اسلام‌گرایی در سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'امریکا' به 'آمریکا')
جز (جایگزینی متن - 'پژوهشگران' به 'پژوهش‌گران')
خط ۲۰۵: خط ۲۰۵:
=== جریان لاعُنف (عاری از خشونت) ===
=== جریان لاعُنف (عاری از خشونت) ===


یک جریان معاصر در سوریه است که می‌‌توان مسامحتا آن را زیرمجموعه سلفگرایی علمی به شمار آورد. البته شاید نتوان آن را لزوما یک جریان سلفی دانست بویژه رویکردهای تساهلی این جریان در قبال مذاهب و مکاتب مختلف قابل توجه است و چه بسا بتوان آن را در ردیف گروه‌های اسلامگرای سیاسی یا اصلاحی تعریف کرد. با این حال برخی پژوهشگران از عبارت «السلفیة اللاعنفیة» استفاده کرده‌‌اند.
یک جریان معاصر در سوریه است که می‌‌توان مسامحتا آن را زیرمجموعه سلفگرایی علمی به شمار آورد. البته شاید نتوان آن را لزوما یک جریان سلفی دانست بویژه رویکردهای تساهلی این جریان در قبال مذاهب و مکاتب مختلف قابل توجه است و چه بسا بتوان آن را در ردیف گروه‌های اسلامگرای سیاسی یا اصلاحی تعریف کرد. با این حال برخی پژوهش‌گران از عبارت «السلفیة اللاعنفیة» استفاده کرده‌‌اند.


[[جودت سعید]] بنیان‌گذار این جریان، هیچگاه نتوانست یک گروه منسجم سیاسی تشکیل دهد اما افکار وی در جامعه سوری تاثیرگذار بود. گفته می‌‌شود پس از حوادث 1982 نظام سوریه از گسترش این مکتب در کنار اسلام صوفی حمایت کرد تا مانع افزایش حرکت‌‌های جهادی شود. خانم «حنان اللحام» نقش موثری در اقبال محافل زنانه سوری از تفکرات این جماعت داشته است. وی تاکید دارد که تنها راه حل بحران سوریه زمین گذاشتن سلاح و تلاش برای ساختن کشور و آموزش است چرا که اکنون "نیازمند یک الگوی جدید از اسلام میانه رو و روشنفکرانه" هستیم.
[[جودت سعید]] بنیان‌گذار این جریان، هیچگاه نتوانست یک گروه منسجم سیاسی تشکیل دهد اما افکار وی در جامعه سوری تاثیرگذار بود. گفته می‌‌شود پس از حوادث 1982 نظام سوریه از گسترش این مکتب در کنار اسلام صوفی حمایت کرد تا مانع افزایش حرکت‌‌های جهادی شود. خانم «حنان اللحام» نقش موثری در اقبال محافل زنانه سوری از تفکرات این جماعت داشته است. وی تاکید دارد که تنها راه حل بحران سوریه زمین گذاشتن سلاح و تلاش برای ساختن کشور و آموزش است چرا که اکنون "نیازمند یک الگوی جدید از اسلام میانه رو و روشنفکرانه" هستیم.