فرقه گرائی از منظر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
باسمه تعالی
از مسائل بسیار تاسف بار در جهان اسلام تبدیل و تجزیه دین واحد به فرق و مذاهب مختلف است. به رغم آنکه قران تنها اسلام را دین برگزیده شمرده و مسلمانان را از تفرق در دین تحذیر نموده است اما متاسفانه این هشدار قرانی بعد از وفات رسول اکرم صلی الله علیه و اله عملی نشد که تاکنون این امر استمرار یافته است. در مقاله ذیل مساله فرقه گرائی از منظر قران مورد بحث و بررسی قرار گرفته و ضمن اشاره به پیامدها و آثار تفرقه مذهبی راهکار قرانی حل آن نیز تبیین گردیده است.


از مسائل بسیار تاسف بار در جهان اسلام تبدیل و تجزیه دین واحد به فرق و مذاهب مختلف است . به رغم آنکه قران تنها اسلام را دین برگزیده شمرده و مسلمانان را از تفرق در دین تحذیر نموده است اما متاسفانه این هشدار قرانی بعد از وفات رسول اکرم صلی الله علیه و اله عملی نشد که تاکنون این امر استمرار یافته است . در مقاله ذیل مساله فرقه گرائی از منظر قران مورد بحث و بررسی قرار گرفته و ضمن اشاره به پیامدها و آثار تفرقه مذهبی راهکار قرانی حل آن نیز تبیین گردیده است. 
==مقدمه==


وحدت و اعتصامی که قرآن کریم خطاب به مسلمانان ابلاغ نموده و آنان را مکلف به تحقق آن کرده است وحدتی است که بر پایه دین واحد و صراط واحد استوار گردد: {واعتصموا بحبل الله جمیعا، وإن هذا صراطی مستقیماً فاتبعوه ولا تتبّعوا السبیل} بر این اساس  تفرقه و تشتت در دین و پیروان مذاهب اسلامی  نه تنها نافی این ایده متعالی بوده بلکه در جهت نقض آن می باشد؛ تفرقه ای  که به رغم تلاش منادیان وحدت تاکنون نه تنها مرتفع نشده بلکه آتش سوزان آن همچنان در کشورهای اسلامی  شعله ور است.


== مقدمه ==


وحدت و اعتصامی که قرآن کریم خطاب به  مسلمانان ابلاغ نموده و آنان را مکلف به تحقق آن کرده است وحدتی است که بر پایه دین واحد و صراط واحد استوار گردد: {واعتصموا بحبل الله جمیعا، وإن هذا صراطی مستقيماً فاتبعوه ولا تتبّعوا السبيل} بر این اساس  تفرقه و تشتت در دین و پیروان مذاهب اسلامی  نه تنها نافی این ایده متعالی بوده بلکه در جهت نقض آن می باشد؛ تفرقه ای  که به رغم تلاش منادیان وحدت تاکنون نه تنها مرتفع نشده بلکه آتش سوزان آن همچنان در کشورهای اسلامی  شعله ور است.
باید اذعان کرد اختلافات و منازعات بین اتباع مذاهب تا زمانی که اسیب شناسی جدی نشده و به راهکار جامع وحدت بخش که موردقبول پیروان تمامی مذاهب اسلامی باشد نیانجامد تا قیامت استمرار خواهد داشت چنانکه قران کریم در زمینه اثارو پیامدهای انحراف اهل کتاب از حقایق دین و توصیه های رهبران الهی شان  می فرماید: {فأغرینا بینهم العداوة والبغضاء إلی یوم القیامة}  
 
 
باید اذعان کرد اختلافات و منازعات بین اتباع مذاهب تا زمانی که اسیب شناسی جدی نشده و به راهکار جامع وحدت بخش که موردقبول پیروان تمامی مذاهب اسلامی باشد نیانجامد تا قیامت استمرار خواهد داشت چنانکه قران کریم در زمینه اثارو پیامدهای انحراف اهل کتاب از حقایق دین و توصیه های رهبران الهی شان  می فرماید: {فأغرينا بينهم العداوة والبغضاء إلی يوم القيامة}  




خط ۱۶: خط ۱۳:
از طرف دیگرشاید بتوان نوعی وحدت مصلحتی و سیاسی  بر پایه وجود دشمنان مشترک یا زندگی مسالمت آمیز با یکدیگر و... را بین مذاهب اسلامی و پیروان آن عینیّت بخشید اما بدیهی است که چنین وحدتی، وحدت اسلامی و قرآنی نبوده و از استواری لازم نیز برخوردار نخواهد بود چون  وحدت قرآنی بر پایه سه عنصراساسی همفکری و همدردی و همراهی مبتنی گردیده و شکی نیست که تحقق چنین وحدتی مستلزم مبانی متقنی  خواهد بود.  
از طرف دیگرشاید بتوان نوعی وحدت مصلحتی و سیاسی  بر پایه وجود دشمنان مشترک یا زندگی مسالمت آمیز با یکدیگر و... را بین مذاهب اسلامی و پیروان آن عینیّت بخشید اما بدیهی است که چنین وحدتی، وحدت اسلامی و قرآنی نبوده و از استواری لازم نیز برخوردار نخواهد بود چون  وحدت قرآنی بر پایه سه عنصراساسی همفکری و همدردی و همراهی مبتنی گردیده و شکی نیست که تحقق چنین وحدتی مستلزم مبانی متقنی  خواهد بود.  


== تعدد اختلافات مذهبی در بین مسلمانان ==
==تعدد اختلافات مذهبی در بین مسلمانان==


اختلافات بین مذاهب اسلامی  را به دو نوع کلی می توان تقسیم نمود:
اختلافات بین مذاهب اسلامی  را به دو نوع کلی می توان تقسیم نمود:
خط ۲۴: خط ۲۱:
ب) اختلافات و منازعات بین مذاهب اهل سنت و مذاهب شیعی و پیروان آنان با یکدیگر
ب) اختلافات و منازعات بین مذاهب اهل سنت و مذاهب شیعی و پیروان آنان با یکدیگر


=== الف) اختلافات و منازعات بین مذاهب اهل سنت ===
===الف) اختلافات و منازعات بین مذاهب اهل سنت===


1. اختلافات کلامی ؛
1. اختلافات کلامی ؛
خط ۵۰: خط ۴۷:




برخی  ازمذاهب  فقهی که منقرض شده اند عبارتند از1. مذهب الحسن البصري، 2. مذهب ابن ابی ليلی، 3. مذهب الأوراعي، 4. مذهب سفيان الثوري، 5. مذهب الليث بن سعد، 6. مذهب ابراهيم بن خالد الکلبي، 7. مذهب ابن حزم داوود بن علي الأصبهاني الطاهري، 8. مذهب محمد بن الجرير الطبري، 9. مذهب سليمان بن حران الأعمش، 10. مذهب عامر بن شرحبيل السقبي»<ref>الوحدة الاسلامیة في الأحادیث المشترکة بین السنة والشیعة، مقدمه آیة الله تسخیری، ص 37 ـ به نقل از تاریخ الفقه الاسلامی ص 3</ref>  
برخی  ازمذاهب  فقهی که منقرض شده اند عبارتند از1. مذهب الحسن البصری، 2. مذهب ابن ابی لیلی، 3. مذهب الأوراعی، 4. مذهب سفیان الثوری، 5. مذهب اللیث بن سعد، 6. مذهب ابراهیم بن خالد الکلبی، 7. مذهب ابن حزم داوود بن علی الأصبهانی الطاهری، 8. مذهب محمد بن الجریر الطبری، 9. مذهب سلیمان بن حران الأعمش، 10. مذهب عامر بن شرحبیل السقبی»<ref>الوحدة الاسلامیة في الأحادیث المشترکة بین السنة والشیعة، مقدمه آیة الله تسخیری، ص 37 ـ به نقل از تاریخ الفقه الاسلامی ص 3</ref>  




خط ۵۶: خط ۵۳:




استاد جعفر سبحانی به نقل از سبکی در کتاب طبقات الشافعیه و از ابن کثیر در البدایة والنهاية در زمینه فتنه بزرگی که بین برخی از پیروان مذاهب حنفی و حنبلی و شافعی درسال554 هجری  اتفاق افتاد  می گوید:
استاد جعفر سبحانی به نقل از سبکی در کتاب طبقات الشافعیه و از ابن کثیر در البدایة والنهایة در زمینه فتنه بزرگی که بین برخی از پیروان مذاهب حنفی و حنبلی و شافعی درسال554 هجری  اتفاق افتاد  می گوید:




خط ۶۵: خط ۶۲:




ایشان در کتاب دیگرشان،( في ظل أصول الإسلام) از سبکي، در زمينه تکفير حنابله نسبت به اشاعرة نقل می کند:
ایشان در کتاب دیگرشان،( فی ظل أصول الإسلام) از سبکی، در زمینه تکفیر حنابله نسبت به اشاعرة نقل می کند:


این فتنه که شراره اش گسترش یافته و اثار خسارت بار ان طولانی گردید تمامی خراسان و شام و حجاز و عراق را در بر گرفت و به اوج خودش رسید . حنبلی ها در ناسزا گویی به اشاعره از اهل سنت از همه توان و امکاناتشان بهره می بردند براحتی در مجامع عمومی انها را لعن می کردند و موقعیت ابو الحسن اشعری همانند علی بن ابیطالب در زمان بنی امیه شده بود که مورد لعن و نفرین قرار می گرفت .<ref>في ظلّ أصول الإسلام، الشيخ جعفر السبحاني، ص 25، نقل از البداية والنهاية، ج 4، ص 76، طبقات الشافعية، 2/109، ص 4</ref>
این فتنه که شراره اش گسترش یافته و اثار خسارت بار ان طولانی گردید تمامی خراسان و شام و حجاز و عراق را در بر گرفت و به اوج خودش رسید . حنبلی ها در ناسزا گویی به اشاعره از اهل سنت از همه توان و امکاناتشان بهره می بردند براحتی در مجامع عمومی انها را لعن می کردند و موقعیت ابو الحسن اشعری همانند علی بن ابیطالب در زمان بنی امیه شده بود که مورد لعن و نفرین قرار می گرفت .<ref>في ظلّ أصول الإسلام، الشيخ جعفر السبحاني، ص 25، نقل از البداية والنهاية، ج 4، ص 76، طبقات الشافعية، 2/109، ص 4</ref>


 
مؤلف کتاب «ورکبت السفینة» مروان خلیقات نیز به نقل از برخی کتب تاریخی می نویسد:
 
مؤلف کتاب «ورکبت السفينة» مروان خليقات نیز به نقل از برخی کتب تاریخی می نویسد:


ابن اثیر نسبت به حوادث سال 323 هجری می نویسد :در این سال حوادث زیادی از ناحیه حنابله علیه پیروان مذهب شافعی بوقوع پیوست ویاقوت حموی می گوید بجهت فتنه های زیاد خسارت های مالی و جانی فراوانی به  پیروان دو مذهب شافعی و حنفی واقع گردید .<ref>ورکبت السفينة، ص 70</ref>
ابن اثیر نسبت به حوادث سال 323 هجری می نویسد :در این سال حوادث زیادی از ناحیه حنابله علیه پیروان مذهب شافعی بوقوع پیوست ویاقوت حموی می گوید بجهت فتنه های زیاد خسارت های مالی و جانی فراوانی به  پیروان دو مذهب شافعی و حنفی واقع گردید .<ref>ورکبت السفينة، ص 70</ref>
خط ۸۴: خط ۷۹:




در زمينه اختلاف و منازعه بين شوافع وأحناف سخن صاحب مغني جالب و قابل تأمل است:
در زمینه اختلاف و منازعه بین شوافع وأحناف سخن صاحب مغنی جالب و قابل تأمل است:


'''از رفتار زشت و توهین امیز پیروان مذهب خنفی نسبت به شافعی ها در طرابلس ان است که برخی از بزرگان مذهب شافعی نرد مفتی اعظمشان امده و از او خواستند لطفا مساجد را جهت اقامه نماز  بین ما و حنفی ها تقسیم نمایید چون فقیهان حنفی مارا مسلمان ندانسته و رفتار اهل ذمه (کفار اهل کتاب)را با ما دارند چنانکه در زمینه جوا ز ازدواج مرد حنفی با زن شافعی بین فقهایشان اختلاف بوده و برخی ان را حرام می دانند چون می گویند ایمان پیروان مذهب شافعی برایشان اثبات نشده است .<ref>همان، ص 79 </ref>
'''از رفتار زشت و توهین امیز پیروان مذهب خنفی نسبت به شافعی ها در طرابلس ان است که برخی از بزرگان مذهب شافعی نرد مفتی اعظمشان امده و از او خواستند لطفا مساجد را جهت اقامه نماز  بین ما و حنفی ها تقسیم نمایید چون فقیهان حنفی مارا مسلمان ندانسته و رفتار اهل ذمه (کفار اهل کتاب)را با ما دارند چنانکه در زمینه جوا ز ازدواج مرد حنفی با زن شافعی بین فقهایشان اختلاف بوده و برخی ان را حرام می دانند چون می گویند ایمان پیروان مذهب شافعی برایشان اثبات نشده است .<ref>همان، ص 79 </ref>'''


 
===ب) اختلافات و منازعات بین پیروان مذاهب سنی و شیعی با یکدیگر===
=== ب) اختلافات و منازعات بين پیروان مذاهب سنی و شیعی با یکدیگر ===


اختلافات و منازعات بین پیروان مذاهب أهل سنت با مذاهب شیعی به ویژه شیعه امامیه از زمان خلفای بنی امیه و عباسی تشدید گردید. اینان با کمک نمودن به برخی از عالمان اهل سنت و تحریک آنان علیه عالمان شیعی و پیروان آنان فضای رعب و وحشت را نسبت به شیعیان افزایش دادند.
اختلافات و منازعات بین پیروان مذاهب أهل سنت با مذاهب شیعی به ویژه شیعه امامیه از زمان خلفای بنی امیه و عباسی تشدید گردید. اینان با کمک نمودن به برخی از عالمان اهل سنت و تحریک آنان علیه عالمان شیعی و پیروان آنان فضای رعب و وحشت را نسبت به شیعیان افزایش دادند.
خط ۹۵: خط ۸۹:
رسول جعفریان در این رابطه می گوید:
رسول جعفریان در این رابطه می گوید:


تقریباً تا پیش از روی کار آمدن حکومت بنی امیه این اختلافات سبب به وجود آمدن نزاع عمده ای نشده بود اما بنی امیه و به خصوص خود معاویه و جانشینانش بنا را بر دشمنی آشکار و خشن با اهل بیت و شیعیان گذاشتند و همین باعث شد اختلافات عمیق تر شود بنی عباس هم با اینکه با شعارهای علوی و اندیشه های موافق شیعه روی کار آمدند اما بعد از مدتی به دلیل مطامع سیاسی بنای مخالفت با شیعیان را گذاشته و راهی را رفتند که بنی امیه پیش تر رفته بودند از این رو مذهب آنان را به عنوان مذهب رسمی به رسمیت نشناخته و روند علوی کش را پی گرفتند همین باعث شد اختلافات دامنه دار شود و از شهرهای کوفه و بصره به سراسر جهان اسلام برسد<ref>سایت آنلاین ، گفتاری از رسول جعفریان در رابطه اندیشه وحدت، زمان انتشار، 15/2/1388.</ref>
تقریباً تا پیش از روی کار آمدن حکومت بنی امیه این اختلافات سبب به وجود آمدن نزاع عمده ای نشده بود اما بنی امیه و به خصوص خود معاویه و جانشینانش بنا را بر دشمنی آشکار و خشن با اهل بیت و شیعیان گذاشتند و همین باعث شد اختلافات عمیق تر شود بنی عباس هم با اینکه با شعارهای علوی و اندیشه های موافق شیعه روی کار آمدند اما بعد از مدتی به دلیل مطامع سیاسی بنای مخالفت با شیعیان را گذاشته و راهی را رفتند که بنی امیه پیش تر رفته بودند از این رو مذهب آنان را به عنوان مذهب رسمی به رسمیت نشناخته و روند علوی کش را پی گرفتند همین باعث شد اختلافات دامنه دار شود و از شهرهای کوفه و بصره به سراسر جهان اسلام برسد<ref>سایت آنلاین ، گفتاری از رسول جعفریان در رابطه اندیشه وحدت، زمان انتشار، 15/2/1388.</ref>  
 


ایشان در ادامه نسبت به تلاش عباسیان در گسترش مذاهب اهل سنت و مبارزه با مذاهب شیعی می گوید:
ایشان در ادامه نسبت به تلاش عباسیان در گسترش مذاهب اهل سنت و مبارزه با مذاهب شیعی می گوید:
خط ۱۳۰: خط ۱۲۲:
ابو شامه شافعی  نیز در توصیه ای  به پژوهشگران فقه اسلامی ازانان می خواهدتا نگاهشان را محصور به مذهب خاص ننمایند  :
ابو شامه شافعی  نیز در توصیه ای  به پژوهشگران فقه اسلامی ازانان می خواهدتا نگاهشان را محصور به مذهب خاص ننمایند  :


ينبغي لمن اشتغل بالفقه أن لا يقتصر علی مذهب إمام معيّن <ref>ورکبت السفينة، ص 52-  54                 
ینبغی لمن اشتغل بالفقه أن لا یقتصر علی مذهب إمام معیّن <ref>ورکبت السفينة، ص 52-  54                 
</ref>
</ref>
سزاوار است کسی که به تحصیل فقه اسلامی اشتغال دارد خود را محصور به مذهب خاصی ننماید .
سزاوار است کسی که به تحصیل فقه اسلامی اشتغال دارد خود را محصور به مذهب خاصی ننماید .
خط ۱۴۱: خط ۱۳۳:
ایشان در ادامه ضمن نکوهش کسانی که نگاهشان را محدود به مذهب خاصی نموده اندمی گوید:
ایشان در ادامه ضمن نکوهش کسانی که نگاهشان را محدود به مذهب خاصی نموده اندمی گوید:


و'''قد سئل بعض العارفين عن معنی المذهب فأجاب معناه: دين مبدّل''' قال تعالی {ولا تکونوا من المشرکين من الذين فرقوا دينهم وکانوا شيعاً}<ref>همان</ref>
و'''قد سئل بعض العارفین عن معنی المذهب فأجاب معناه: دین مبدّل''' قال تعالی {ولا تکونوا من المشرکین من الذین فرقوا دینهم وکانوا شیعاً}<ref>همان</ref>




خط ۱۴۸: خط ۱۴۰:
'''بنظر می رسد مهمترین عاملی که در قران کریم از ان بعنوان اسیب جدی و نابود کننده وحدت اسلامی یاد شده است تفرق و تشتت در دین حنیف می باشد این امر بحدی در قران مورد نکوهش قرار گرفته است که معادل بزرگترین معصیت الهی (شرک) تلقی گردیده است در همین راستا مسلمانان را از تجربه خسارتبار اهل کتاب که دین واحد الهی را به فرقه ها و مذاهب گوناگون تجزیه نمودند بر حذر داشته و از انان می خواهد که توحید را در ابعاد مختلف زندگی خویش عینیت بخشند  '''  
'''بنظر می رسد مهمترین عاملی که در قران کریم از ان بعنوان اسیب جدی و نابود کننده وحدت اسلامی یاد شده است تفرق و تشتت در دین حنیف می باشد این امر بحدی در قران مورد نکوهش قرار گرفته است که معادل بزرگترین معصیت الهی (شرک) تلقی گردیده است در همین راستا مسلمانان را از تجربه خسارتبار اهل کتاب که دین واحد الهی را به فرقه ها و مذاهب گوناگون تجزیه نمودند بر حذر داشته و از انان می خواهد که توحید را در ابعاد مختلف زندگی خویش عینیت بخشند  '''  


 
==آیاتی که مسلمانان را ازایجاد تفرقه و تشتت در دین نهی می کند==
 
== آیاتی که مسلمانان را ازایجاد تفرقه و تشتت در دین نهی می کند ==


'''اینک به تبیین آیاتی که مسلمانان را ازایجاد تفرقه و تشتت در دین نهی می کند می پردازیم :'''
'''اینک به تبیین آیاتی که مسلمانان را ازایجاد تفرقه و تشتت در دین نهی می کند می پردازیم :'''


===1. سوره روم، آیه 32===


=== 1. سوره روم، آیه 32 ===
{ولا تکونوا من المشرکین من الذین فرّقوا دینهم وکانوا شیعاً کل حزب بما لدیهم فرحون}.
 
{ولا تکونوا من المشرکين من الذين فرّقوا دينهم وکانوا شيعاً کل حزب بما لديهم فرحون}.


تبیین:
تبیین:
خط ۱۶۵: خط ۱۵۴:
در تبیین آیه شریفه مذکور باید گفت: نگاهی هرچند اجمالی به تاریخ یهود و مسیحیت به خوبی نشان می دهد که دین یهود و مسیحیت در آغاز تأسیس و شکل گیری، توانست بزرگ ترین عامل وحدت و انسجام و تکامل پیروان آن ها در زمینه های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و... باشد؛ سقوط و تنزّل اینان زمانی شروع شد که دین واحد را به ادیان مختلف و فرقه های متضاد تبدیل نموده و آتش بروز فتنه های مذهبی و طائفه گری را شعله ور کردند.
در تبیین آیه شریفه مذکور باید گفت: نگاهی هرچند اجمالی به تاریخ یهود و مسیحیت به خوبی نشان می دهد که دین یهود و مسیحیت در آغاز تأسیس و شکل گیری، توانست بزرگ ترین عامل وحدت و انسجام و تکامل پیروان آن ها در زمینه های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و... باشد؛ سقوط و تنزّل اینان زمانی شروع شد که دین واحد را به ادیان مختلف و فرقه های متضاد تبدیل نموده و آتش بروز فتنه های مذهبی و طائفه گری را شعله ور کردند.


نکته مهمی که در خطاب قرآنی به مسلمانان «ولا تکونوا من المشرکين» قابل توجه و دقت است به کارگیری واژه «مشرکین» در برابر واژه موحدین است؛ از آنجا که توحید، منشأ وحدت حقیقی در زندگی فردی و اجتماعی انسان هاست بیش از یک صراط و سبیل را بر نمی تابد اما شرک از آن جهت که بیراهه است اقتضاء و قابلیت راه های بی نهایت را دارد از این رو راه های شرک آلود هیچگاه محدود به صراط و سبیل های خاص نبوده و همچنان قابلیت تزاید و فزونی را داراست به همین جهت در قرآن کریم برای اینکه مسلمانان به وحدت حقیقی نائل گردند از آنان خواسته شده است که فقط از طریق توحید تبعیت نموده و از راه های شرک آلود که حدّی برایش متصور نیست تبعیت ننمایند:
نکته مهمی که در خطاب قرآنی به مسلمانان «ولا تکونوا من المشرکین» قابل توجه و دقت است به کارگیری واژه «مشرکین» در برابر واژه موحدین است؛ از آنجا که توحید، منشأ وحدت حقیقی در زندگی فردی و اجتماعی انسان هاست بیش از یک صراط و سبیل را بر نمی تابد اما شرک از آن جهت که بیراهه است اقتضاء و قابلیت راه های بی نهایت را دارد از این رو راه های شرک آلود هیچگاه محدود به صراط و سبیل های خاص نبوده و همچنان قابلیت تزاید و فزونی را داراست به همین جهت در قرآن کریم برای اینکه مسلمانان به وحدت حقیقی نائل گردند از آنان خواسته شده است که فقط از طریق توحید تبعیت نموده و از راه های شرک آلود که حدّی برایش متصور نیست تبعیت ننمایند:


{قل هذه سبيلی فاتّبعوه ولا تبتغوا السبيل}.
{قل هذه سبیلی فاتّبعوه ولا تبتغوا السبیل}.


در نظامات اقتصادی و اجتماعی هم می بینیم جوامعی که بر مبنای توحید شکل گرفته اند از انسجام و اتحاد و توانمندی خاصی برخوردارند اما نظاماتی که بر غیر مبنای توحید بنا شده اند مبتلا به تشتّت، تفرقه و منازعات همیشگی گردیده اند نمونه بارز جوامع توحیدی مدینه فاضله نبوی است که در مدت کمی توانست توسط سپاهی اندک اما موّحد، بر نظامات شرک آلود عصر جاهلیت به رغم اقتدار پوشالی و فزونی سپاهیانش غلبه یابد اما از آنجا که روحیه توحیدی مسلمانان بعد از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به تدریج رو به افول و سستی نهاد شاهد انحطاط، منازعات داخلی و نیز پیدایش فرقه ها و مذاهب مختلف هستیم پیدایش این فرقه ها و مذاهب وشدت  منازعات بحدی بود  که در اوائل قرن دوم هجری فقط حدود 138 مذهب فقهی ـ بر اساس نقل مورخین <ref>تاریخ الفقه الإسلامی، ص 86</ref> در جوامع اسلامی بوجود امد و این روند همچنان در قرن های بعدی ادامه یافت .
در نظامات اقتصادی و اجتماعی هم می بینیم جوامعی که بر مبنای توحید شکل گرفته اند از انسجام و اتحاد و توانمندی خاصی برخوردارند اما نظاماتی که بر غیر مبنای توحید بنا شده اند مبتلا به تشتّت، تفرقه و منازعات همیشگی گردیده اند نمونه بارز جوامع توحیدی مدینه فاضله نبوی است که در مدت کمی توانست توسط سپاهی اندک اما موّحد، بر نظامات شرک آلود عصر جاهلیت به رغم اقتدار پوشالی و فزونی سپاهیانش غلبه یابد اما از آنجا که روحیه توحیدی مسلمانان بعد از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به تدریج رو به افول و سستی نهاد شاهد انحطاط، منازعات داخلی و نیز پیدایش فرقه ها و مذاهب مختلف هستیم پیدایش این فرقه ها و مذاهب وشدت  منازعات بحدی بود  که در اوائل قرن دوم هجری فقط حدود 138 مذهب فقهی ـ بر اساس نقل مورخین <ref>تاریخ الفقه الإسلامی، ص 86</ref> در جوامع اسلامی بوجود امد و این روند همچنان در قرن های بعدی ادامه یافت .
خط ۲۴۱: خط ۲۳۰:
درباره جنگ های مذهبی نیز بین پروتستان و کاتولیک ها نیز لازم است به کتاب های تاریخی رجوع شود. این جنگ ها بین 300 الی 400 سال طول کشید.
درباره جنگ های مذهبی نیز بین پروتستان و کاتولیک ها نیز لازم است به کتاب های تاریخی رجوع شود. این جنگ ها بین 300 الی 400 سال طول کشید.


 
===گفتار مفسرین در ذیل آیه 32 سوره مبارکه روم===
=== گفتار مفسرین در ذیل آیه 32 سوره مبارکه روم ===


بعد از تبیین اجمالی دلالت آیه مذکور بر تحذیر مسلمانان از تبدیل دین واحد الهی به مذاهب و فرق مختلف اینک گفتار برخی از مفسرین فریقین ـ سنی و شیعه ـ را در تأیید برداشت فوق بیان می کنیم:
بعد از تبیین اجمالی دلالت آیه مذکور بر تحذیر مسلمانان از تبدیل دین واحد الهی به مذاهب و فرق مختلف اینک گفتار برخی از مفسرین فریقین ـ سنی و شیعه ـ را در تأیید برداشت فوق بیان می کنیم:
خط ۲۵۴: خط ۲۴۲:
خداوند در این ایه مسلمانان را از ورود در جرگه مشرکان نهی داشته و از انان خواسته است همانند مشرکان که دین واحدشان را مبدل به فرقه های مختلف نمودند اجتناب کنند.<ref>تفسیر التبیان، ج 8، ص 249 ـ 250</ref>                                               
خداوند در این ایه مسلمانان را از ورود در جرگه مشرکان نهی داشته و از انان خواسته است همانند مشرکان که دین واحدشان را مبدل به فرقه های مختلف نمودند اجتناب کنند.<ref>تفسیر التبیان، ج 8، ص 249 ـ 250</ref>                                               


شيخ طبرسي در مجمع البيان،نیز نظیر تفسیر فوق را ذیل ایه شریفه مذکور بیان کرده است <ref>مجمع البيان، ج 8ص 60</ref>  
شیخ طبرسی در مجمع البیان،نیز نظیر تفسیر فوق را ذیل ایه شریفه مذکور بیان کرده است <ref>مجمع البيان، ج 8ص 60</ref>  




خط ۲۶۱: خط ۲۴۹:
دیدگاه علامه طباطبایی در زمینه تبیین این آیه از دقت و جامعیّت بیشتری برخوردار است.
دیدگاه علامه طباطبایی در زمینه تبیین این آیه از دقت و جامعیّت بیشتری برخوردار است.


ایشان آیه شریفه {ولا تکونو من المشرکين...} را در ارتباط با آیه قبل: {فأقم وجهک للدين حنيفاً...} دانسته و مجموع آیه 31 و 32 را بدین شکل تبیین می کند:
ایشان آیه شریفه {ولا تکونو من المشرکین...} را در ارتباط با آیه قبل: {فأقم وجهک للدین حنیفاً...} دانسته و مجموع آیه 31 و 32 را بدین شکل تبیین می کند:


«... إنّ الوسيلة إلی إقامة دين الفطرة الإنابة إلی الله وحفظ الإتصال بحضرته وعدم الإنقطاع عن سببه... وقد حذّر الله سبحانه المسلمين عن مثل هذه المصيبة المؤلمة ـ القاء العداوة والبغضاء بين اليهود وبين النصاري إلی يوم القيامة ـ التي سيملّها علی أهل الکتاب من اليهود والنصاری... وقد صدق جريان التاريخ ما أخبر به الکتاب من تشتّت المذاهب فيهم وإلقاء العداوة والبغضاء بينهم فحذّر الأمة الإسلامية أن يردوا موردهم من الإنقطاع عن ربهم وعدم الإنابة إليه في قوله: {وأقم وجهک للدين حنيفاً فطرة الله التي فطر الناس عليها لا تبديل لخلق الله ذلک الدين القيّم ولکن أکثر الناس لا يعلمون، منيبين إليه واتّقوه وأقيموا الصلاة ولا تکونوا من المشرکين} (الآيات 30 ـ 33)».انتهی  <ref>تفسیر المیزان علامه طباطبایی (رحمه الله)ج6ص66</ref>  
«... إنّ الوسیلة إلی إقامة دین الفطرة الإنابة إلی الله وحفظ الإتصال بحضرته وعدم الإنقطاع عن سببه... وقد حذّر الله سبحانه المسلمین عن مثل هذه المصیبة المؤلمة ـ القاء العداوة والبغضاء بین الیهود وبین النصاری إلی یوم القیامة ـ التی سیملّها علی أهل الکتاب من الیهود والنصاری... وقد صدق جریان التاریخ ما أخبر به الکتاب من تشتّت المذاهب فیهم وإلقاء العداوة والبغضاء بینهم فحذّر الأمة الإسلامیة أن یردوا موردهم من الإنقطاع عن ربهم وعدم الإنابة إلیه فی قوله: {وأقم وجهک للدین حنیفاً فطرة الله التی فطر الناس علیها لا تبدیل لخلق الله ذلک الدین القیّم ولکن أکثر الناس لا یعلمون، منیبین إلیه واتّقوه وأقیموا الصلاة ولا تکونوا من المشرکین} (الآیات 30 ـ 33)».انتهی  <ref>تفسیر المیزان علامه طباطبایی (رحمه الله)ج6ص66</ref>  




خط ۲۷۴: خط ۲۶۲:
3. از آنجا که وادی شرک خواستگاه کثرت ها و منازعات است بهمین سبب بین پیروان مذاهب شرک الود  منازعات مذهبی و طائفی همچنان ـ تا قیامت ـ استمرار خواهد داشت. چون تبعیت از أهواء و دور شدن از مسیر توحید، حدّ انتهایی برایش متصور نخواهد بود.
3. از آنجا که وادی شرک خواستگاه کثرت ها و منازعات است بهمین سبب بین پیروان مذاهب شرک الود  منازعات مذهبی و طائفی همچنان ـ تا قیامت ـ استمرار خواهد داشت. چون تبعیت از أهواء و دور شدن از مسیر توحید، حدّ انتهایی برایش متصور نخواهد بود.


{فأغرينا بينهم العداوة والبغضاء إلی يوم القيامة}
{فأغرینا بینهم العداوة والبغضاء إلی یوم القیامة}


4. خداوند، امت اسلامی را از سر گذشت  تأسف بار مشرکین ـ يهود و نصاری و... ـ برحذر داشته و به آنان هشدار داده است که تبدیل نمودن دین واحد الهی ـ اسلام ـ به فرقه ها ومذاهب متعدّد، سرانجامی جز فرجام مشرکین یهود و نصاری ـ {فأغرينا بينهم العداوة والبغضاء إلی يوم القيامة} ـ نخواهد داشت.
4. خداوند، امت اسلامی را از سر گذشت  تأسف بار مشرکین ـ یهود و نصاری و... ـ برحذر داشته و به آنان هشدار داده است که تبدیل نمودن دین واحد الهی ـ اسلام ـ به فرقه ها ومذاهب متعدّد، سرانجامی جز فرجام مشرکین یهود و نصاری ـ {فأغرینا بینهم العداوة والبغضاء إلی یوم القیامة} ـ نخواهد داشت.


5. مراجعه به تاریخ پیدایش فرقه ها و مذاهب در ادیانی نظیر یهود و مسیحیت و جنگ ها و منازعات گسترده آنان که تاکنون نیز ادامه دارد شاهد صدقی بر تحقق هشدارهای الهی می باشد.
5. مراجعه به تاریخ پیدایش فرقه ها و مذاهب در ادیانی نظیر یهود و مسیحیت و جنگ ها و منازعات گسترده آنان که تاکنون نیز ادامه دارد شاهد صدقی بر تحقق هشدارهای الهی می باشد.


در اینجا سزاوار است قسمتی از گفتار یکی از عالمان برجسته شیعی را که معتقد است تحذیر قرآنی نسبت به مسلمانان {ولا تکونوا من المشرکين} در عصر حاضر عملی شده است بیان می کنیم:
در اینجا سزاوار است قسمتی از گفتار یکی از عالمان برجسته شیعی را که معتقد است تحذیر قرآنی نسبت به مسلمانان {ولا تکونوا من المشرکین} در عصر حاضر عملی شده است بیان می کنیم:


'''خداوند متعال در ایات متعدد قران کریم نظیر''' {ولا تکونوا من المشرکين من الذين فرقوا دينهم وکانوا شيعاً کل حزب بما لديهم فرحون} ويقول أيضاً: {ولا تکونوا کالذين تفرقوا واختلفوا من بعد ما جاءهم البينات واولئک لهم عذاب عظيم}مسلمانان را از تفرقه و اختلاف در دین باز داشته است
'''خداوند متعال در ایات متعدد قران کریم نظیر''' {ولا تکونوا من المشرکین من الذین فرقوا دینهم وکانوا شیعاً کل حزب بما لدیهم فرحون} ویقول أیضاً: {ولا تکونوا کالذین تفرقوا واختلفوا من بعد ما جاءهم البینات واولئک لهم عذاب عظیم}مسلمانان را از تفرقه و اختلاف در دین باز داشته است




جون این اختلاف موجب نابودی دین و جوامع اسلامی خواهد شدو اگر بدقت در این ایات بنگریم و اوضاع اسفبار کشورهای اسلامی را هم ملاحظه نماییم خواهیم دید که  متاسفانه در اثر بی توجهی مسلمانان این پیشگویی قران عملی شده است.<ref>ر.ک: مقدمه چاپ دوم المراجعات، السيد شرف الدين، ص 8 ـ 14، تحقیق حسين الرازي، الطبقة الثانية، سنة الطبع، 1402.</ref>  
جون این اختلاف موجب نابودی دین و جوامع اسلامی خواهد شدو اگر بدقت در این ایات بنگریم و اوضاع اسفبار کشورهای اسلامی را هم ملاحظه نماییم خواهیم دید که  متاسفانه در اثر بی توجهی مسلمانان این پیشگویی قران عملی شده است.<ref>ر.ک: مقدمه چاپ دوم المراجعات، السيد شرف الدين، ص 8 ـ 14، تحقیق حسين الرازي، الطبقة الثانية، سنة الطبع، 1402.</ref>  


دیدگاه عالمان سنی در زمینه آيه 32 سوره روم:
دیدگاه عالمان سنی در زمینه آیه 32 سوره روم:


تفسیر  مقاتل بن سليمان، ج 3، ص 12:
تفسیر  مقاتل بن سلیمان، ج 3، ص 12:


مراد از فرقوا دینهم در این ایه شریفه پیروان ادیان یهود و نصارا هستند که دینشان را تجزیه به    فرقه های مختلفی نموده و هر فرقه ای به عقائدش راضی است. <ref>مقاتل بن سليمان، ج 3، ص 12 </ref>
مراد از فرقوا دینهم در این ایه شریفه پیروان ادیان یهود و نصارا هستند که دینشان را تجزیه به    فرقه های مختلفی نموده و هر فرقه ای به عقائدش راضی است. <ref>مقاتل بن سليمان، ج 3، ص 12 </ref>
خط ۲۹۶: خط ۲۸۴:
در تفاسیر جامع البیان <ref>جامع البیان ابن جرير طبري، ج 21، ص 51</ref> وسمرقندی <ref>تفسیر السرقندی، ج 3، ص 11 ـ 12: تفسیر السرقندی،</ref> و الکبیر رازی <ref>تفسیر الرازي، ج 25، ص 120</ref> و ابن کثیر <ref>تفسير ابن کثير، ج 3، ص 443</ref> نیز همین معنا به شکلهای مختلف بیان گردیده است.   
در تفاسیر جامع البیان <ref>جامع البیان ابن جرير طبري، ج 21، ص 51</ref> وسمرقندی <ref>تفسیر السرقندی، ج 3، ص 11 ـ 12: تفسیر السرقندی،</ref> و الکبیر رازی <ref>تفسیر الرازي، ج 25، ص 120</ref> و ابن کثیر <ref>تفسير ابن کثير، ج 3، ص 443</ref> نیز همین معنا به شکلهای مختلف بیان گردیده است.   


مولف  تفسير الکريم الرحمن في کلام المنان،  نیز  در ذیل آيه {ولا تکونوا من المشرکين...} می گويد:
مولف  تفسیر الکریم الرحمن فی کلام المنان،  نیز  در ذیل آیه {ولا تکونوا من المشرکین...} می گوید:


در این ایه خداوند متعال مسلمانان را  از خطر جدی  تشتت و تفرقه بر حذر داشته و از انان می خواهد دین واحد الهی را همانند مشرکان به فرقه های مختلف تجزیه نکنند.<ref>تيسير الکريم الرحمن في کلام المنان، ص641 </ref>
در این ایه خداوند متعال مسلمانان را  از خطر جدی  تشتت و تفرقه بر حذر داشته و از انان می خواهد دین واحد الهی را همانند مشرکان به فرقه های مختلف تجزیه نکنند.<ref>تيسير الکريم الرحمن في کلام المنان، ص641 </ref>


ايشان در ادامه می گويد:
ایشان در ادامه می گوید:


ایا طبق این ایه اختلاف و تشتت در دین از بزرگترین دامها و مکائد شیطان نیست و ایا تلاش در از بین بردن این اختلافات را نمی توان از بزرگترین مصادیق جهاد در راه خدا وبرترین اعمال در جهت قرب الهی دانست ؟ <ref>همان</ref>
ایا طبق این ایه اختلاف و تشتت در دین از بزرگترین دامها و مکائد شیطان نیست و ایا تلاش در از بین بردن این اختلافات را نمی توان از بزرگترین مصادیق جهاد در راه خدا وبرترین اعمال در جهت قرب الهی دانست ؟ <ref>همان</ref>
خط ۳۰۶: خط ۲۹۴:
با دقت و تأمل در گفتار مفسران أهل سنت نیز می توان چنین استنباط نمود که تاسیس فرقه های گوناگون اسلامی  و تبدیل نمودن اسلام به اجزای گوناگون  تبعیّت از شیوه یهود و نصاری بوده که آنان را از صف توحید به سمت شرک کشانید و امت اسلامی در این آیه شریفه تحذیر گردیده اند که این سیره را نسبت به دین اسلام پیاده نمایند.
با دقت و تأمل در گفتار مفسران أهل سنت نیز می توان چنین استنباط نمود که تاسیس فرقه های گوناگون اسلامی  و تبدیل نمودن اسلام به اجزای گوناگون  تبعیّت از شیوه یهود و نصاری بوده که آنان را از صف توحید به سمت شرک کشانید و امت اسلامی در این آیه شریفه تحذیر گردیده اند که این سیره را نسبت به دین اسلام پیاده نمایند.


===2. سوره انعام، آیه 159===


=== 2. سوره انعام، آیه 159 ===
{إنّ الذین فرقوا دینهم وکانوا شیعاً لست منهم فی شیء إنّما أمرهم إلی الله ثم ینبّئهم بما کانوا یفعلون}
 
{إنّ الذين فرقوا دينهم وکانوا شيعاً لست منهم في شيء إنّما أمرهم إلی الله ثم ينبّئهم بما کانوا يفعلون}


تبیین:
تبیین:


در این آیه  شریفه نیز تمامی کسانی را که دین واحد الهی شان را تبدیل به مذاهب و فرقه های مختلف نمودند مورد مؤاخذه و نکوهش قرار داده و در بیانی شدید اللحن به پیامبرش اعلام گردیده است که: {لست منهم في شيء} تو هيچ نوع نسبتی با چنین انسان ها نداری. کنایه از اینکه اینان از دین تو خارج گردیده و اتصالشان را به تو بصورت کامل از دست داده اند.
در این آیه  شریفه نیز تمامی کسانی را که دین واحد الهی شان را تبدیل به مذاهب و فرقه های مختلف نمودند مورد مؤاخذه و نکوهش قرار داده و در بیانی شدید اللحن به پیامبرش اعلام گردیده است که: {لست منهم فی شیء} تو هیچ نوع نسبتی با چنین انسان ها نداری. کنایه از اینکه اینان از دین تو خارج گردیده و اتصالشان را به تو بصورت کامل از دست داده اند.


به طور کلی سه نوع تهدید و مؤاخذه برای کسانی که دین واحد وحیانی را مبدل به مذاهب و فرقه های مختلف نموده اند در این آیه شریفه بیان شده است:
به طور کلی سه نوع تهدید و مؤاخذه برای کسانی که دین واحد وحیانی را مبدل به مذاهب و فرقه های مختلف نموده اند در این آیه شریفه بیان شده است:


1. {لست منهم في شيء}: پیامبر(ص) که اینان خود را منتسب به او می دانند هیچ نوع انتسابی به آنها نخواهد داشت. پس اینان به دروغ خود را تابع پیامبر می دانند.
1. {لست منهم فی شیء}: پیامبر(ص) که اینان خود را منتسب به او می دانند هیچ نوع انتسابی به آنها نخواهد داشت. پس اینان به دروغ خود را تابع پیامبر می دانند.


2. {إنّما أمرهم إلی الله}: مؤاخذه و مجازات اینان را ـ که سبب گمراهی جمعیت های زیادی گردیدند ـ خداوند خودش بر عهده خواهد گرفت ـ به جنود خود نخواهد سپرد ـ .
2. {إنّما أمرهم إلی الله}: مؤاخذه و مجازات اینان را ـ که سبب گمراهی جمعیت های زیادی گردیدند ـ خداوند خودش بر عهده خواهد گرفت ـ به جنود خود نخواهد سپرد ـ .


3. {ثم ينبّئهم بما کانوا يفعلون}: پیامدهای مخرب و گسترده انشعابات دینی در سطح جوامع بشری، در قیامت به عوامل پیدایش این بدعت ها ارائه خواهد شد.
3. {ثم ینبّئهم بما کانوا یفعلون}: پیامدهای مخرب و گسترده انشعابات دینی در سطح جوامع بشری، در قیامت به عوامل پیدایش این بدعت ها ارائه خواهد شد.


نکته مهم و اساسی دیگر در این آیه آن است که این آیه اختصاص به مذاهب یهود و نصاری نداشته بلکه شامل تمامی کسانی می شود که دین واحد را مبدّل به فرقه ها و مذاهب مختلف نمودند. بنابراین قطعاً در مورد مکتب نورانی اسلام نیز که اکنون به صورت فرقه های مختلف در امده  است تهدیدات سه گانه مذکور در آیه جاری خواهد بود.
نکته مهم و اساسی دیگر در این آیه آن است که این آیه اختصاص به مذاهب یهود و نصاری نداشته بلکه شامل تمامی کسانی می شود که دین واحد را مبدّل به فرقه ها و مذاهب مختلف نمودند. بنابراین قطعاً در مورد مکتب نورانی اسلام نیز که اکنون به صورت فرقه های مختلف در امده  است تهدیدات سه گانه مذکور در آیه جاری خواهد بود.


در اینجا دیدگاه برخی از مفسران شیعی و سنی را در تبیین آیه فوق که مؤيد برداشت های مذکور می باشد بیان می کنیم:
در اینجا دیدگاه برخی از مفسران شیعی و سنی را در تبیین آیه فوق که مؤید برداشت های مذکور می باشد بیان می کنیم:


مفسران شیعی:
مفسران شیعی:


التبيان، شيخ طوسي،:  
التبیان، شیخ طوسی،:  


ایشان ضمن بیان اقوال مختلف در آیه شریفه در بیان دیدگاه چهارم به روایت امام باقر علیه السلام استشهاد می کند که فرمود: مراد از فرقوا دینهم اهل ضلالت و بدعت هستند و این که خداوند متعال در این آیه مسلمانان را از تفرقه در دین نهی نموده و آنان را به وحدت فراخوانده است. و مراد از شیه فرقه های مختلفی است که از دین واحد ناشی می گردد و مراد از لست منهم فی شیء این است که هیچیک از این فرقه ها نباید خود را منتسب به پیامبر نمایند و پیامبر نیز از همه اینها اعلان براعت خواهد کرد و خداوند نیز در روز قیامت عوامل تفرقه را از رفتار زشتشان آگاه خواهد کرد.<ref>التبيان، الشيخ الطوسي، ج 4، ص 328 ـ 329</ref>
ایشان ضمن بیان اقوال مختلف در آیه شریفه در بیان دیدگاه چهارم به روایت امام باقر علیه السلام استشهاد می کند که فرمود: مراد از فرقوا دینهم اهل ضلالت و بدعت هستند و این که خداوند متعال در این آیه مسلمانان را از تفرقه در دین نهی نموده و آنان را به وحدت فراخوانده است. و مراد از شیه فرقه های مختلفی است که از دین واحد ناشی می گردد و مراد از لست منهم فی شیء این است که هیچیک از این فرقه ها نباید خود را منتسب به پیامبر نمایند و پیامبر نیز از همه اینها اعلان براعت خواهد کرد و خداوند نیز در روز قیامت عوامل تفرقه را از رفتار زشتشان آگاه خواهد کرد.<ref>التبيان، الشيخ الطوسي، ج 4، ص 328 ـ 329</ref>




تفسير الميزان، علامه طباطبائی،  
تفسیر المیزان، علامه طباطبائی،  


ایشان نیز ذیل ایه شریفه می فرماید
ایشان نیز ذیل ایه شریفه می فرماید


«قوله تعالی: {إنّ الذين فرّقوا دينهم} وجه الکلام السابق وإن کان مع المشرکين وقد ابتلوا بتفر يق الدين الحنيف وکان أيضاً لأهل الکتاب نصيب من الکلام وربما لوح إليهم بعض التلويح ولازم ذلک أن ينطبق قوله: {الذين فرقوا دينهم وکانوا شيعاً} علی المشرکين بل عليهم وعلی اليهود والنصاری لاشتراک الجميع في التفرق والاختلاف في الدين الإلهي لکن إتصال الکلام بالآيات المبيّنة للشرائع العامة الإلهية التي تبتدئ بالنهي عن الشرک وتنتهي إلی النهي عن التفرق عن سبيل الله يستدعي أن يکون قوله: {الذين فرقوا دينهم وکانوا شيعاً} موضوعاً لبيان حال النبي (صلی الله عليه وآله) مع من کان هذا وصفه».
«قوله تعالی: {إنّ الذین فرّقوا دینهم} وجه الکلام السابق وإن کان مع المشرکین وقد ابتلوا بتفر یق الدین الحنیف وکان أیضاً لأهل الکتاب نصیب من الکلام وربما لوح إلیهم بعض التلویح ولازم ذلک أن ینطبق قوله: {الذین فرقوا دینهم وکانوا شیعاً} علی المشرکین بل علیهم وعلی الیهود والنصاری لاشتراک الجمیع فی التفرق والاختلاف فی الدین الإلهی لکن إتصال الکلام بالآیات المبیّنة للشرائع العامة الإلهیة التی تبتدئ بالنهی عن الشرک وتنتهی إلی النهی عن التفرق عن سبیل الله یستدعی أن یکون قوله: {الذین فرقوا دینهم وکانوا شیعاً} موضوعاً لبیان حال النبی (صلی الله علیه وآله) مع من کان هذا وصفه».


ایشان در ادامه می فرماید:
ایشان در ادامه می فرماید:


«فالإتيان بصيغة الماضي في قوله: فرّقوا دينهم لبيان أصل التحقّق سواء کان في الماضي أو الحال أو المستقبل لا تحقق الفعل في الزمان الماضي فحسب ومن المعلوم أن تمييز النبي صلی الله عليه وآله وإخراجه من اولئک المختلفين في الدّين المتفرقين شيعة شيعة کل شيعة يتبع إماماً يقودهم ليس إلاّ لأنّه رسول يدعوا إلی کلمة الحق ودين التوحيد».
«فالإتیان بصیغة الماضی فی قوله: فرّقوا دینهم لبیان أصل التحقّق سواء کان فی الماضی أو الحال أو المستقبل لا تحقق الفعل فی الزمان الماضی فحسب ومن المعلوم أن تمییز النبی صلی الله علیه وآله وإخراجه من اولئک المختلفین فی الدّین المتفرقین شیعة شیعة کل شیعة یتبع إماماً یقودهم لیس إلاّ لأنّه رسول یدعوا إلی کلمة الحق ودین التوحید».


ايشان سپس در تبیین معنای {لست منهم في شيء} می فرماید:
ایشان سپس در تبیین معنای {لست منهم فی شیء} می فرماید:


«ومثال کامل يمثّل بوجوده الإسلام ويدعو بعمله إليه فيعود معنی قوله: {لست منهم في شيء} إلی أنّهم ليسوا علی دينک الذي تدعو إلیه ولا علی مستوی طريقتک الذي تسلکه».
«ومثال کامل یمثّل بوجوده الإسلام ویدعو بعمله إلیه فیعود معنی قوله: {لست منهم فی شیء} إلی أنّهم لیسوا علی دینک الذی تدعو إلیه ولا علی مستوی طریقتک الذی تسلکه».


سپس ایشان در یک جمع بندی نهایی دیدگاهشان را نسبت به مضمون آیه مذکور این گونه بیان می فرماید:
سپس ایشان در یک جمع بندی نهایی دیدگاهشان را نسبت به مضمون آیه مذکور این گونه بیان می فرماید:


«فمعنی الآية أن الذين فرقوا دينهم بالإختلافات التي هي لأعماله ناشئة عن العلم ـ ما اختلف الذين اوتوه إلاّ بغياً بينهم ـ والإنشعابات المذهبية ليسوا علی طريقتک التي بنيت علی وحدة الکلمة ونفي الفرقة إنّما أمرهم في هذا التفريق إلی ربّهم لا يماسک منهم شيء فينبئنّهم يوم القيامة بما کانوا يفعلون ويکشف لهم حقيقة أعمالهم التي هي رهناؤها. وقد تبيّن بما مرّ: أن لأوجه لتخصيص الآية بتبرئته صلی الله عليه وآله وسلم من المشرکين أو منهم ومن اليهود والنصاری أو من المختلفين بالمذاهب والبدع من هذه الأمة فلآية عامة تعمّ الجميع. انتهی».<ref>تفسير الميزان، علامه طباطبائی، ج 7، ص 389 ـ 390</ref>
«فمعنی الآیة أن الذین فرقوا دینهم بالإختلافات التی هی لأعماله ناشئة عن العلم ـ ما اختلف الذین اوتوه إلاّ بغیاً بینهم ـ والإنشعابات المذهبیة لیسوا علی طریقتک التی بنیت علی وحدة الکلمة ونفی الفرقة إنّما أمرهم فی هذا التفریق إلی ربّهم لا یماسک منهم شیء فینبئنّهم یوم القیامة بما کانوا یفعلون ویکشف لهم حقیقة أعمالهم التی هی رهناؤها. وقد تبیّن بما مرّ: أن لأوجه لتخصیص الآیة بتبرئته صلی الله علیه وآله وسلم من المشرکین أو منهم ومن الیهود والنصاری أو من المختلفین بالمذاهب والبدع من هذه الأمة فلآیة عامة تعمّ الجمیع. انتهی».<ref>تفسير الميزان، علامه طباطبائی، ج 7، ص 389 ـ 390</ref>


تبیین برخی از گفتار علامه طباطبایی (رحمه الله):
تبیین برخی از گفتار علامه طباطبایی (رحمه الله):
خط ۳۵۶: خط ۳۴۳:
در بیانات ایشان نکات مهمی به چشم می خورد که برخی از آن ها عبارتند از:
در بیانات ایشان نکات مهمی به چشم می خورد که برخی از آن ها عبارتند از:


1. آیه شریفه: {إنّ الذين فرقوا دينهم} گرچه در ادامه بحث مربوط به مشرکین که مبتلا به تفرّق در دین شدند وارد شده است اما مقصود اصلی از این آیه بیان انحرافاتی است که برای امت اسلامی ایجاد می گردد که همان جعل فرقه ها و مذاهب به اصطلاح اسلامی است.
1. آیه شریفه: {إنّ الذین فرقوا دینهم} گرچه در ادامه بحث مربوط به مشرکین که مبتلا به تفرّق در دین شدند وارد شده است اما مقصود اصلی از این آیه بیان انحرافاتی است که برای امت اسلامی ایجاد می گردد که همان جعل فرقه ها و مذاهب به اصطلاح اسلامی است.


2. به کار گیری فعل ماضی «فرقوا دينهم» در بیان انشعابات فرقه ای امت اسلامی، جهت بیان اصل تحقّق این انحراف بزرگ در امت اسلامی است نه اینکه مراد از آن تحقق این انحراف در گذشته باشد.
2. به کار گیری فعل ماضی «فرقوا دینهم» در بیان انشعابات فرقه ای امت اسلامی، جهت بیان اصل تحقّق این انحراف بزرگ در امت اسلامی است نه اینکه مراد از آن تحقق این انحراف در گذشته باشد.


3. مفاد جمله «لست منهم في شيء» این است هیچیک از انشعابات مذهبی در اسلام بر طریق پیامبر (صلی الله علیه و آله) نبوده و مرتبط با آن حضرت که به دین واحد دعوت نموده است نمی باشد. و از آنجا که پیامبر (صلی الله علیه و آله) تجسّم کامل دین است پس هیچیک ازفرقه های باصطلاح  اسلامی ارتباط به اسلام ناب محمدی  نخواهد داشت.
3. مفاد جمله «لست منهم فی شیء» این است هیچیک از انشعابات مذهبی در اسلام بر طریق پیامبر (صلی الله علیه و آله) نبوده و مرتبط با آن حضرت که به دین واحد دعوت نموده است نمی باشد. و از آنجا که پیامبر (صلی الله علیه و آله) تجسّم کامل دین است پس هیچیک ازفرقه های باصطلاح  اسلامی ارتباط به اسلام ناب محمدی  نخواهد داشت.


4. تمامی این فرقه گرایی ها و انشعابات مذهبی ناشی از علم بوده است یعنی عمداً و بر اساس بغی و ستم صورت گرفته است: {وما اختلف الذين اوتوالکتاب الا من بعد ما جائهم العلم بغيا بينهم}.
4. تمامی این فرقه گرایی ها و انشعابات مذهبی ناشی از علم بوده است یعنی عمداً و بر اساس بغی و ستم صورت گرفته است: {وما اختلف الذین اوتوالکتاب الا من بعد ما جائهم العلم بغیا بینهم}.


5. تمامی انشعابات مذهبی و فرقه گرایی های  اسلامی بر خلاف طریقت پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد چون طریقت پیامبر بر اساس وحدت کلمه (دین) ونفی فرقه گرایی بنا شده است.
5. تمامی انشعابات مذهبی و فرقه گرایی های  اسلامی بر خلاف طریقت پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد چون طریقت پیامبر بر اساس وحدت کلمه (دین) ونفی فرقه گرایی بنا شده است.
خط ۳۷۰: خط ۳۵۷:
7. آیه 159 سوره انعام تمامی کسانی را که دین واحد الهی را به فرقه های  گوناگون تبدیل کردند شامل می شود. بدیهی است این امر اختصاص به پیروان یهود و مسیحیت و مشرکین دیگر اهل کتاب نداشته ومسلمین را نیز در صورت تبعیت از سیره انان شامل می شود.
7. آیه 159 سوره انعام تمامی کسانی را که دین واحد الهی را به فرقه های  گوناگون تبدیل کردند شامل می شود. بدیهی است این امر اختصاص به پیروان یهود و مسیحیت و مشرکین دیگر اهل کتاب نداشته ومسلمین را نیز در صورت تبعیت از سیره انان شامل می شود.


'''الأمثل في تفسير کتاب الله المنزل،'''
'''الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل،'''


'''در این تفسیر ذیل ایه شریفه امده است :'''
'''در این تفسیر ذیل ایه شریفه امده است :'''
خط ۳۹۳: خط ۳۸۰:
در روایتی دیگرامام باقر علیه السلام در ذیل آیه شریفه می فرماید:
در روایتی دیگرامام باقر علیه السلام در ذیل آیه شریفه می فرماید:


«جعلوا دين الله أدياناً لإکفار بعضهم بعضاً وصاروا أحزاباً وفرقاً لست منهم في شيء»<ref>بحار الأنوار، ج 9، ص 93</ref>
«جعلوا دین الله أدیاناً لإکفار بعضهم بعضاً وصاروا أحزاباً وفرقاً لست منهم فی شیء»<ref>بحار الأنوار، ج 9، ص 93</ref>


دین خداوند را جهت تکفیر دیگران به ادیان مختلف تبدیل نموده و به احزاب و فرقه های گوناگونی تقسیم شدندو تو ای پیامبر هیچ نسبتی با اینها نخواهی داشت .
دین خداوند را جهت تکفیر دیگران به ادیان مختلف تبدیل نموده و به احزاب و فرقه های گوناگونی تقسیم شدندو تو ای پیامبر هیچ نسبتی با اینها نخواهی داشت .
خط ۳۹۹: خط ۳۸۶:
نتائج گفتار مفسرین شیعی پیرامون آیه شریفه 159 سوره انعام:
نتائج گفتار مفسرین شیعی پیرامون آیه شریفه 159 سوره انعام:


تمامی کسانی که دین واحد الهی را که مظهر وحدت امت اسلامی است به عامل تفرقه و تشتت مبدل می کنند ـ از طریق تاسیس فرقه های مذهبی و بدعت گذاری در دین و اشکال دیگر ـ مشمول خطاب شدید {لست منهم في شيء وإنما أمرهم إلی الله} در آيه مذکور می باشند.
تمامی کسانی که دین واحد الهی را که مظهر وحدت امت اسلامی است به عامل تفرقه و تشتت مبدل می کنند ـ از طریق تاسیس فرقه های مذهبی و بدعت گذاری در دین و اشکال دیگر ـ مشمول خطاب شدید {لست منهم فی شیء وإنما أمرهم إلی الله} در آیه مذکور می باشند.




گفتار عالمان اهل سنت  در زمینه آیه شریفه 159 سوره انعام:
گفتار عالمان اهل سنت  در زمینه آیه شریفه 159 سوره انعام:


جامع البيان، ابن جرير طبري،:
جامع البیان، ابن جریر طبری،:


ایشان ضمن بیان دیدگاه های مختلف می گوید فرقه های مختلف یهود و نصاری و مجوس دین واحد الهی را به مذاهب مختلف تجزیه نمودند و اینان اهل ضلالت و گمراهی اند و پیامبر از اینان براعت خواهد جست وکسانی که دین او را به فرقه های مختلف تبدیل کرده اند و نیز از یهود و نصاری که چنین روشی را در دین خود پیاده نموده اند اعلان براعت خواهد کرد.<ref>جامع البيان، ابن جرير طبري، ج 8، ص 137 ـ 141</ref>
ایشان ضمن بیان دیدگاه های مختلف می گوید فرقه های مختلف یهود و نصاری و مجوس دین واحد الهی را به مذاهب مختلف تجزیه نمودند و اینان اهل ضلالت و گمراهی اند و پیامبر از اینان براعت خواهد جست وکسانی که دین او را به فرقه های مختلف تبدیل کرده اند و نیز از یهود و نصاری که چنین روشی را در دین خود پیاده نموده اند اعلان براعت خواهد کرد.<ref>جامع البيان، ابن جرير طبري، ج 8، ص 137 ـ 141</ref>
خط ۴۱۰: خط ۳۹۷:




عمر از پیامبر (ص) نقل می کندکه ان حضرت به عائشه فرمود مراد از إنّ الذين فرقوا دينهم وکانوا شيعاً هوا پرستان و اصحاب بدعت هستند و برای هر گنهکاری راه توبه باز است جز اصحاب بدعت که خداوند از انها بیزاری جسته و من هم از انها بیزارم <ref>تفسیر ابن أبی حاتم، ج 5، ص 1429 ـ1431 </ref>
عمر از پیامبر (ص) نقل می کندکه ان حضرت به عائشه فرمود مراد از إنّ الذین فرقوا دینهم وکانوا شیعاً هوا پرستان و اصحاب بدعت هستند و برای هر گنهکاری راه توبه باز است جز اصحاب بدعت که خداوند از انها بیزاری جسته و من هم از انها بیزارم <ref>تفسیر ابن أبی حاتم، ج 5، ص 1429 ـ1431 </ref>




خط ۴۲۱: خط ۴۰۸:
.
.


تفسیر ابن عربي، :
تفسیر ابن عربی، :


در این تفسیر نیز ذیل ایه مذکور امده است : هوا پرستی ها علت فرقه سازی ها بوده که  نتیحه اش خروح از صراط مستقیم الهی خواهد بود وسرنوشت شوم این عمل در قیامت به صاحبانش ارائه خواهد شد <ref>تفسیر ابن عربي، ج 1، ص 248 ـ 249</ref>
در این تفسیر نیز ذیل ایه مذکور امده است : هوا پرستی ها علت فرقه سازی ها بوده که  نتیحه اش خروح از صراط مستقیم الهی خواهد بود وسرنوشت شوم این عمل در قیامت به صاحبانش ارائه خواهد شد <ref>تفسیر ابن عربي، ج 1، ص 248 ـ 249</ref>




تفسیر ابن کثير،:
تفسیر ابن کثیر،:


ایشان بعد از بیان روایتی از عائشه که «الذين فرقوا دينهم» را بر اصحاب بدعت تطبیق می کند، می گوید: ایه مذکور حکم کلی و جامعی را برای تمام کسانی که در دین الهی تفرقه و تشتت ایجاد می کنند بیان می کند بنا بر این اختصاص به یهود و نصاری نخواهد داشت و در مورد مسلمانان نیز جاری خواهد بود:   
ایشان بعد از بیان روایتی از عائشه که «الذین فرقوا دینهم» را بر اصحاب بدعت تطبیق می کند، می گوید: ایه مذکور حکم کلی و جامعی را برای تمام کسانی که در دین الهی تفرقه و تشتت ایجاد می کنند بیان می کند بنا بر این اختصاص به یهود و نصاری نخواهد داشت و در مورد مسلمانان نیز جاری خواهد بود:   


والظاهر أنّ الآية عامة في کل من فارق دين الله وکان مخالفا له فإن الله بعث رسوله بالهدی ودين الحق ليظهره علی الدين کله وشرعة واحد لا اختلاف فيه ولا افتراق فمن اختلف فيه «وکانوا شيعاً» أي فرقاً کأهل الملل والنحل والأهواء والضلالات فإن الله تعالی قد برأ رسول الله صلی الله عليه وآله مما هم فيه وهذه الآية کقوله تعالی: {شرع حکم من الدين ما وصی به نوحاً والذي أوحينا إليک...} وفي الحديث: نحن معاشر الأنبياء أولاد علات ديننا واحد».انتهی <ref>تفسیر ابن کثير، ج 2، ص204</ref>   
والظاهر أنّ الآیة عامة فی کل من فارق دین الله وکان مخالفا له فإن الله بعث رسوله بالهدی ودین الحق لیظهره علی الدین کله وشرعة واحد لا اختلاف فیه ولا افتراق فمن اختلف فیه «وکانوا شیعاً» أی فرقاً کأهل الملل والنحل والأهواء والضلالات فإن الله تعالی قد برأ رسول الله صلی الله علیه وآله مما هم فیه وهذه الآیة کقوله تعالی: {شرع حکم من الدین ما وصی به نوحاً والذی أوحینا إلیک...} وفی الحدیث: نحن معاشر الأنبیاء أولاد علات دیننا واحد».انتهی <ref>تفسیر ابن کثير، ج 2، ص204</ref>   


 
==جمع بندی نهایی==
== جمع بندی نهایی ==


از مجموع أقوال و اراء مفسرین فریقین به خوبی به دست می آید که اسلام بعنوان یک دین و حقیقت وحیانی ، به هیچ وجه کثرت پذیر نیست و انشعابات مذهبی و فرقه گرایی به نام اسلام، پیروانش را از مسیر اسلام و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم جدا نموده و آنان را در وادی شرک قرار خواهد داد.
از مجموع أقوال و اراء مفسرین فریقین به خوبی به دست می آید که اسلام بعنوان یک دین و حقیقت وحیانی ، به هیچ وجه کثرت پذیر نیست و انشعابات مذهبی و فرقه گرایی به نام اسلام، پیروانش را از مسیر اسلام و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم جدا نموده و آنان را در وادی شرک قرار خواهد داد.
خط ۴۳۹: خط ۴۲۵:
در اینجا برخی دیگر از آیاتی که متضمن نتایج فوق بوده و اشتراک مضمونی با آیات 33 سوره روم و 159 سوره انعام داشته را بیان نموده و تفصیل و تبیین آنها را به مجالی دیگر می نهیم:
در اینجا برخی دیگر از آیاتی که متضمن نتایج فوق بوده و اشتراک مضمونی با آیات 33 سوره روم و 159 سوره انعام داشته را بیان نموده و تفصیل و تبیین آنها را به مجالی دیگر می نهیم:


{ولا تکونوا کالذين تفرّقوا واختلفوا من بعد ما جاءهم البينات واولئک لهم عذاب عظيم} <ref>آل عمران، 105.</ref>
{ولا تکونوا کالذین تفرّقوا واختلفوا من بعد ما جاءهم البینات واولئک لهم عذاب عظیم} <ref>آل عمران، 105.</ref>


{وإنّ الذين اختلفوا في الکتاب لفي شقاق بعيد} <ref>بقره، 176.</ref>
{وإنّ الذین اختلفوا فی الکتاب لفی شقاق بعید} <ref>بقره، 176.</ref>


{إنّ هذا صراطي مستقيماً فاتبعوه ولا تتبعوا السبيل فتفرق بکم عن سبيله ذلکم وصاکم به لعلکم تتقون} <ref>انعام، 153</ref>.
{إنّ هذا صراطی مستقیماً فاتبعوه ولا تتبعوا السبیل فتفرق بکم عن سبیله ذلکم وصاکم به لعلکم تتقون} <ref>انعام، 153</ref>.


{وما تفرّق الذين أوتوا الکتاب إلاّ من بعد ما جائتهم البينة} <ref>البينة، آيه 4</ref>.
{وما تفرّق الذین أوتوا الکتاب إلاّ من بعد ما جائتهم البینة} <ref>البينة، آيه 4</ref>.


{أن أقيموا الدين ولا تتفرقوا فيه فإن تنازعتم في شيء فرّدوه إلی الله ورسوله واعتصموا بحبل الله جميعاً ولا تفّرقوا} <ref>شوری، 31.</ref>
{أن أقیموا الدین ولا تتفرقوا فیه فإن تنازعتم فی شیء فرّدوه إلی الله ورسوله واعتصموا بحبل الله جمیعاً ولا تفّرقوا} <ref>شوری، 31.</ref>


{إنّ الدين عند الله الإسلام وما اختلف الذين أوتوا الکتاب إلاّ من بعد ما جاءهم العلم بغياً بينهم} <ref>آل عمران، 19.</ref>
{إنّ الدین عند الله الإسلام وما اختلف الذین أوتوا الکتاب إلاّ من بعد ما جاءهم العلم بغیاً بینهم} <ref>آل عمران، 19.</ref>


{شرع لکم من الدين ما وصی به نوحاً والذي أوحينا إليک وما وصينا به إبراهيم وموسی وعيسی أن أقيموا الذين ولا تتفرقوا فيه کبر علی المشرکين ما تدعوهم إليه} <ref>شوری، 14</ref>.
{شرع لکم من الدین ما وصی به نوحاً والذی أوحینا إلیک وما وصینا به إبراهیم وموسی وعیسی أن أقیموا الذین ولا تتفرقوا فیه کبر علی المشرکین ما تدعوهم إلیه} <ref>شوری، 14</ref>.


{وما تفرّقوا إلاّ من بعد ما جاءهم العلم بغياً ولو لا کلمة سبقت من ربک إلی أجل مسمّی لقضي بينهم} <ref>شوری، 14</ref>.
{وما تفرّقوا إلاّ من بعد ما جاءهم العلم بغیاً ولو لا کلمة سبقت من ربک إلی أجل مسمّی لقضی بینهم} <ref>شوری، 14</ref>.


والسلام
والسلام


==منابع==
==منابع==
خط ۴۶۷: خط ۴۵۲:


[[رده:فرقه گرائی]]
[[رده:فرقه گرائی]]
<references />