عطیه عوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[حسین بن علی' به '[[حسین بن علی (سید الشهدا) ')
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''عَطِیَّة بن سَعد بن جُناده عَوفی''' از [[تابعان]] و از [[شیعیان]] [[علی بن ابی طالب|حضرت علی(ع)]] در [[کوفه]] بود. از وی به‌عنوان مفسر، محدث و فقیه [[شیعه]] یاد شده و کتابی در [[تفسیر قرآن]] دارد. عطیه در زمان [[خلافت]] امام علی(ع) به دنیا آمد و در سال ۱۱۱ قمری در کوفه وفات یافت. وی در [[قیام مختار]] و قیام عبدالرحمن بن محمد بن اشعث بر ضد [[حجاج بن یوسف]] شرکت داشت. حجاج او را به‌دلیل خودداری از ناسزاگویی به حضرت علی(ع) تازیانه زد. همراهی عطیه با [[جابر بن عبدالله انصاری]] در زیارت روز [[اربعین]] [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین(ع)]] مشهور است.
'''عَطِیَّة بن سَعد بن جُناده عَوفی''' از [[تابعان]] و از [[شیعیان]] [[علی بن ابی طالب|حضرت علی(ع)]] در [[کوفه]] بود. از وی به‌عنوان مفسر، محدث و فقیه [[شیعه]] یاد شده و کتابی در [[تفسیر قرآن]] دارد. عطیه در زمان [[خلافت]] امام علی(ع) به دنیا آمد و در سال ۱۱۱ قمری در کوفه وفات یافت. وی در [[قیام مختار]] و قیام عبدالرحمن بن محمد بن اشعث بر ضد [[حجاج بن یوسف]] شرکت داشت. حجاج او را به‌دلیل خودداری از ناسزاگویی به حضرت علی(ع) تازیانه زد. همراهی عطیه با [[جابر بن عبدالله انصاری]] در زیارت روز [[اربعین]] [[حسین بن علی (سید الشهدا)
(سید الشهدا)|امام حسین(ع)]] مشهور است.


==نسب، تولد، نام و کنیه==
==نسب، تولد، نام و کنیه==
خط ۶۶: خط ۶۷:
==تبار و فرزندان==
==تبار و فرزندان==


عطیه فرزندانی به نام‌های علی، از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق(ع)]]<ref>عاملی، إستقصاء الاعتبار فی شرح الإستبصار، ۱۴۱۹ق، ج‌۴، ص۴۰۳؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، الخاتمة ج‌۸، ص۲۲۵</ref> [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن]]، [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین]]<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج‌۹، ص۴۰۵</ref> و عبدالله<ref>أنساب الأشراف، ج‌۲، ص۱۱۳ (چاپ زکار، ج‌۲، ص۳۵۷)</ref>داشته است.
عطیه فرزندانی به نام‌های علی، از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق(ع)]]<ref>عاملی، إستقصاء الاعتبار فی شرح الإستبصار، ۱۴۱۹ق، ج‌۴، ص۴۰۳؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، الخاتمة ج‌۸، ص۲۲۵</ref> [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن]]، [[حسین بن علی (سید الشهدا)
(سید الشهدا)|حسین]]<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج‌۹، ص۴۰۵</ref> و عبدالله<ref>أنساب الأشراف، ج‌۲، ص۱۱۳ (چاپ زکار، ج‌۲، ص۳۵۷)</ref>داشته است.


حسن بن عطیه نیز فرزندی به نام حسین داشته که کنیه وی اباعبدالله بوده‌ است<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج‌۷، ص۲۳۹</ref> حسین در زمان خلافت [[هارون الرشید]] منصب قضاوت را بر عهده داشت<ref>أنساب الأشراف، ج‌۱۳، ص۲۶۹</ref>. تبار عطیه با لقب عوفی شناخته می‌شوند<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج‌۹، ص۴۰۴</ref>.
حسن بن عطیه نیز فرزندی به نام حسین داشته که کنیه وی اباعبدالله بوده‌ است<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج‌۷، ص۲۳۹</ref> حسین در زمان خلافت [[هارون الرشید]] منصب قضاوت را بر عهده داشت<ref>أنساب الأشراف، ج‌۱۳، ص۲۶۹</ref>. تبار عطیه با لقب عوفی شناخته می‌شوند<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج‌۹، ص۴۰۴</ref>.