۵٬۵۶۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مدینه منوره' به 'مدينه منوره'
جز (جایگزینی متن - ' آنها' به ' آنها') |
جز (جایگزینی متن - 'مدینه منوره' به 'مدينه منوره') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در نزد عمویش شیخ محمد مکی ابراهیمی که از بارزترین علمای الجزایر در عصر خود بود قرآن را حفظ نموده و علوم عربی را فراگرفت… در همان زمان نبوغ ایشان در ادبیات عرب بر همه آشکار شد، پس از درگذشت عمویش درحالی‌که چهارده سال بیشتر نداشت مسند تدریس را بر عهده گرفت. | در نزد عمویش شیخ محمد مکی ابراهیمی که از بارزترین علمای الجزایر در عصر خود بود قرآن را حفظ نموده و علوم عربی را فراگرفت… در همان زمان نبوغ ایشان در ادبیات عرب بر همه آشکار شد، پس از درگذشت عمویش درحالی‌که چهارده سال بیشتر نداشت مسند تدریس را بر عهده گرفت. | ||
در سال ۱۹۰۸ میلادی پدرش از ظلم و ستم فرانسوی‌ها به مدینه منوره هجرت کرد و محمد بشیر در سال ۱۹۱۱ به ایشان پیوست. او در مسیر [[مدینه منوره]] سه ماه در قاهره توقف نمود و با علما و رهبران فکری و ادبی [[مصر]] از جمله: سلیم البشری و محمد بخیت دیدار کرد و در مدرسه دعوت و ارشاد که به دست رشید رضا نویسنده [[تفسیر المنار]] تأسیس شده بود دروس علمی را فراگرفت، همچنین با دو شاعر بزرگ مصر احمد شوقی و حافظ ابراهیم دیدار کرد، پس از آن از طریق دریا به حیفا و از آنجا با قطار به مدینه منوره رفت. | در سال ۱۹۰۸ میلادی پدرش از ظلم و ستم فرانسوی‌ها به مدینه منوره هجرت کرد و محمد بشیر در سال ۱۹۱۱ به ایشان پیوست. او در مسیر [[مدینه|مدينه منوره]] سه ماه در قاهره توقف نمود و با علما و رهبران فکری و ادبی [[مصر]] از جمله: سلیم البشری و محمد بخیت دیدار کرد و در مدرسه دعوت و ارشاد که به دست رشید رضا نویسنده [[تفسیر المنار]] تأسیس شده بود دروس علمی را فراگرفت، همچنین با دو شاعر بزرگ مصر احمد شوقی و حافظ ابراهیم دیدار کرد، پس از آن از طریق دریا به حیفا و از آنجا با قطار به مدینه منوره رفت. | ||
در مدینه منوره ملازم و همراه شیخ عبدالعزیز الوزیر تونسی و شیخ حسین احمد فیض آبادی هندی بود و بیشتر اوقات خود را در کتابخانه شیخ الاسلام عارف حکمت مشعول مطالعه و تحقیق و تدریس بود. | در مدینه منوره ملازم و همراه شیخ عبدالعزیز الوزیر تونسی و شیخ حسین احمد فیض آبادی هندی بود و بیشتر اوقات خود را در کتابخانه شیخ الاسلام عارف حکمت مشعول مطالعه و تحقیق و تدریس بود. | ||