وقف: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۶:

بهترین چیزى که انسان از خود به یادگار می‌گذارد، سه چیز است: فرزند نیکوکارى که براى او استغفار کند، روش و سنت خوبى که مردم از او پیروى کنند، صدقه‌ی جاریه‌ای <ref>صدقه جاریه به وقف تفسیر شده است</ref> که پس از مرگش جریان داشته باشد.

=مهم بودن وقف=

يكى از بارزترين مصداق هاى تزكيه، صدقه است و كاملترين مصداق صدقه، وقف است كه به واسطه آن، اصل مال انسان ثابت مى ماند و فرع (منافع) آن نيز بادوام و ثباتِ آن اصل، جريان خواهد داشت و هيچ صدقه اى چون «وقف» چنين مزيتى جاودانه ندارد؛ چنان كه امام صادق (ع) مى فرمايد: «خَيْرُ ما يُخْلِفُهُ الرَّجُلُ بَعْدَهُ ثَلاثَةٌ: وَلَدٌ بارٌّ يَسْتَغْفِرُلَهُ وَ سُنَّةُ خَيْرٍ يُقْتَدى بِهِ فيها وَ صَدَقَةٌ تَجْرى مِنْ بَعْدِهِ». <ref>وسائل الشيعه، ج13، ص294</ref>

بهترين چيزى كه انسان پس از خود بر جاى مى گذارد، سه چيز است: فرزند نيكوكارى كه برايش آمرزش طلبد؛ روشى نيك كه مردم از آن پيروى كنند و صدقه اى كه پس از او جارى باشد.

اطلاق [[صدقه]] بر وقف و نظاير آن، براى اين است كه امور مزبور نشانه صداقت [[ايمان]] واقف است. فضيلت وقف چون ديگر صدقات، در اين است كه خداوند شخصاً آن را مى پذيرد؛ چنان كه فرموده است: «الَمْ يَعْلَمُوا انَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَأْخُذُ الصَّدَقاتِ»؛ <ref> سوره توبه، آيه 104</ref> آيا نمى دانستند كه خداوند است كه توبه را از بندگانش مى پذيرد و صدقات را مى گيرد؟!». <ref>تحريرالوسيله، ج2، ص55، م1</ref>

=ارکان عقد وقف=