احمد بن جعفر بن سفیان بزوفری: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
به گفته [[شیخ طوسی]]، وی در یکی از حجرههای قبرستان [[قریش]] در بغداد نزد «ابوعبدالله جعفر بن محمد مدائنی» احادیثی شنیده است. از معاصران و همبحثان او پسرعمویش «ابوعبدالله حسین بن علی بن سفیان بزوفری» است که با هم نزد «ابوعلی احمد بن ادریس اشعری»(م306ق) شاگردی نمودند. حمید بن زیاد اگرچه فردی واقفی و هفت امامی است اما فردی راست‌گو و احادیث او کاملاً مورد اعتماد صاحب‌نظران است. به هرحال، وی در محضر اساتید بهرههای فراوان برد و به زودی خود نیز از بزرگان و اسطوانههای علمی [[شیعه]] در بغداد به شمار آمد. با این همه از او هیچ اثر تألیفی شناسایی نشده است. گفتنی است برخی از صاحب‌نظران با استفاده از کلام شیخ طوسی در فهرست، صاحب شرح حال را با «احمد بن محمد بن جعفر بن سفیان صولی» متحد دانستند. | به گفته [[شیخ طوسی]]، وی در یکی از حجرههای قبرستان [[قریش]] در بغداد نزد «ابوعبدالله جعفر بن محمد مدائنی» احادیثی شنیده است. از معاصران و همبحثان او پسرعمویش «ابوعبدالله حسین بن علی بن سفیان بزوفری» است که با هم نزد «ابوعلی احمد بن ادریس اشعری»(م306ق) شاگردی نمودند. حمید بن زیاد اگرچه فردی واقفی و هفت امامی است اما فردی راست‌گو و احادیث او کاملاً مورد اعتماد صاحب‌نظران است. به هرحال، وی در محضر اساتید بهرههای فراوان برد و به زودی خود نیز از بزرگان و اسطوانههای علمی [[شیعه]] در بغداد به شمار آمد. با این همه از او هیچ اثر تألیفی شناسایی نشده است. گفتنی است برخی از صاحب‌نظران با استفاده از کلام شیخ طوسی در فهرست، صاحب شرح حال را با «احمد بن محمد بن جعفر بن سفیان صولی» متحد دانستند. | ||
=استادان= | == استادان == | ||
اساتید مشهور او [[ابوعلی احمد بن ادریس اشعری]](م306ق) و [[حمید بن زیاد نینوایی]](م310ق) است که وی از محضر این استادش بهرههای فراوان برد. | اساتید مشهور او [[ابوعلی احمد بن ادریس اشعری]](م306ق) و [[حمید بن زیاد نینوایی]](م310ق) است که وی از محضر این استادش بهرههای فراوان برد. | ||