اسلام در اندونزی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مجلات' به 'مجله ها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
=روزنه= | =روزنه= | ||
سال‌ها از پیشروى سازمان یافته و با برنامه مسلمانان در سرزمین‌هاى پیرامونى که تحت عنوان جهاد اسلامى یا غزا و غزوه دینى و در قالب فتوحات چهره می‌بست، می‌گذشت و مسلمانان به جاى فتوحات به فرقه سازى، دولت سازى و جنگ‌هاى داخلى یا تلاش‌هاى فرهنگى رو آورده بودند که آیین نجات بخش اسلام وارد سرزمینى شد که اکنون عنوان | سال‌ها از پیشروى سازمان یافته و با برنامه مسلمانان در سرزمین‌هاى پیرامونى که تحت عنوان جهاد اسلامى یا غزا و غزوه دینى و در قالب فتوحات چهره می‌بست، می‌گذشت و مسلمانان به جاى فتوحات به فرقه سازى، دولت سازى و جنگ‌هاى داخلى یا تلاش‌هاى فرهنگى رو آورده بودند که آیین نجات بخش اسلام وارد سرزمینى شد که اکنون عنوان بزرگترین کشور اسلامى را به خود اختصاص داده است.<br> | ||
این بزرگترین مجمع الجزایر جهان که تحت نام کشور اندونزى خوانده می‌شود پر | این بزرگترین مجمع الجزایر جهان که تحت نام کشور اندونزى خوانده می‌شود پر جمعیت‌ترین کشور مسلمان نشین می‌باشد که در حوزه جنوب شرق آسیا قرار گرفته و در ماه‌هاى اخیر به دلیل زلزله شگفت انگیز و کم سابقه سونامى که بیشترین خسارات و تلفات را تحمل کرد، بر سر زبان‌ها افتاد.<br> | ||
=کشور اندونزى= | =کشور اندونزى= | ||
این کشور در جنوب دریاى چین و اقیانوس آرام و در شمال اقیانوس هند واقع شده است. کشور گینه پاپوا در شرق آن و مالزى در شمال آن قرار دارد و جمعاً داراى 4800 کیلومتر مربع طول و 2000 کیلومتر عرض است. پس از چین، هند و آمریکا، | این کشور در جنوب دریاى چین و اقیانوس آرام و در شمال اقیانوس هند واقع شده است. کشور گینه پاپوا در شرق آن و مالزى در شمال آن قرار دارد و جمعاً داراى 4800 کیلومتر مربع طول و 2000 کیلومتر عرض است. پس از چین، هند و آمریکا، پرجمعیت‌ترین کشور جهان شمرده می‌شود. از این لحاظ موقعیت چهارم را در میان کشورهاى جهان به خود اختصاص داده است. طبق آخرین آمار موجود بیش از 222 میلیون نفر در آن جا گرفته‌اند. <ref>سید محمد الکاف، تعامل اهل السنة مع قضیة عاشوراء فى اندونیسیا، ص 1 و مرتضى اسعدى، جهان اسلام، (تهران، نشر دانشگاهى، 1366)، ج 1، ص 287.</ref> <br> | ||
این کشور متشکل از افزون بر سیزده هزار جزیره ریز و درشت می‌باشد و تنها حدود شش هزار جزیره آن مسکونى است. این تنها تعدد جزایر و پراکندگى منطقه مسکونى نیست که در این سرزمین اسلامى مشاهده می‌شود، در جزایر مسکونى آن نیز توزیع متعادل جمعیت به چشم نمی‌خورد. بر اثر نامتعادل بودن توزیع جمعیت و تراکم بیش از حد ساکنان آن در قسمتى و پراکندگى بقیه در بخش‌هاى دیگر، حدود 60% کل اهالى کشور در یکى از جزایر آن به نام جاوه به سر می‌برند و 40% بقیه در بیش از دوازده هزار جزیره دیگر استقرار یافته‌اند و این خود، از مشکلات کشور به شمار می‌رود.<br> | این کشور متشکل از افزون بر سیزده هزار جزیره ریز و درشت می‌باشد و تنها حدود شش هزار جزیره آن مسکونى است. این تنها تعدد جزایر و پراکندگى منطقه مسکونى نیست که در این سرزمین اسلامى مشاهده می‌شود، در جزایر مسکونى آن نیز توزیع متعادل جمعیت به چشم نمی‌خورد. بر اثر نامتعادل بودن توزیع جمعیت و تراکم بیش از حد ساکنان آن در قسمتى و پراکندگى بقیه در بخش‌هاى دیگر، حدود 60% کل اهالى کشور در یکى از جزایر آن به نام جاوه به سر می‌برند و 40% بقیه در بیش از دوازده هزار جزیره دیگر استقرار یافته‌اند و این خود، از مشکلات کشور به شمار می‌رود.<br> | ||
در اندونزى دویست زبان محلى و بیش از 380 لهجه وجود دارد و به همین تعداد اقوام در آن زندگى می‌کنند. بر اساس قانون اساسى (اصل 306) زبان اندونزیایى به عنوان زبان رسمى کشور شناخته می‌شود و سایر زبان‌ها و لهجه‌ها غیر رسمى بوده به زبان‌هاى محلى از آنها یاد می‌شود. | در اندونزى دویست زبان محلى و بیش از 380 لهجه وجود دارد و به همین تعداد اقوام در آن زندگى می‌کنند. بر اساس قانون اساسى (اصل 306) زبان اندونزیایى به عنوان زبان رسمى کشور شناخته می‌شود و سایر زبان‌ها و لهجه‌ها غیر رسمى بوده به زبان‌هاى محلى از آنها یاد می‌شود. مهم‌ترین این زبان‌ها آچه اى، باتاکى، سوندانى، جاوه اى، ساساکى، دایاکى، تتوم، منارهاز، تورچا، سرامیز و‌هالماهراسى می‌باشد. <ref>وزارت امور خارجه، اندونزى، (تهران، دفتر مطالعات سیاسى و بین المللى)، ص 21.</ref> <br> | ||
=ورود اسلام= | =ورود اسلام= | ||
مجمع الجزایر اندونزى به ویژه جاوه از قدیمی‌ترین مناطق مسکونى جهان به شمار می‌رود. تقریباً سیصد هزار سال قبل و حتى پیش از دوره حجر و اختراع ادوات و آلات جنگى، در جاوه زندگى انسانى ثبت شده است. اسناد تاریخى از روابط مردم ساکن در جزایر اندونزى با چینى‌ها حکایت می‌کند که به عصر مسیحیت باز می‌گردد. با این حال بیشترین تأثیر فرهنگى در ادوار بعد توسط ساکنان شبه قاره هند صورت گرفت. مردم هند با برقرارى روابط تجارى و مهاجرت، فرهنگ آن سرزمین را تحت تأثیر ادیان و باورهاى هندوئیزم، بودیزم و سایر فرقه‌هاى موجود در هند قرار دادند به طورى که | مجمع الجزایر اندونزى به ویژه جاوه از قدیمی‌ترین مناطق مسکونى جهان به شمار می‌رود. تقریباً سیصد هزار سال قبل و حتى پیش از دوره حجر و اختراع ادوات و آلات جنگى، در جاوه زندگى انسانى ثبت شده است. اسناد تاریخى از روابط مردم ساکن در جزایر اندونزى با چینى‌ها حکایت می‌کند که به عصر مسیحیت باز می‌گردد. با این حال بیشترین تأثیر فرهنگى در ادوار بعد توسط ساکنان شبه قاره هند صورت گرفت. مردم هند با برقرارى روابط تجارى و مهاجرت، فرهنگ آن سرزمین را تحت تأثیر ادیان و باورهاى هندوئیزم، بودیزم و سایر فرقه‌هاى موجود در هند قرار دادند به طورى که مهم‌ترین مجسمه‌هاى بودا را در اندونزى می‌توان یافت تا شبه قاره. <ref>برناردولک، تاریخ اندونزى، ترجمه ابوالفضل علیزاده طباطبایى، (تهران، پژوهشگاه، 1374)، ص 48.</ref> <br> | ||
درباره تاریخ ورود اسلام به اندونزى اسناد روشن و قابل اعتمادى وجود ندارد. برخى آن را مربوط قرن چهارم هجرى دانسته‌اند هر چند تردیدى نیست که دست کم انتشار وسیع آن در قرن چهارم به وقوع پیوست در حالى که شمارى تنها به گسترش سراسرى و رشد سریع آن اشاره کرده و نوشته‌اند:<br> | درباره تاریخ ورود اسلام به اندونزى اسناد روشن و قابل اعتمادى وجود ندارد. برخى آن را مربوط قرن چهارم هجرى دانسته‌اند هر چند تردیدى نیست که دست کم انتشار وسیع آن در قرن چهارم به وقوع پیوست در حالى که شمارى تنها به گسترش سراسرى و رشد سریع آن اشاره کرده و نوشته‌اند:<br> | ||
«اسلام در قرن پانزدهم میلادى با سرعت در سراسر اندونزى به گسترش و رواج آغاز کرد. دین جدید از جانب مغرب به جزایر رسید. بنابراین مورخین امروزى توجه خود را به آن معبر بزرگ تجارت و بازرگانى آسیا یعنى تنگه‌هاى بین سوماترا و قاره آسیا معطوف می‌دارند.» <ref>همان، ص 121.</ref><br> | «اسلام در قرن پانزدهم میلادى با سرعت در سراسر اندونزى به گسترش و رواج آغاز کرد. دین جدید از جانب مغرب به جزایر رسید. بنابراین مورخین امروزى توجه خود را به آن معبر بزرگ تجارت و بازرگانى آسیا یعنى تنگه‌هاى بین سوماترا و قاره آسیا معطوف می‌دارند.» <ref>همان، ص 121.</ref><br> | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
«می‌توان این عقیده را که دین جدید بر اثر فعالیت‌هاى تبلیغى به آسیاى جنوب شرقى رسیده است، به کنارى نهاد. نفس کلمه «تبلیغى» گمراه کننده است. تا سال‌هاى اخیر تعالیم پیغمبر (ص) هرگز به وسیله فعالیت‌هاى تبلیغى و تبشیرى سازمان یافته ترویج نشده بود. پیروان او «جامعه متشکل» را تشکیل نداده و طبقه روحانى سازمان یافته اى ندارند... در بعضى موارد گرویدن به اسلام ناشى از اعتقاد و در بعضى موارد حاصل محرک‌هاى دیگر و غیرمذهبى بوده است. بى‌شک بازرگانانى که از گجرات به اندونزى می‌آمدند براى ترویج دین خود نمی‌آمدند.» <ref>برناردولک، همان، ص 126ـ125.</ref> <br> | «می‌توان این عقیده را که دین جدید بر اثر فعالیت‌هاى تبلیغى به آسیاى جنوب شرقى رسیده است، به کنارى نهاد. نفس کلمه «تبلیغى» گمراه کننده است. تا سال‌هاى اخیر تعالیم پیغمبر (ص) هرگز به وسیله فعالیت‌هاى تبلیغى و تبشیرى سازمان یافته ترویج نشده بود. پیروان او «جامعه متشکل» را تشکیل نداده و طبقه روحانى سازمان یافته اى ندارند... در بعضى موارد گرویدن به اسلام ناشى از اعتقاد و در بعضى موارد حاصل محرک‌هاى دیگر و غیرمذهبى بوده است. بى‌شک بازرگانانى که از گجرات به اندونزى می‌آمدند براى ترویج دین خود نمی‌آمدند.» <ref>برناردولک، همان، ص 126ـ125.</ref> <br> | ||
نویسنده فوق در ادامه از فعالیت‌هاى تبیشرى مبلغان مسیحیت همزمان گسترش اسلام خبر می‌دهد که به ناکامى منجر شد و بعد از چندى منطقه را ترک نمودند و نتوانستند حتى موج گسترده اسلام‌گرایى مردم اندونزى را با همه سازمان یافتگى، تجربه کارى و دانش لازم که داشتند، بگیرند.<br> | نویسنده فوق در ادامه از فعالیت‌هاى تبیشرى مبلغان مسیحیت همزمان گسترش اسلام خبر می‌دهد که به ناکامى منجر شد و بعد از چندى منطقه را ترک نمودند و نتوانستند حتى موج گسترده اسلام‌گرایى مردم اندونزى را با همه سازمان یافتگى، تجربه کارى و دانش لازم که داشتند، بگیرند.<br> | ||
در مجموع این نشان می‌دهد که حوزه اسلامى جنوب شرق آسیا از جمله | در مجموع این نشان می‌دهد که حوزه اسلامى جنوب شرق آسیا از جمله پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان جهان، به گونه فرهنگى و مسالمت آمیز به آیین نجات بخش اسلام روآورده و با استقبال گسترده از آن در سده‌هاى اخیر بدان حضور سراسرى و اکثرى بخشیدند. | ||
اسلام از طریق سوماترا وارد اندونزى شد و سپس به جاوه رسید. تصرف ملاکا به وسیله پرتقالى‌ها در 1511 م باعث شد تا بازرگانان مسلمان در سراسر جزایر جنوب شرق آسیا پراکنده گردند و اسلام گردد. به گفته معروف «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد». اسلام در مناطقى که کمتر تحت تأثیر تمدن هندو متحول شده بود بیشتر نفوذ پیدا کرد، مثل سواحل مرکزى و شمالى جاوه، بائتن در غرب جاوه، آچه، مینانگکابو در شمال و غرب سوماترا.<br> | اسلام از طریق سوماترا وارد اندونزى شد و سپس به جاوه رسید. تصرف ملاکا به وسیله پرتقالى‌ها در 1511 م باعث شد تا بازرگانان مسلمان در سراسر جزایر جنوب شرق آسیا پراکنده گردند و اسلام گردد. به گفته معروف «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد». اسلام در مناطقى که کمتر تحت تأثیر تمدن هندو متحول شده بود بیشتر نفوذ پیدا کرد، مثل سواحل مرکزى و شمالى جاوه، بائتن در غرب جاوه، آچه، مینانگکابو در شمال و غرب سوماترا.<br> | ||
دماک اولین شهر جاوه بود که به اسلام روى آورد (1477 م) و بعد از آن شهر سیربون (1480) در سال 1487 شاهزادگان مسلمان باقى مانده امپراتورى ماجاپاهیت را مورد حمله قرار دادند و آن را در آخر قرن پانزدهم نابود ساختند و در نتیجه آن بیست پادشاهى مسلمان در سراسر مجمع الجزایر به وجود آمد. با افتتاح کانال سوئز و مشرف شدن اندونزیایى‌ها به مکه، اسلام به طور اصولى وارد این کشور گردید. حجاج اندونزیایى با فراگیرى راه و روش زندگى مسلمانان و فهم ملموس فرهنگ و آداب اسلامى، دچار تحول مثبت و نگرش روشن گردیدند و این تجربه و درک را به عنوان سوغات فرهنگى به کشورشان انتقال دادند و منشأ آثار مثبت و رویکرد بهتر مردم به اسلام گردیدند. البته حجاج مزبور نیز در این باب فعال برخورد نموده با برگزارى سمینارهاى مختلف توانستند در باورها و گرایش‌هاى مناطق مختلف به ویژه براى رهبران دینى، اصلاحات و اطلاع رسانى عمده داشته باشند.<ref>اندونزى، ص 33.</ref> به نظر برخى از نویسندگان، این حجاج از دانش اسلامى نیز بهره‌مند بودند و بخشى از عالمان دینى و روحانیون مسلمان اندونزى را تشکیل می‌دادند:<br> | دماک اولین شهر جاوه بود که به اسلام روى آورد (1477 م) و بعد از آن شهر سیربون (1480) در سال 1487 شاهزادگان مسلمان باقى مانده امپراتورى ماجاپاهیت را مورد حمله قرار دادند و آن را در آخر قرن پانزدهم نابود ساختند و در نتیجه آن بیست پادشاهى مسلمان در سراسر مجمع الجزایر به وجود آمد. با افتتاح کانال سوئز و مشرف شدن اندونزیایى‌ها به مکه، اسلام به طور اصولى وارد این کشور گردید. حجاج اندونزیایى با فراگیرى راه و روش زندگى مسلمانان و فهم ملموس فرهنگ و آداب اسلامى، دچار تحول مثبت و نگرش روشن گردیدند و این تجربه و درک را به عنوان سوغات فرهنگى به کشورشان انتقال دادند و منشأ آثار مثبت و رویکرد بهتر مردم به اسلام گردیدند. البته حجاج مزبور نیز در این باب فعال برخورد نموده با برگزارى سمینارهاى مختلف توانستند در باورها و گرایش‌هاى مناطق مختلف به ویژه براى رهبران دینى، اصلاحات و اطلاع رسانى عمده داشته باشند.<ref>اندونزى، ص 33.</ref> به نظر برخى از نویسندگان، این حجاج از دانش اسلامى نیز بهره‌مند بودند و بخشى از عالمان دینى و روحانیون مسلمان اندونزى را تشکیل می‌دادند:<br> | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
نویسنده فوق در جاى دیگر تصریح می‌کند:<br> | نویسنده فوق در جاى دیگر تصریح می‌کند:<br> | ||
«نخستین واکنش به حاکمیت تثبیت شده هلندى‌ها و اضمحلال طبقه اشراف، از جوامع مسلمان سربرآورد. توازن ناپایدار قدرت، زمینه را براى مخالفت مجدد نخبگان فراهم ساخت... مقاومت روستاییان به رهبرى روحانیون همزمان با جنگ‌هاى جاوه در سال‌هاى 1820ـ1830 م آغاز شد.» <ref>همان، ص 285.</ref><br> | «نخستین واکنش به حاکمیت تثبیت شده هلندى‌ها و اضمحلال طبقه اشراف، از جوامع مسلمان سربرآورد. توازن ناپایدار قدرت، زمینه را براى مخالفت مجدد نخبگان فراهم ساخت... مقاومت روستاییان به رهبرى روحانیون همزمان با جنگ‌هاى جاوه در سال‌هاى 1820ـ1830 م آغاز شد.» <ref>همان، ص 285.</ref><br> | ||
با این حال تاریخ آغاز مبارزات مسلمانان در برابر استعمار تقریباً به دو قرن قبل از این بر می‌گردد. در واقع استعمار در بدو ورودش در خاک اندونزى با واکنش منفى مسلمانان مواجه شد و پس از پیشروى و ایجاد جاى پا و تثبیت نیز هیچ گاه نتوانست رضایت مسلمانان را به سوى خود جلب کند یا آنان را وادار به سازش و بى تفاوتى نماید. | با این حال تاریخ آغاز مبارزات مسلمانان در برابر استعمار تقریباً به دو قرن قبل از این بر می‌گردد. در واقع استعمار در بدو ورودش در خاک اندونزى با واکنش منفى مسلمانان مواجه شد و پس از پیشروى و ایجاد جاى پا و تثبیت نیز هیچ گاه نتوانست رضایت مسلمانان را به سوى خود جلب کند یا آنان را وادار به سازش و بى تفاوتى نماید. مهم‌ترین جنگ‌هاى آزادى بخش مسلمانان تا سال 1629م به رهبرى آلونگ هونگوگوسامو هدایت و سازماندهى می‌گردید و پس از وى، سلطان عبدالفتاح ظهور کرد و نیروهاى مبارز و استقلال طلب را ساماندهى و رهبرى نمود.<br> | ||
هم چنان که مبارزات مردم مسلمان بر ضد استعمار ادامه می‌یافت تجارب جدید و ضرورت‌هاى نوین مبارزاتى براى مسلمانان رونما می‌گردید که از جمله آن ساماندهى مبارزات و تشکل یافتگى نیروها در قالب سازمان‌هاى منسجم و آموزش دیده و کارآموزده بود. از این رو به تدریج احزابى با اهداف، رویکرد و عناوین اسلامى در صحنه سیاسى و مبارزاتى اندونزى ظاهر گردیدند که از جمله | هم چنان که مبارزات مردم مسلمان بر ضد استعمار ادامه می‌یافت تجارب جدید و ضرورت‌هاى نوین مبارزاتى براى مسلمانان رونما می‌گردید که از جمله آن ساماندهى مبارزات و تشکل یافتگى نیروها در قالب سازمان‌هاى منسجم و آموزش دیده و کارآموزده بود. از این رو به تدریج احزابى با اهداف، رویکرد و عناوین اسلامى در صحنه سیاسى و مبارزاتى اندونزى ظاهر گردیدند که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به حزب الله و سبیل الله اشاره کرد که نقش مهمى در بیرون راندن یا دفع حضور مجدد نیروهاى استعمار هلندى ایفا کردند. ام.جى.هوکر، اسلام در جنوب شرقى آسیا، ص 205. در سال‌هاى بعد به خصوص سال 1945م مسلمانان اندونزى حزب بزرگ و مهم «ماشومى» را تأسیس کردند و کلیه سازمان‌هاى مهم اجتماعى و فرهنگى مسلمان در این حزب پذیرفته شدند. آنها قول دادند که ماشومى تنها حزب سیاسى براى مسلمانان باشد.<br> | ||
حزب مزبور تا سال 1952م به عنوان یکى از دو حزب بزرگ و سراسرى اندونزى شناخته می‌شد و حزب دیگر که گرایش ناسیونالیستى داشت نیز از لحاظ دینى ضد دین نبود و با توجه به گرایش عمومى معنوى و دینى مردم اندونزى، این حزب در واقع نسبت به دین موضع بى طرف گرفته بود.<br> | حزب مزبور تا سال 1952م به عنوان یکى از دو حزب بزرگ و سراسرى اندونزى شناخته می‌شد و حزب دیگر که گرایش ناسیونالیستى داشت نیز از لحاظ دینى ضد دین نبود و با توجه به گرایش عمومى معنوى و دینى مردم اندونزى، این حزب در واقع نسبت به دین موضع بى طرف گرفته بود.<br> | ||
این در حالیست که از اوایل قرن بیستم انجمن‌هاى متعدد دینى در اندونزى جهت فعالیت‌هاى فرهنگى و دینى که بعداً نقش مهمى در استقلال طلبى و استعمارستیزى در اندونزى ایفا کردند شکل گرفت. از جمله آنها می‌توان به تأسیس [[انجمن محمدیه]] در سال 1912م و [[نهضت العلماء اندونزی]] در سال 1924م اشاره کرد که هدف از تأسیس آنها فعالیت‌هاى دینى و سامان بخشى به تبلیغات اسلامى و شناساندن بهتر اسلام به مردم تشنه معارف اسلامى و شیفته معنویت بوده است. <ref>عبدالمجید ناصرى داوودى، همان، ص 218.</ref><br> | این در حالیست که از اوایل قرن بیستم انجمن‌هاى متعدد دینى در اندونزى جهت فعالیت‌هاى فرهنگى و دینى که بعداً نقش مهمى در استقلال طلبى و استعمارستیزى در اندونزى ایفا کردند شکل گرفت. از جمله آنها می‌توان به تأسیس [[انجمن محمدیه]] در سال 1912م و [[نهضت العلماء اندونزی]] در سال 1924م اشاره کرد که هدف از تأسیس آنها فعالیت‌هاى دینى و سامان بخشى به تبلیغات اسلامى و شناساندن بهتر اسلام به مردم تشنه معارف اسلامى و شیفته معنویت بوده است. <ref>عبدالمجید ناصرى داوودى، همان، ص 218.</ref><br> | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
=وضعیت فرهنگى و مذهبى اندونزى= | =وضعیت فرهنگى و مذهبى اندونزى= | ||
با همه فراز و فرودهایى که تاریخ اندونزى در دهه‌هاى اخیر به خود دیده است، اکنون نیز مردم اندونزى از باورمندترین و اصول گراترین مسلمانان جهان به شمار می‌روند. آنان به دلیل ورود مسالمت آمیز و فرهنگى اسلام در سرزمین شان با خشونت و افراطى گرى که توسط برخى جریان‌هاى متحجر جوامع اسلامى تزریق می‌گردد، | با همه فراز و فرودهایى که تاریخ اندونزى در دهه‌هاى اخیر به خود دیده است، اکنون نیز مردم اندونزى از باورمندترین و اصول گراترین مسلمانان جهان به شمار می‌روند. آنان به دلیل ورود مسالمت آمیز و فرهنگى اسلام در سرزمین شان با خشونت و افراطى گرى که توسط برخى جریان‌هاى متحجر جوامع اسلامى تزریق می‌گردد، مخالف‌اند و به رغم سرمایه‌گذارى فراوان در دهه‌هاى اخیر براى آن، کم‌ترین تأثیر را پذیرفته‌اند. همان گونه که در مقابل میسونرهاى غربى که با اشکال مختلف و تحت بهانه‌هاى مختلف از جمله در اواخر سال گذشته، به دلیل زلزله سونامى به ترویج آیین مسیحیت می‌پردازند، مقاومت نشان داده آنان را دست خالى به کشورشان عودت می‌دهند. اکنون حدود 550 هزار مسجد در اندونزى وجود دارد. مساجد اندونزى به رغم کثرت، بیش از بسیارى از مناطق اسلامى، شاهد تراکم نمازگزاران و عبادات جمعى آنان می‌باشد.<br> | ||
اکثر مسلمانان اندونزى پیرو مذهب شافعى می‌باشند و شمارى نیز از سایر [[مذاهب اسلامى]] مانند حنفى، حنبلى، مالکى و جعفرى و زیدى و اسماعیلى پیروى می‌کنند. فرقه‌هاى مختلف تصوف نیز در آن کشور حضور دارند که از جمله آنها می‌توان به نقشبندیه و تیجانیه اشاره کرد. یکى از محققان آن کشور می‌نویسد:<br> | اکثر مسلمانان اندونزى پیرو مذهب شافعى می‌باشند و شمارى نیز از سایر [[مذاهب اسلامى]] مانند حنفى، حنبلى، مالکى و جعفرى و زیدى و اسماعیلى پیروى می‌کنند. فرقه‌هاى مختلف تصوف نیز در آن کشور حضور دارند که از جمله آنها می‌توان به نقشبندیه و تیجانیه اشاره کرد. یکى از محققان آن کشور می‌نویسد:<br> | ||
«اکثر مردم مسلمان اندونزى پیرو مذهب شافعى‌اند و مذاهب دیگر اسلامى که در آن کشور پیروان قابل توجهى دارند حنفى، مالکى، حنبلى و [[شیعه اثنى عشرى]]، زیدى و علوى با برخى طریقه‌هاى تصوف مثل [[نقشبندیه]] و [[تیجانیه]] می‌باشند. مردم مسلمان اندونزى از ملت‌هاى متدین و ملتزم به ارزش‌هاى | «اکثر مردم مسلمان اندونزى پیرو مذهب شافعى‌اند و مذاهب دیگر اسلامى که در آن کشور پیروان قابل توجهى دارند حنفى، مالکى، حنبلى و [[شیعه اثنى عشرى]]، زیدى و علوى با برخى طریقه‌هاى تصوف مثل [[نقشبندیه]] و [[تیجانیه]] می‌باشند. مردم مسلمان اندونزى از ملت‌هاى متدین و ملتزم به ارزش‌هاى دینى‌اند و این امر با توجه به کثرت مساجد در آن قابل اثبات است.» <ref>سید محمد الکاف، تعامل اهل السنة مع قضیة عاشوراء فى اندونیسیا، ص 2.</ref><br> | ||
=تعامل مذاهب اسلامى در اندونزى= | =تعامل مذاهب اسلامى در اندونزى= | ||