انواع شهرت و دیدگاه فقیهان نسبت به آن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'می کرد' به 'می‌کرد') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'می باشد' به 'می‌باشد') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
شهرت فتوائی در بین اکثر فقهای امامیه مطلقا معتبر است اما برخی نظیر امام خمینی و ایه الله بروجردی معتقدند که شهرت فتوائی تا زمان شیخ طوسی معتبر اما بعد از ان معتبر | شهرت فتوائی در بین اکثر فقهای امامیه مطلقا معتبر است اما برخی نظیر امام خمینی و ایه الله بروجردی معتقدند که شهرت فتوائی تا زمان شیخ طوسی معتبر اما بعد از ان معتبر نمی‌باشد بجهت انکه شیوه متقدمین از فقیهان امامیه تا زمان شیخ طوسی بران بود که فتاوایشان را بزبان و الفاظی که در روایات نقل شده بیان می‌کردند بنابراین شهرت روایی متقدمین تا زمان شیخ طوسی را باید بمنزله روایت تلقی نمود درحالی که فقیهان بعد از شیخ و متاخرین بعد از او تا کنون چنین روشی را در بیان فتاوای خویش بکار نمی بردند .<ref>رک به : موسوعه اصول الفقه المقارن ج 4ص 263 | ||
</ref> | </ref> | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
الا ان یقال بان المناط فی الحجیه الکاشفیه عن الواقع و بعمل المشهور تتحقق هذه الکاشفیه لکن هذا الکلام غیر صحیح لان المناط فی الحجیه هو التحفظ علی الاحکام الواقعیه و لعل حاجه التحفظ قد اشبعت بمقدار جعل حجیه خبر الثقه غیر الموهو ن فکیف یمکن التعدی الی غیره و احراز المناط بل لو امکن ذالک لامکن التعدی الی غیره من الامارات الظنیه التی من المسلم عدم حجیتها عند الجمیع – انتهی - <ref>موسوعه اصول الفقه المقارن ص 265ج 4 </ref> | الا ان یقال بان المناط فی الحجیه الکاشفیه عن الواقع و بعمل المشهور تتحقق هذه الکاشفیه لکن هذا الکلام غیر صحیح لان المناط فی الحجیه هو التحفظ علی الاحکام الواقعیه و لعل حاجه التحفظ قد اشبعت بمقدار جعل حجیه خبر الثقه غیر الموهو ن فکیف یمکن التعدی الی غیره و احراز المناط بل لو امکن ذالک لامکن التعدی الی غیره من الامارات الظنیه التی من المسلم عدم حجیتها عند الجمیع – انتهی - <ref>موسوعه اصول الفقه المقارن ص 265ج 4 </ref> | ||
نتیجه انکه گرچه حدیث ضعیف از منظر فریقین اجمالا مردود است اما برخی ازموارد ان به صورت مشروط مقبول | نتیجه انکه گرچه حدیث ضعیف از منظر فریقین اجمالا مردود است اما برخی ازموارد ان به صورت مشروط مقبول می‌باشد . | ||