احمد بن داود بن علی بن حسین قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
احمد بن داود بن علی بن حسین قمی، فقیه و محدث شیعی. به گفته برخی از صاحب‌نظران کنیه او در فهرست طوسی «ابوالحسین» آمده است ولی ظاهراً کنیه مذکور مربوط به نوه او [[احمد بن محمد بن احمد بن داود]] است. وی در [[قم]] چشم به جهان گشود ولی زمان آن دانسته نیست. وفات او پیش از 333هجری در قم روی داده است زیرا پسرش بعد از وفات پدر به همراه دایی خود «سلامه» به [[بغداد]] عزیمت نمود و سلامه در 333هجری از بغداد سفری به [[شام]] داشته است. از این گزارش به دست میآید که وی چند سال پیش از 333هجری درگذشته بود. وی با پدر [[شیخ صدوق]] [[علی بن حسین بن بابویه]] (م329ق) همصحبت بود، از اینرو ممکن است تاریخ وفات او حدود 329[[هجری]] بوده باشد. | احمد بن داود بن علی بن حسین قمی، فقیه و محدث شیعی. به گفته برخی از صاحب‌نظران کنیه او در فهرست طوسی «ابوالحسین» آمده است ولی ظاهراً کنیه مذکور مربوط به نوه او [[احمد بن محمد بن احمد بن داود]] است. وی در [[قم]] چشم به جهان گشود ولی زمان آن دانسته نیست. وفات او پیش از 333هجری در قم روی داده است زیرا پسرش بعد از وفات پدر به همراه دایی خود «سلامه» به [[بغداد]] عزیمت نمود و سلامه در 333هجری از بغداد سفری به [[شام (شامات)|شام]] داشته است. از این گزارش به دست میآید که وی چند سال پیش از 333هجری درگذشته بود. وی با پدر [[شیخ صدوق]] [[شیخ صدوق|علی بن حسین بن بابویه]] (م329ق) همصحبت بود، از اینرو ممکن است تاریخ وفات او حدود 329[[هجری]] بوده باشد. | ||
وی در قم پرورش یافت و پس از دوران کودکی و نوجوانی، سفر کوتاهی به بغداد داشته و در آنجا با خواهر [[سلامه بن محمد بن اسماعیل ارزنی]] (م339ق) ازدواج نمود و سپس به اتفاق همسرش به قم مراجعت نمود و از او فرزندی به نام «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی» (م368ق) به دنیا آورد که بعدها آوازه او از پدر فراتر رفت و جزء فقهاء و اساتید بغداد به شمار آمد. وی پس از اینکه به قم بازگشت در این شهر اقامت دائم داشت و در مدت حیات علمی خود، در گسترش فرهنگ و معارف [[تشیع]] از هیچ کوششی دریغ نورزید و پیوسته مجالس درس او برپا بود، به همین دلیل نجاشی او را «کثیرالحدیث» معرفی کرده است. وی در نگاه صاحب‌نظران از شخصیت ممتازی برخوردار است و احادیث او دارای اعتبار ویژهای است. نجاشی درباره معرفی شخصیت او با تکرار کلمه «ثقه ثقه» که از این روش تنها در مورد افراد معدودی (34نفر) استفاده میکند، از او تجلیل شایانی به عمل آورده است. | وی در قم پرورش یافت و پس از دوران کودکی و نوجوانی، سفر کوتاهی به بغداد داشته و در آنجا با خواهر [[سلامه بن محمد بن اسماعیل ارزنی]] (م339ق) ازدواج نمود و سپس به اتفاق همسرش به قم مراجعت نمود و از او فرزندی به نام «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی» (م368ق) به دنیا آورد که بعدها آوازه او از پدر فراتر رفت و جزء فقهاء و اساتید بغداد به شمار آمد. وی پس از اینکه به قم بازگشت در این شهر اقامت دائم داشت و در مدت حیات علمی خود، در گسترش فرهنگ و معارف [[مذهب شیعه|تشیع]] از هیچ کوششی دریغ نورزید و پیوسته مجالس درس او برپا بود، به همین دلیل [[نجاشی]] او را «کثیرالحدیث» معرفی کرده است. وی در نگاه صاحب‌نظران از شخصیت ممتازی برخوردار است و احادیث او دارای اعتبار ویژهای است. نجاشی درباره معرفی شخصیت او با تکرار کلمه «ثقه ثقه» که از این روش تنها در مورد افراد معدودی (34نفر) استفاده میکند، از او تجلیل شایانی به عمل آورده است. | ||
==استادان== | ==استادان== | ||