 22؛ سوئز</ref> | در آبان 1335/ اکتبر 1956، منازعه [[فرانسه]]، [[انگلیس]] و [[اسرائیل(فلسطین اشغالی)]] با [[جمال عبدالناصر]] - که از حامیان جبهه آزادیبخش ملی [[الجزایر]] به شمار می‌آمد - در قطع ارتباط جبهه با کشورهای خارجی، بی‌نتیجه بود و حتی بحران سوئز سبب شد تا حمایت دیگر دولتهای تازه استقلال‌یافته و غیرمتعهد، از جبهه بیشتر شود. <ref>بیل و لیدن، ص 148ـ242؛ شریط و میلی، ص 291ـ292؛ صدر، ص 22؛ سوئز</ref> | ||