محمد بن مسعود سمرقندی کوفی (عیاشی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:
|}
|}
</div>
</div>


'''محمد بن مسعود بن محمد بن عياشى سمرقندى كوفى''' (متوفای 320ق)، كنيه‌اش '''ابوالنضر''' و معروف به «'''عياشى'''»، [[فقيه]] بزرگوار و عالم وارسته‌اى است كه در رشته‌هاى: عیاشی صاحب آثار فراوانی در زمینه [[تفسیر]]، [[فقه]]، ادب و [[حدیث]] بود. تفسیر عیاشی مشهورترین اثر اوست.  
'''محمد بن مسعود بن محمد بن عياشى سمرقندى كوفى''' (متوفای 320ق)، كنيه‌اش '''ابوالنضر''' و معروف به «'''عياشى'''»، [[فقيه]] بزرگوار و عالم وارسته‌اى است كه در رشته‌هاى: عیاشی صاحب آثار فراوانی در زمینه [[تفسیر]]، [[فقه]]، ادب و [[حدیث]] بود. تفسیر عیاشی مشهورترین اثر اوست.  
خط ۵۸: خط ۵۷:
اكنون شهری به نام «عیّاش» در [[كشور مغرب]] قرار دارد كه در گذشته، علمایی در آن دیار می‌زیستند<ref>فوائد رضویه، ص 302 و 621؛ ریحانه الادب، ج 4، ص 220.</ref>.  
اكنون شهری به نام «عیّاش» در [[كشور مغرب]] قرار دارد كه در گذشته، علمایی در آن دیار می‌زیستند<ref>فوائد رضویه، ص 302 و 621؛ ریحانه الادب، ج 4، ص 220.</ref>.  


=موقعیت اجتماعی=
پدر محمّد بن مسعود بن محمّد بن عیاش از خاندان ثروتمند و سرشناس و خوشنام و خیّر سمرقند بود.
بیشتر كتابهای‌ رجالی نوشته‌اند كه: مسعود بن محمّد بن عیّاش منزل بسیار بزرگی برای فرزندانش به [[ارث]] گذاشت، كه ده‌ها محقق كارهای فرهنگی در آن جا انجام می‌دادند. به علاوه بر آن، سیصد هزار دینار پول رایج آن روز از جمله ما ترك وی بود كه محمّد همه آنها را در راه نشر علم وادب و ترویج فرهنگ [[اهل بیت(ع)]] به مصرف رساند<ref>فهرست ابن ندیم، ص 361؛ رجال نجاشی، ص 247؛ رجال طوسی، ص 136 و معالم العلما، ص 29.</ref>.


=پانویس=
=پانویس=