معراج در آثار اهل‌سنت (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۶: | خط ۶: | ||
گروهی از دانشمندان اهل‌سنت، معراج جسمانی را انكار كرده و معراج روحانی را پذیرفته‌اند، دلیل این امر دو روایتی است كه در کتاب‌های تفسیرشان آورده‌اند: <br> | گروهی از دانشمندان اهل‌سنت، معراج جسمانی را انكار كرده و معراج روحانی را پذیرفته‌اند، دلیل این امر دو روایتی است كه در کتاب‌های تفسیرشان آورده‌اند: <br> | ||
اول: «اِنَّ معاویه ابن ابی‌سفیان كانَ اِذا سُئِلَ عَنْ سُري رسول‌الله قال: كانَ رُؤيا مِنَ اللهِ صادِقَةً؛ هنگامي كه درباره سير رسول‌الله صلی‌الله عليه و آله از معاويه پرسيده شد، گفت: خواب صادقي بود از جانب خدا»<ref>تفسير مراغى، ج 13، ص 7، جزء 15</ref>،<br> | اول: «اِنَّ معاویه ابن ابی‌سفیان كانَ اِذا سُئِلَ عَنْ سُري رسول‌الله قال: كانَ رُؤيا مِنَ اللهِ صادِقَةً؛ هنگامي كه درباره سير رسول‌الله صلی‌الله عليه و آله از معاويه پرسيده شد، گفت: خواب صادقي بود از جانب خدا»<ref>تفسير مراغى، ج 13، ص 7، جزء 15</ref>،<br> | ||
دوم: «اِنَّ بَعضَ آلَ أبي بكر قال: كانَت عائشَةُ تقُول ما فُقِدَ جَسَدُ رسول‌الله صلی‌الله عليه و آله و لكن اُسريَ بروحِهِ؛ عايشه هميشه می‌گفت جسد رسول‌الله صلی‌الله عليه و آله مفقود نشد، بلكه سير آن حضرت با روح بود (معراج روحاني)»<ref>تفسير مراغى، ج 13، ص 7، جزء 15</ref>. البته برخی مثل آلوسی با تفکیک اسراء از معراج اولی را جسمانی و دومی را روحانی دانسته است<ref>تفسير مراغى، ج 13صص 6 ـ 8</ref> در این بحث کلامی بسیاری از اهل سنت و قاطبه علمای شیعی قائل با معراج جسمانی و روحانی هستند. | دوم: «اِنَّ بَعضَ آلَ أبي بكر قال: كانَت عائشَةُ تقُول ما فُقِدَ جَسَدُ رسول‌الله صلی‌الله عليه و آله و لكن اُسريَ بروحِهِ؛ عايشه هميشه می‌گفت جسد رسول‌الله صلی‌الله عليه و آله مفقود نشد، بلكه سير آن حضرت با روح بود (معراج روحاني)»<ref>تفسير مراغى، ج 13، ص 7، جزء 15</ref>. البته برخی مثل آلوسی با تفکیک اسراء از معراج اولی را جسمانی و دومی را روحانی دانسته است<ref>تفسير مراغى، ج 13صص 6 ـ 8</ref> در این بحث کلامی بسیاری از اهل سنت و قاطبه علمای شیعی قائل با معراج جسمانی و روحانی هستند.<br> | ||
از آيه معراج به خوبي معلوم مي‌شود كه؛ | |||
* اولاً: پيامبر گرامي با بدن و روح با هم سير نموده و معراج «جسماني- روحاني» بود نه روحاني تنها، و گواه آن لفظ «بعبده» است كه در «بدن با روح»به كار ميرود و هر گاه معراج وي تنها به صورت روحاني بود لازم بود بفرمايد «بروحه». | |||
* ثانياً: دانشمند بزرگ مرحوم طبرسي با استناد به روايات، مسئله قطعي بودن معراج جسماني، عنوان كرده و گفته است بر اساس منابع متعدد روايي پيامبر اكرم _ صلّي الله عليه و آله _ در شب معراج به آسمانها عروج نمود. | |||
* ثالثاً: از دقت در معناي معراج روحاني به آساني معلوم مي‌شود كه معراج، جسماني بوده و نه روحاني، زيرا مقصود از معراج روحاني، همان تدبر در مصنوعات الهي و مشاهده جلال و جمال وي و استغراق در فكر و ذكر حق و سرانجام رهايي از قيود مادي و علايق دنيوي و عبور از مراتب امكاني در مراحل باطني و قلبي است كه پس از طي اين مراحل، يك قرب مخصوص دست ميدهد كه قابل توصيف نيست. | |||
هرگاه مراد از معراج روحاني، همان تفكر در عظمت حق و وسعت جهان آفرينش و امثال آن است، بيترديد اين گونه معراج از خصايص پيامبر اسلام نيست و اكثر پيامبران و بسياري از مردان روشن قلب و پاك دل اين مرتبه را دارا بودهاند، در صورتي كه قرآن اين معراج را از خصايص پيامبر(ص) و به عنوان يك امتياز فوقالعاده ياد مينمايد. گذشته از اين پيامبر اكرم(ص) معراج روحاني به مفهوم ياد شده را همواره داشته است. در حالي كه معراج معروف يك بار صورت گرفته است<ref>بحارالانوار، ج 18، ص 283، باب 3، نشر دار احياء التراث العربي، بيروت، 1403 ق.</ref>. | |||
== تفصیل معراج در منابع اهل سنت == | == تفصیل معراج در منابع اهل سنت == | ||