ازارقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ازارقه فرقه اى از [[خوارج]] هستند كه نام خود را از | '''ازارقه''' فرقه اى از [[خوارج]] هستند كه نام خود را از پیشواى خویش [[نافع بن ازرق]] كه کنیه اش ابو راشد بود گرفتند. پس از كشته شدن نافع پیروان او با عبید اللّه بن ماحوز بیعت كردند و تا شوال سال 66 هجری قمری كه در سلبرى كشته شد پیشواى ایشان بود. پس از كشته شدن زبیر بن ماحوز، ازارقه با قطرى بن الفجأه كه از دلیران زمان خویش بود بیعت كردند. بعد از قتل قطرى ازارقه پراكنده شدند. | ||
==تاریخچه پیدایش== | ==تاریخچه پیدایش== | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
ازارقه سنگسار (رجم) كردن را منكر شدند و | ازارقه سنگسار (رجم) كردن را منكر شدند و خیانت در امانت را روا دانستند و گفتند مخالفان ما مشرك اند و اداى امانت ایشان جایز نیست و حدّ شرعى را درباره كسى كه قذف مرد زن دار مى كرد روا ندانستند، ولى حدّ شرعى را بر كسانى كه قذف زنان شوهردار مى نمودند جارى مى كردند.دست دزد را در بیش و كم مى بریدند و اندازه اى در مال دزدى در نظر نمى گرفتند.ازارقه چون با نافع بن ازرق بیعت كردند او را امیر المؤمنین خواندند و خوارج عمان و یمامه نیز به ایشان پیوستند.[[حجاج بن يوسف|حجاج بن یوسف]] مهلّب بن ابى صفره را به جنگ ایشان فرستاد و از آنان كشتار بسیار كرد.ازارقه على (ع) را كافر شمردند و [[عبد الرحمن ملجم]] را در شهید كردن آن حضرت بر حق مى دانستند. | ||
ایشان خوارجى را كه از جنگ با مخالفان خوددارى مى كردند كافر می شمردند و ریختن خون اطفال و زنان مخالفان را جایز مى دانستند و مى گفتند كه اطفال مشركان در دوزخ اند و نیز مى گفتند كه جایز است خداوند پیامبرى بفرستد در حالى كه مى داند پس از نبوتش كافر خواهد شد و جایز است كه پیغمبرى بفرستد كه پیش از نبوتش كافر بوده و از وى گناهان كبیره و صغیره صادر شده باشد و نیز گویند كه مرتكبان كبیره جملگى كافرند و با دیگر وارد جهنم خواهند شد.محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 43<nowiki></ref></nowiki> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[رده: تاریخ کلام اسلامی]] | [[رده: تاریخ کلام اسلامی]] | ||
[[رده: مذاهب کلامی]] | [[رده: مذاهب کلامی]] | ||
<references /> | |||