میرزا عبدالله افندی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''میرزا عبدالله اصفهانی افندی'''، یکی از چهره‌های علمی شاخص سه دهه پایانی دولت [[صفویه]] است. وی به جهت دانش‌پژوهی و سفرهای فراوان در جست‌جوی کتاب، همراهی با [[علامه مجلسی]] در تدوین [[بحار الانوار]] و هم‌چنین تألیف کتاب با ارزش «[[ریاض العلماء]] و [[حیاض الفضلاء]]» شهرت یافته است. | '''میرزا عبدالله اصفهانی افندی'''، یکی از چهره‌های علمی شاخص سه دهه پایانی دولت [[صفویه]] است. وی به جهت دانش‌پژوهی و سفرهای فراوان در جست‌جوی کتاب، همراهی با [[محمد باقر مجلسی|علامه مجلسی]] در تدوین [[بحار الانوار]] و هم‌چنین تألیف کتاب با ارزش «[[ریاض العلماء (کتاب)|ریاض العلماء]] و [[حیاض الفضلاء (کتاب)|حیاض الفضلاء]]» شهرت یافته است. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
چنان که خودش می‌گوید: | چنان که خودش می‌گوید: | ||
«از آن پس که مقدمات تحصیلی را فرا گرفتم، تصمیم گرفتم تا دروس بالاتر را بیاموزم. بدین منظور، حداکثر کتب اربعه حدیث (کافی، من لایحضره الفقیه، تهذیب و استبصار) و قواعد [[علامه حلی]](ره) را از محضر استاد استفاده کرده و برخی از تهذیب [[شیخ طوسی]] و شرح اشارات و مقداری از الهیات شفا و امثال آن را از استاد فاضل رضی الله عنه و از علامه میرزا علی نواب فرزند سید جلیل خلیفه سلطان که شیخ اجازه‌اش هم بوده است و بخشی از حاشیه قدیم ملا جلال را که بر شرح تجرید نوشته و مقداری از شرح اشارات را از استاد محقق قدس الله روحه و بخشی از تهذیب و شرح مختصر الاصول و شرح اشارات و اصول کافی و دیگر کتاب‌های متداول را از استاد علامه فرا گرفته و آموختم<ref> مقدمه ترجمه ریاض العلما، ج 1، ص 7.</ref>.» | «از آن پس که مقدمات تحصیلی را فرا گرفتم، تصمیم گرفتم تا دروس بالاتر را بیاموزم. بدین منظور، حداکثر کتب اربعه حدیث (کافی، من لایحضره الفقیه، تهذیب و استبصار) و قواعد [[علامه حلی]](ره) را از محضر استاد استفاده کرده و برخی از تهذیب [[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] و شرح اشارات و مقداری از الهیات شفا و امثال آن را از استاد فاضل رضی الله عنه و از علامه میرزا علی نواب فرزند سید جلیل خلیفه سلطان که شیخ اجازه‌اش هم بوده است و بخشی از حاشیه قدیم ملا جلال را که بر شرح تجرید نوشته و مقداری از شرح اشارات را از استاد محقق قدس الله روحه و بخشی از تهذیب و شرح مختصر الاصول و شرح اشارات و اصول کافی و دیگر کتاب‌های متداول را از استاد علامه فرا گرفته و آموختم<ref> مقدمه ترجمه ریاض العلما، ج 1، ص 7.</ref>.» | ||
علامه آقا [[جمال‌الدین خوانساری]] (فرزند آقا حسین خوانساری، مؤلف تعلیقه مشهور بر شرح لمعه)، علامه ملا محمد بن تاج‌الدین حسن (مشهور به [[فاضل هندی]]، مؤلف کشف اللثام) و امیر خلیل الله تونی اصفهانی نیز از استادان او هستند. | علامه آقا [[جمال‌الدین خوانساری]] (فرزند آقا حسین خوانساری، مؤلف تعلیقه مشهور بر شرح لمعه)، علامه ملا محمد بن تاج‌الدین حسن (مشهور به [[فاضل هندی]]، مؤلف کشف اللثام) و امیر خلیل الله تونی اصفهانی نیز از استادان او هستند. | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
# حواشی بر تهذیب الحدیث که به اتمام نرسیده است. | # حواشی بر تهذیب الحدیث که به اتمام نرسیده است. | ||
# حواشی بر مختلف علامه که ناتمام مانده است. | # حواشی بر مختلف علامه که ناتمام مانده است. | ||
# حواشی بر [[من لایحضره الفقیه]] که برخی از این حواشی به طور مجزا جمع‌آوری شده و بعضی از آنها بر حواشی کتاب باقی مانده است. | # حواشی بر [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]] که برخی از این حواشی به طور مجزا جمع‌آوری شده و بعضی از آنها بر حواشی کتاب باقی مانده است. | ||
# حواشی بر آیات الاحکام شیخ جواد کاظمی، شاگرد شیخ بهائی. | # حواشی بر آیات الاحکام شیخ جواد کاظمی، شاگرد شیخ بهائی. | ||
# تعلیقاتی بر حاشیه قدیمه جلالیه. | # تعلیقاتی بر حاشیه قدیمه جلالیه. | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
[[علامه روضاتی]] نوشته است: «پایان زندگی و تاریخ درگذشت این عالم بزرگوار کثیر الانوار ـ که در حدود یک هزار و یک صد و سی بود ـ بسان بسیاری از دانشوران آن زمان به درستی دانسته نیست و هم‌چون خاک جای او در اصفهان پنهان مانده است. هم‌چنان که از دو فرزند پسر او میرزا احمد و میرزا زین‌العابدین که پدر، کتاب‌های ملکی خود را به آن دو بخشید ـ و لابد گرفتار جور افغان و فتنة دوران شده‌اند ـ هیچ آگاهی در دست نیست.» به ظن قوی درگذشت میرزا عبدالله افندی در سال 1129 هجری بوده است.» | [[علامه روضاتی]] نوشته است: «پایان زندگی و تاریخ درگذشت این عالم بزرگوار کثیر الانوار ـ که در حدود یک هزار و یک صد و سی بود ـ بسان بسیاری از دانشوران آن زمان به درستی دانسته نیست و هم‌چون خاک جای او در اصفهان پنهان مانده است. هم‌چنان که از دو فرزند پسر او میرزا احمد و میرزا زین‌العابدین که پدر، کتاب‌های ملکی خود را به آن دو بخشید ـ و لابد گرفتار جور افغان و فتنة دوران شده‌اند ـ هیچ آگاهی در دست نیست.» به ظن قوی درگذشت میرزا عبدالله افندی در سال 1129 هجری بوده است.» | ||
[[آیت‌الله مرعشی]] نیز نوشته است: «بر اساس آنچه در تعالیق الاجازة الکبیره جزائری و تذکرة القبور مصلح‌الدین مهدوی آمده، افندی در حوالی سال 1130 در گذشته، امّا محل دفن وی مشخص نیست. شخص موثقی به من می‌گفت که به احتمال، قبر او در حوالی قبر [[فاضل هندی]] ـ در تخت فولاد اصفهان ـ است<ref>جزوه تحفه فیروزیه، ص 8.</ref>. | [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت‌الله مرعشی]] نیز نوشته است: «بر اساس آنچه در تعالیق الاجازة الکبیره جزائری و تذکرة القبور مصلح‌الدین مهدوی آمده، افندی در حوالی سال 1130 در گذشته، امّا محل دفن وی مشخص نیست. شخص موثقی به من می‌گفت که به احتمال، قبر او در حوالی قبر [[فاضل هندی]] ـ در تخت فولاد اصفهان ـ است<ref>جزوه تحفه فیروزیه، ص 8.</ref>. | ||
بنا به نظر [[دهخدا]]، وی حدود 1130هـ.ق. در تبریز درگذشت<ref>لغت نامه دهخدا، حرف ع، ص 75.</ref>. | بنا به نظر [[دهخدا]]، وی حدود 1130هـ.ق. در تبریز درگذشت<ref>لغت نامه دهخدا، حرف ع، ص 75.</ref>. | ||