تونس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶۸: خط ۲۶۸:
===[[جریانات سلفی]] در تونس===
===[[جریانات سلفی]] در تونس===
====[[سلفيه علمى]]====
====[[سلفيه علمى]]====
سلفيه علمى، يكى از گروه‏هاى جريان سلفى در تونس است. اين گروه، صلح‏طلب هستند و به طرح دعوت و وعظ بسنده مى‏كنند. مبلغان آن، به ابعاد فقهى و عقيدتى تكيه كرده‏اند و به دنبال علوم شرعى هستند. آنها خود را دنباله‏رو مراجع سلفيه علمى در خارج (مثلًا مصر) و مخصوصاً نهاد دينى وهابى در عربستان مى‏دانند. اين جريان در دهه 1990 م. با بازگشت جمعى از دانش‏آموختگان تونسى از دانشگاه اسلامى به تونس و تلاش آنها براى ترويج افكار سلفيه علمى در ميان جوانان، وارد اين كشور شد و به سبب وجود شبكه‏هاى ماهواره‏اى و اينترنت، به سرعت شيوع يافت.
سلفيه علمى، يكى از گروه‏ هاى جريان سلفى در تونس است. اين گروه، صلح ‏طلب هستند و به طرح دعوت و وعظ بسنده می كنند. مبلغان آن، به ابعاد فقهى و عقيدتى تكيه كرده‏ اند و به دنبال علوم شرعى هستند. آنها خود را دنباله ‏رو مراجع سلفيه علمى در خارج (مثلًا مصر) و مخصوصاً نهاد دينى وهابى در عربستان می دانند. اين جريان در دهه 1990 م. با بازگشت جمعى از دانش ‏آموختگان تونسى از دانشگاه اسلامى به تونس و تلاش آنها براى ترويج افكار سلفيه علمى در ميان جوانان، وارد اين كشور شد و به سبب وجود شبكه‏ هاى ماهواره‏اى و اينترنت، به سرعت شيوع يافت.
به اعتقاد اين دسته از سلفى‏ها، قيام عليه حاكم حرام است، حتى اگر ظالم باشد. اغلب شيوخ آنها از هواداران رژيم بن‏على بودند و بن‏على نيز فعاليت‏هاى آنها را تا حدودى ناديده مى‏گرفت.  
به اعتقاد اين دسته از سلفی ها، قيام عليه حاكم حرام است، حتى اگر ظالم باشد. اغلب شيوخ آنها از هواداران رژيم بن ‏على بودند و بن ‏على نيز فعاليت‏ هاى آنها را تا حدودى ناديده می گرفت.  
 
رويكرد سلفی هاى علمى تونس، نه تنها در جهت حفظ نظام بن ‏على بود، بلكه همچنين اين جريان با تحريم عمليات استشهادى فلسطينی ها عليه اسرائيل و «خودكشى» خواندن آن، عملًا فاصله قابل توجهى از ديگر انواع سلفيتِ تونسى و عربى گرفت. از جمله مهم‏ترين شخصيت هاى جريان سلفی گرى علمى، «كمال بن محمد بن على المرزوقى» و نيز «شيخ بشير بن حسن» هستند.
 
نگاه سلفی گرى علمى به فعاليت سياسى و حزبى و نيز جمعيتى، نگاهى منفى است و بر اين مقوله مبتنى است كه اسلام با حزب‏ گرايى سازگار نيست. از جمله تبعات اين كار، ايجاد انشقاق درون امت است. در نتيجه، فعاليت حزبى در ساختار سياسى يا فراتر از آن، به هر صورتى كه باشد، از ديد آنها مذموم است. آنها سياست را امرى منافى پرهيزگارى و بی فايده و حقير می شمارند و برايشان، دموكراسى نيرنگى گمراه ‏كننده و شيوه ه‏اى وسوسه ‏انگيز است كه در نهايت در مسيرى دور از جاده منتهى به خلافت، به بن ‏بست می رسد.<ref>http://takfir.ir/modules/smartsection/item.php?itemid=953</ref>
رويكرد سلفى‏هاى علمى تونس، نه تنها در جهت حفظ نظام بن‏على بود، بلكه همچنين اين جريان با تحريم عمليات استشهادى فلسطينى‏ها عليه اسرائيل و «خودكشى» خواندن آن، عملًا فاصله قابل توجهى از ديگر انواع سلفيتِ تونسى و عربى گرفت. از جمله مهم‏ترين شخصيت‏هاى جريان سلفى‏گرى علمى، «كمال بن محمد بن على المرزوقى» و نيز «شيخ بشير بن حسن» هستند.
نگاه سلفى‏گرى علمى به فعاليت سياسى و حزبى و نيز جمعيتى، نگاهى منفى است و بر اين مقوله مبتنى است كه اسلام با حزب‏گرايى سازگار نيست. از جمله تبعات اين كار، ايجاد انشقاق درون امت است. درنتيجه، فعاليت حزبى در ساختار سياسى يا فراتر از آن، به هر صورتى كه باشد، از ديد آنها مذموم است. آنها سياست را امرى منافى پرهيزگارى و بى‏فايده و حقير مى‏شمارند و برايشان، دموكراسى نيرنگى گمراه‏كننده و شيوه‏اى وسوسه‏انگيز است كه در نهايت در مسيرى دور از جاده منتهى به خلافت، به بن‏بست مى‏رسد.<ref>http://takfir.ir/modules/smartsection/item.php?itemid=953</ref>


====[[سلفيه حركتى (اصلاح‏طلب يا جنبشى)]]====
====[[سلفيه حركتى (اصلاح‏طلب يا جنبشى)]]====