سید موسی شبیری زنجانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
=ولادت= | =ولادت= | ||
معظم له چند ماه پس از رسيدن پدر بزرگوارش به حرم كريمه اهل بيت حضرت معصومه دختر امام | معظم له چند ماه پس از رسيدن پدر بزرگوارش به حرم كريمه اهل بيت حضرت معصومه دختر امام موسی كاظم صلوات ا... عليه يعنی به شهر مقدس [[قم]] و انتخاب آن شهر به عنوان جايگاه و محل اقامت در هشتم [[ماه رمضان]] سال 1346 ديده به جهان گشود. و اين نام ـ سيد موسی ـ را مادر پدر ايشان برای بزرگداشت و احترام [[حضرت معصومه (ع)]] و تشكر از عنايت و مهمان‌نوازی آن حضرت برای معظم‌له انتخاب نمود. | ||
=خانواده= | |||
پدر او [[فقيه]] آگاه و پرهيزگار با ورع آیه‌الله العظمی سيد احمد حسينی زنجانی (قدس سره الشريف) (1308ـ1393) است كه دارای تصنيفهای بسيار در فنون مختلف بود. وی نزديك به 60 كتاب و رساله در [[فقه]]، [[حديث]]، [[كلام]]، لغت، ادبيات و غير آن در موضوعات ديگر در حوزه‌های معرفتی تأليف نمود. | |||
[[امامت جماعت]] صبح و مغرب و عشای نمازگزاران حرم مطهر حضرت معصومه (سلام الله عليها) منحصر به ايشان بود. | |||
و اين به سبب جايگاه بسيار بلند در ميان علمای اعلام شهرت به پرهيزگاری و فضائل اخلاقی وی بود. ظهرها امامت جماعت در مدرسه فيضيه را بعهده داشت و جمعيتی از علما و فضلا و اساتيد حوزه علميه به ايشان اقتدا مینمودند. ايشان به عنوان امام جماعت در جايی انتخاب شده بود كه مأمومين را علما و افراد صالح و فضلای طلاب حوزه تشكيل میدادند در روزهای پايانی حيات وقتی از انجام اين مهم ناتوان گرديده بود. حضرت آیه‌الله العظمی سيد موسوی زنجانی به عنوان جانشين پدر انتخاب گرديد. | |||
معظم له در آن روز به سبب دارا بودن شرايط و اوصاف لازم برای تصدی [[امامت جماعت]] در اين دو مكان شريف برای امر مهم امامت جماعت انتخاب گرديد. | |||
جد پدری معظم له سيد عنايت‌الله (م. 1343) و جد مادری او سيد ميرعلی نقی (م 1367) رحمه‌ا... از علمای زنجان و مشهور به فضل و تقوی بودند. دايی معظم له آیه‌الله سيد محمد ولائی (م. 1387) رحمه‌ا... عالمی جامع و فقيه بود. | |||
وی از سوی آیه‌الله العظمی سيد محمد حجه قدس سره (م. 1372) موفق به دريافت [[اجازه اجتهاد]] گرديده بود آیت الله حجت اين اجازه را در سال 1352 به ايشان داده بودند. | |||
اجازه [[آيت‌الله حجت]] ارزش علمی ويژه‌ای داشت زيرا ايشان به عدم نرمش در اعطای اجازه اجتهاد معروف و از اين جهت بسيار اهل احتياط و پرهيز بود. به همين علت نقل شده است هنگامی كه اجازه مسبوق‌الذكر بر آیه‌الله العظمی خوئی عرضه شده بود آن را با شگفتی و تقدير از شخص اجازه گيرنده دريافت نموده بود به سبب اينكه از احتياط و سختگيری شخص اجازه دهنده آگاهی داشت. | |||
=منبع= | |||
[[رده:روحانیان شیعه اهل ایران]] | [[رده:روحانیان شیعه اهل ایران]] | ||
[[رده:مراجع تقلید شیعه]] | [[رده:مراجع تقلید شیعه]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||