کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''جعفر بن ادریس بن محمد بن زید یونس قزوینی'''، [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] و سی سال امام [[حرمین]] در [[مکه]] بود. در قزوین دیده به جهان گشود و به سال 312 هجری  در مکه چشم از جهان بست. از راویان [[حدیث]] شیعه و از خاندان‌‏های معروف شیعی قزوین است. در زادگاهش نزد اساتید و علمای عصر خویش از جمله [[ابن ماجه قزوینی]] و [[داود بن سلیمان غازی قزوینی]] [[علوم اسلامی]] و مدارج عالی [[فقه]] را به انجام رساند.
'''جعفر بن ادریس بن محمد بن زید یونس قزوینی'''، [[فقیه]]، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] می‌باشد كه به مدت سی سال امام [[حرمین]] در [[مکه]] بوده است. در قزوین دیده به جهان گشود و به سال 312 هجری  در مکه چشم از جهان بست. از راویان [[حدیث]] شیعه و از خاندان‌‏های معروف شیعی قزوین است. در زادگاهش نزد اساتید و علمای عصر خویش از جمله [[ابن ماجه قزوینی]] و [[داود بن سلیمان غازی قزوینی]] [[علوم اسلامی]] و مدارج عالی [[فقه]] را به انجام رساند.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
جعفر بن ادریس بن محمد بن زید یونس قزوینی، فقیه، محدث شیعی و امام حرمین در مکه. وی در قزوین دیده به جهان گشود اما از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست. وفات او در مکه به سال 312 هجری اتفاق افتاده است. وی علوم اسلامی و مدارج عالی فقه را در زادگاهش نزد اساتید و علمای عصر خویش از جمله «ابن ماجه قزوینی» و «داود بن سلیمان غازی قزوینی» به انجام رساند. داود بن سلیمان، از [[صحابه|اصحاب]] [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(علیه السلام)]] است که وی به واسطه او از [[علی بن موسی بن جعفر|امام رضا]] نقل حدیث می‏‌کند. به گفته رافعی در التدوین، وی از قزوین راهی [[حج]] گشت و مکه را محل اقامت خویش برگزید و مجاور آنجا گردید و سی سال امام حرمین بود. در آنجا کرسی تدریس [[فقه]] و [[حدیث]] برقرار نمود و شاگردانی تربیت کرد.  
جعفر بن ادریس بن محمد بن زید یونس قزوینی، فقیه، محدث شیعی و امام حرمین در مکه بوده است. وی در قزوین دیده به جهان گشود اما از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست. وفات او در مکه به سال 312 هجری اتفاق افتاده است. وی علوم اسلامی و مدارج عالی فقه را در زادگاهش نزد اساتید و علمای عصر خویش از جمله «ابن ماجه قزوینی» و «داود بن سلیمان غازی قزوینی» به انجام رساند. داود بن سلیمان، از [[صحابه|اصحاب]] [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(علیه السلام)]] است که وی به واسطه او از [[علی بن موسی بن جعفر|امام رضا]] نقل حدیث می‏‌کند. به گفته رافعی در التدوین، وی از قزوین راهی [[حج]] گشت و مکه را محل اقامت خویش برگزید و مجاور آنجا گردید و سی سال امام حرمین بود. در آنجا کرسی تدریس [[فقه]] و [[حدیث]] برقرار نمود و شاگردانی تربیت کرد.  


وی از راویان حدیث شیعه و از خاندان‌‏های معروف شیعی قزوین است که جمع بسیاری از فقهاء و محدثین از این سلسله برخاسته‌‏اند. شاید علت تضعیف و بی ‏اعتباری احادیث او در نگاه صاحب‌نظران [[اهل سنت و جماعت|سنی]]، شیعه‏ گری او بوده باشد. [[ابوالحسن دارقطنی]] که از علمای بزرگ [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و از شاگردان با واسطه اوست، در [[کتاب الغرائب]] حدیثی از او نقل کرده و آن را بی ‏اعتبار دانسته است. [[ابن‏ حجر]] نیز وی را فردی نامطمئن معرفی کرده است. وی هم‌چنین در حدیثی از [[رسول خدا(صلی الله علیه)]]، محبت [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب(علیه السلام)]] را نشانه [[ایمان]] و کینه آن حضرت را نشانه نفاق معرفی کرده است، اما [[شمس الدین ذهبی|شمس ‏الدین ذهبی]] ضمن غریب شمردن این حدیث، به توجیه آن پرداخته است سیر<ref>اعلام النبلاء، ج12ص509</ref>. از آثار او کتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.
وی از راویان حدیث شیعه و از خاندان‌‏های معروف شیعی قزوین است که جمع بسیاری از فقهاء و محدثین از این سلسله برخاسته‌‏اند. شاید علت تضعیف و بی ‏اعتباری احادیث او در نگاه صاحب‌نظران [[اهل سنت و جماعت|سنی]]، شیعه‏ گری او بوده باشد. [[ابوالحسن دارقطنی]] که از علمای بزرگ [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و از شاگردان با واسطه اوست، در [[کتاب الغرائب]] حدیثی از او نقل کرده و آن را بی ‏اعتبار دانسته است. [[ابن‏ حجر]] نیز وی را فردی نامطمئن معرفی کرده است. وی هم‌چنین در حدیثی از [[رسول خدا(صلی الله علیه)]]، محبت [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب(علیه السلام)]] را نشانه [[ایمان]] و کینه آن حضرت را نشانه نفاق معرفی کرده است، اما [[شمس الدین ذهبی|شمس ‏الدین ذهبی]] ضمن غریب شمردن این حدیث، به توجیه آن پرداخته است سیر<ref>اعلام النبلاء، ج12ص509</ref>. از آثار او کتاب یا رساله‌‏ای معرفی نشده است.
خط ۶۲: خط ۶۲:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''جعفر بن حسین بن علی بن شهریار'''، معروف به ابومحمد مؤمن قمی. شیخ اهل [[قم]] و از راویان راست‌گوی [[مذهب شیعه|شیعه]]. رجال‏‌شناسان، وی را از اساتید [[مذهب شیعه|امامیه]] و بزرگ اهل قم معرفی کرده‏‌ا‌ند. [[شیخ طوسی]] وی را از جمله راویانی قرار داده که به ‏طور مستقیم از [[ائمه|ائمه(علیه السلام)]] روایت نکرده است. [[شیخ مفید]] درکتاب «الاختصاص» احادیث زیادی از او نقل‌ کرده است.
'''جعفر بن حسین بن علی بن شهریار'''، معروف به ابومحمد مؤمن قمی، شیخ اهل [[قم]] و از راویان راست‌گوی [[مذهب شیعه|شیعه]] محسوب می‌گردد. رجال‏‌شناسان، وی را از اساتید [[مذهب شیعه|امامیه]] و بزرگ اهل قم معرفی کرده‏‌ا‌ند. [[شیخ طوسی]] وی را از جمله راویانی قرار داده که به ‏طور مستقیم از [[ائمه|ائمه(علیه السلام)]] روایت نکرده است. [[شیخ مفید]] درکتاب «الاختصاص» احادیث زیادی از او نقل‌ کرده است.


== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
خط ۱۰۹: خط ۱۰۹:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''جعفر بن سلیمان قمی'''، محدث شیعی. وی در [[قم]] اقامت داشت و از شاگردی ابن ولید قمی نزد او استفاده می‌‏شود که وی در اواخر عمر در آن‌جا مشغول تربیت شاگرد بوده. [[نجاشی|ابوالعباس نجاشی]] نخستین کسی است که او را به آیندگان معرفی نموده و سپس [[سید بن طاووس|سید بن طاوس]] برخی از روایاتش را در کتاب‏‌های خود آورده است. به گفته نجاشی وی کتابی با عنوان [[ثواب الاعمال]] داشته که شاگرد او [[محمد بن حسن بن ولید قمی]] این کتاب را روایت کرده است.
'''جعفر بن سلیمان قمی'''، محدث شیعی است که در [[قم]] اقامت داشته است. از شاگردی ابن ولید قمی نزد او استفاده می‌‏شود که وی در اواخر عمر در آن‌جا مشغول تربیت شاگرد بوده. [[نجاشی|ابوالعباس نجاشی]] نخستین کسی است که او را به آیندگان معرفی نموده و سپس [[سید بن طاووس|سید بن طاوس]] برخی از روایاتش را در کتاب‏‌های خود آورده است. به گفته نجاشی وی کتابی با عنوان [[ثواب الاعمال]] داشته که شاگرد او [[محمد بن حسن بن ولید قمی]] این کتاب را روایت کرده است.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
خط ۱۵۳: خط ۱۵۳:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری'''، [[محدّث|محدث شیعی]]. از معاصران او [[محمد بن موسی بن متوکل]] و [[شیخ صدوق|علی بن حسین بن بابویه]] هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نموده‏‌اند. اصالتاً عرب [[یمن|یمنی]] و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در [[کوفه]] سکونت داشتند، اما نیاکان او در قم مسکن گزیدند. وی خود در [[قم]] پرورش یافت.
'''جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری'''، یکی از [[محدّث|محدثین شیعه است.]] از جمله بزرگان معاصر او [[محمد بن موسی بن متوکل]] و [[شیخ صدوق|علی بن حسین بن بابویه]] هستند که مشترکاً نزد پدرش شاگردی نموده‏‌اند. اصالتاً عرب [[یمن|یمنی]] و از قبیله «حمیر»(بر وزن منبر) است که در [[کوفه]] سکونت داشتند، اما نیاکان او در قم مسکن گزیدند. وی خود در [[قم]] پرورش یافت.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
خط ۱۸۵: خط ۱۸۵:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی'''، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] مورد اعتماد [[مذهب شیعه|شیعی]]. [[شیخ صدوق]] در کوفه از وی استماع حدیث کرده. در یک خانواده علمی و مذهبی در کوفه دیده به جهان گشود. پدرش «علی» از راویان حدیث و استاد [[علی بن بابویه قمی]] بوده است.
'''جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی'''، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] مورد اعتماد [[مذهب شیعه|شیعی است.]] [[شیخ صدوق]] در کوفه از وی استماع حدیث کرده است. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در کوفه دیده به جهان گشود. پدرش «علی» از راویان حدیث و استاد [[علی بن بابویه قمی]] بوده است.


== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
۸٬۱۲۶

ویرایش