سید زین العابدین خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
|- | |- | ||
|القاب | |القاب | ||
| فرزند میر صغیر | |فرزند میر صغیر | ||
|- | |- | ||
|زادروز | |زادروز | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''زین العابدین بن جعفر بن حسین خوانساری''' (۱۱۹۰-۱۲۷۵ق) مشهورترین فرزند میر | '''زین العابدین بن جعفر بن حسین خوانساری''' (۱۱۹۰-۱۲۷۵ق) مشهورترین فرزند میر صغیر از فقیهان شیعه در قرن سیزدهم قمری بود. او آثاری در فقه و اصول دارد و به استنساخ کتاب‌های پیشینیان نیز می‌پرداخت. نوادگان او به چهارسوقی یا چهارسویی شهرت دارند. مشهورترین فرزند او محمدباقر صاحب روضات الجنات است و نواده او [[سید محمد مهدی خوانساری]] مرجع تقلید جمعی از مردم اصفهان به شمار می‌رفت. | ||
=نسب= | =نسب= | ||
زین العابدین مشهورترین فرزند [[ابوالقاسم جعفر بن حسین خوانساری]] معروف به میر صغیر بود. وی را سرسلسه خاندان روضاتی | زین العابدین مشهورترین فرزند [[ابوالقاسم جعفر بن حسین خوانساری]] معروف به میر صغیر بود. وی را سرسلسه خاندان روضاتی دانسته‌اند که نسبشان به خاندان خوانساری و [[امام کاظم(ع)]] می‌رسد. زین العابدین خوانساری پس از درگذشت پدرش در سال ۱۲۴۰ق از خوانسار به اصفهان رفت. و در محلۀ چهار سوق یا چهار سوی شیرازی‌ها سکونت گزید؛ از این رو اعقاب وی به چهار سوقی یا چهار سویی مشهورند. | ||
=تولد و درگذشت= | =تولد و درگذشت= | ||
زین العابدین در ۱۱۹۰ق در خوانسار به دنیا آمد و در ۱۲۷۵ق در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد در تکیۀ آقا شیخ محمد تقی (تکیۀ مادر شاهزاده) به خاک سپرده شد. مزار او مورد توجه مردم است<ref>موسوی خوانساری، مقدمۀ روضاتی، ص۲۲۲-۲۲۰؛ گزی برخواری، ص۴۴-۴۷</ref>. | زین العابدین در ۱۱۹۰ق در خوانسار به دنیا آمد و در ۱۲۷۵ق در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد در تکیۀ آقا شیخ محمد تقی (تکیۀ مادر شاهزاده) به خاک سپرده شد. مزار او مورد توجه مردم است<ref>موسوی خوانساری، مقدمۀ روضاتی، ص۲۲۲-۲۲۰؛ گزی برخواری، ص۴۴-۴۷</ref>. | ||
=تحصیلات= | =تحصیلات= | ||
زین العابدین نزد پدر و عموزادگان | زین العابدین نزد پدر و عموزادگان خود ابوالقاسم بن حسن خوانساری و محمدمهدی بن حسن خوانساری درس خواند. مدت کوتاهی هم در [[نجف]] تحصیل کرد. و در ۱۲۱۰ق به اصفهان رفت. در آنجا نزد [[ملا علی نوری]]، محمد ابراهیم بن محمد حسن کرباسی و علی اکبر بن محمد باقر ایجی شاگردی کرد. و از آنان و [[محمد باقر شفتی]]، صدر الدین عاملی، محمد معصوم رضوی مشهدی، و [[محمد باقر بیدآبادی]] اجازه اجتهاد یا روایت گرفت. | ||
دو فرزندش [[محمد باقر]] و [[محمد هاشم]] و حسن بن علی اصفهانی مشهور به مدرس و محمد خوانساری هم از او اجازۀ اجتهاد و روایت داشتند<ref>حبیب آبادی، ج۶، ص۲۰۸۴-۲۰۸۶؛ آقا بزرگ طهرانی، طبقات الکرام؛ قسم۲، ص۵۹۰-۵۹۱؛ موسوی خوانساری، مقدمۀ روضاتی، ص۲۰۱-۲۰۲</ref>.خوانساری از مجتهدان مبرّز و عالمان مشهور اصفهان بود که کتاب‌های زیادی استنساخ کرد. | دو فرزندش [[محمد باقر]] و [[محمد هاشم]] و حسن بن علی اصفهانی مشهور به مدرس و محمد خوانساری هم از او اجازۀ اجتهاد و روایت داشتند<ref>حبیب آبادی، ج۶، ص۲۰۸۴-۲۰۸۶؛ آقا بزرگ طهرانی، طبقات الکرام؛ قسم۲، ص۵۹۰-۵۹۱؛ موسوی خوانساری، مقدمۀ روضاتی، ص۲۰۱-۲۰۲</ref>.خوانساری از مجتهدان مبرّز و عالمان مشهور اصفهان بود که کتاب‌های زیادی استنساخ کرد. | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۶: | ||
[[رده:مفسران قرآن]] | [[رده:مفسران قرآن]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
<references /> | |||