نگرش تطبیقی به وحدت اسلامی و ملی گرایی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/wiki/نگرش_تطبیقی_به_وحدت_اسلامی_و_ملی_گرایی_(مقاله)»

@@ خط ۱۷۹: / خط ۱۷۹: @@
 گروه سوم: آیات دلالت‌کننده بر این‌که انسان‌ها در ابتدا امت واحدی بودند، سپس بین آنان اختلافاتی به وجود آمد: «کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیینَ مُبَشِّرِینَ وَ مُنْذِرِینَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکِتابَ بِالْحَقِّ لِیحْکُمَ بَینَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ؛ (در آغاز) مردم امت یگانه‌ای بودند آن‌گاه خداوند پیامبران مژده‌آور و هشدار‌دهنده برانگیخت و بر آنان، به حق، کتاب آسمانی نازل کرد تا در هر آن‌چه اختلاف می‌ورزند در میان آنان داوری کند...» <ref>بقره/213</ref>. مردم در آغاز در امور دنیوی و مادیات، امت واحدی بودند. <ref>طباطبایی، پیشین، ج 2، ص 111؛ رشید رضا، پیشین، ج 2، ص 276</ref>
 ج. الفت و دوستی؛ «هُوَ الَّذِی أَیدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ * وَ أَلَّفَ بَینَ قُلُوبِهِمْ... ؛ او...در میان دل‌های آنها الفت ایجاد نمود،...»<ref>انفال/62ـ63</ref> این تألیف قلوب اهل ایمان و اتحاد بین آنها، به خاطر ایمان و توجه به خدا امکان‌پذیر است. در جای دیگر آمده است: «فَأَلَّفَ بَینَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً؛...پس میان دل‌های شما الفت و مهربانی انداخت تا به لطف او برادران هم شدید».<ref>آل عمران/103</ref>
-د. اعتصام به حبل‌الله؛ قرآن انسان‌ها را به اتحاد فرا می‌خواند: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا... ؛ (و هم‏مسلکان) به ریسمان خدا (قرآن و اسلام،) و هرگونه وسیله وحدت، چنگ زنید و پراکنده نشوید!...»<ref>آل عمران/103</ref> حبل به معنای ریسمان، سبب و ابزاری است که با آن می‌توان به هدف و خواسته خود رسید.<ref>طبرسی، 1414ق، ج2، ص 803</ref> مراد از حبل‌الله چیزی است که موجب اتصال میان انسان و خداوند می‌شود. <ref>اصفهانی، پیشین، ص 217</ref> از مهم‌ترین مصادیق حبل‌الله، قرآن کریم <ref>طباطبایی، پیشین، ج 3، ص 369؛ التبیان، ج 2، ص 545</ref>، پیامبر(ص) و اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) می‌باشند. <ref>طباطبایی، پیشین</ref>
+د. اعتصام به حبل‌الله؛ قرآن انسان‌ها را به اتحاد فرا می‌خواند: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا... ؛ (و هم‏مسلکان) به ریسمان خدا (قرآن و اسلام،) و هرگونه وسیله وحدت، چنگ زنید و پراکنده نشوید!...»<ref>آل عمران/103</ref> حبل به معنای ریسمان، سبب و ابزاری است که با آن می‌توان به هدف و خواسته خود رسید.<ref>طبرسی، 1414ق، ج2، ص 803</ref> مراد از حبل‌الله چیزی است که موجب اتصال میان انسان و خداوند می‌شود. <ref>اصفهانی، پیشین، ص 217</ref> از مهم‌ترین مصادیق حبل‌الله، قرآن کریم <ref>طباطبایی، پیشین، ج 3، ص 369؛ التبیان، ج 2، ص 545</ref>، پیامبر(ص) و اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم‌السلام) می‌باشند. <ref>طباطبایی، پیشین</ref>
 هـ. برادری دینی، نعمت الهی؛ «اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیکُمْ ... فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً؛ و نعمت خدا را به خود یاد کنید... تا به لطف او برادران هم شدید»<ref>انفال/46</ref> «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ؛ مؤمنان با هم برادرند». مراد از «وحدت انسان‌ها» این است که با حفظ اختلافات، هم‌دلی پیدا کنند. <ref>رشید رضا، پیشین، ج 12، ص 193</ref> «وَ لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَیناتُ... ؛ و چون کسانی مباشید... با هم اختلاف کردند...» <ref>آل‌عمران/105</ref>
 ===4/1‌ـ وحدت اسلامی از نگاه سنّت ===
 ==== الف. پیامبر اکرم(ص)؛ ====
-سیره چهارده معصوم(علیهم السلام) محور وحدت جامعه اسلامی قلمداد شده است: «فَأَنْتُمْ أَهْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِینَ بِهِمْ تَمَّتِ النِّعْمَةُ وَ اجْتَمَعَتِ الْفُرْقَةُ وَائْتَلَفَتِ الْکَلِمَةُ؛ شما اهل بیت، اهل‌الله هستید که به برکت شما...اتحاد کلمه پدید آمده است.» <ref>کلینی، 1367ش، ج1، ص446</ref>. پیامبر(ص) با ورود به مدینه, به‌ اختلافات «اوس» و «خزرج» و تنازعات قبیله‌ای پایان داد، و با انجام عقد اخوت، به الفت قلبی سامان بخشید: «... و آخی رسول الله(ص) بین اصحابه من المهاجرین والانصار فقال: تأخوا فی الله اخوین اخوین ثم اخذ بید علی بن ابی‌طالب فقال هذا اخی؛ پیامبر(ص) فرمود: ...در راه خدا، دو به دو، عقد اخوت ببندید و خود، با علی(ع) موآخات نمود». <ref>ابن هشام، 1421ق، ج1، ص150</ref> «المسلمون اخوة لافضل لاحد علی‌ احدٍ الا بالتقوی؛ مسلمانان با هم برادرند و هیچ‌کس بر دیگری برتری ندارد جز به تقوا» <ref>متقی هندی، بی‌تا، ج1، ص149؛ نهج‌الفصاحه، ح3112</ref>
+سیره چهارده معصوم(علیهم‌السلام) محور وحدت جامعه اسلامی قلمداد شده است: «فَأَنْتُمْ أَهْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِینَ بِهِمْ تَمَّتِ النِّعْمَةُ وَ اجْتَمَعَتِ الْفُرْقَةُ وَائْتَلَفَتِ الْکَلِمَةُ؛ شما اهل بیت، اهل‌الله هستید که به برکت شما...اتحاد کلمه پدید آمده است.» <ref>کلینی، 1367ش، ج1، ص446</ref>. پیامبر(ص) با ورود به مدینه, به‌ اختلافات «اوس» و «خزرج» و تنازعات قبیله‌ای پایان داد، و با انجام عقد اخوت، به الفت قلبی سامان بخشید: «... و آخی رسول الله(ص) بین اصحابه من المهاجرین والانصار فقال: تأخوا فی الله اخوین اخوین ثم اخذ بید علی بن ابی‌طالب فقال هذا اخی؛ پیامبر(ص) فرمود: ...در راه خدا، دو به دو، عقد اخوت ببندید و خود، با علی(ع) موآخات نمود». <ref>ابن هشام، 1421ق، ج1، ص150</ref> «المسلمون اخوة لافضل لاحد علی‌ احدٍ الا بالتقوی؛ مسلمانان با هم برادرند و هیچ‌کس بر دیگری برتری ندارد جز به تقوا» <ref>متقی هندی، بی‌تا، ج1، ص149؛ نهج‌الفصاحه، ح3112</ref>
 ==== ب. امام علی(ع)؛ ====
 ‌ـ تأکید بر ‌نقش‌ رسول‌ اکرم(ص) در ایجاد وحدت‌ بین‌ مؤ‌منین‌؛ «قد صُرفَتْ‌ نحوهُ أفئدةُ‌ الابرار، و ثُنیت‌ الیه‌ أزِمّة‌ الا‌بصار... ؛ ... خداوند به‌وسیله‌ او کینه‌های‌ دیرینه‌ را دفن‌ کرد...دل‌ها را با هم‌ الفت‌ داد...» <ref>صبحی ‏صالح، ۱۴۱۲ق، ص141</ref>؛ ‌‌2‌ـ وحدت‌ در پرتوی اخلاق؛ «خالطوا الناس‌ مخالطةً‌ اِن‌ مِتُّم‌ معها بَکوا علیکم، و اِن‌ عِشتم‌ حَنَّوا الیکم؛ با مردم‌ به گونه‌ای‌ آمیزش‌ کنید که‌ اگر مردید بر شما بگریند، و اگر ماندید، قلباً‌ به‌ شما بگروند.» <ref>پیشین، ص470</ref>