تقریب (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

''' تقریب مذاهب در اسلام''' عنوان مقاله‌ای است پیرامون مباحثی چند در زمینه مساله تقریب مذاهب اسلامی که <ref>نویسنده: سید مصطفی حسینی رودباری</ref> در پژوهشگاه مطالعات تقریبی و در گروه علوم قرآن و حدیث به رشته تحریر در آمده است.  

=معنای لغوی و اصطلاحی تقریب=

تقریب در لغت از واژه قرب و قرب در کتاب‌های لغت به معنای ضد بعد است. «و القُرْبُ‏: ضدّ البُعد.»<ref>ر ک، الصحاح، ج 1، ص 199 و کشاف اصطلاحات الفنون، ج 2، ص 1313</ref>پس قرب به معنای نزدیکی است و تقریب یعنی نزدیک کردن یا نزدیک گردانیدن. اما تقریب دراصطلاح، دعوتی است اصلاحی برای نزدیک کردن شیعه و سنی با حفظ کیان طرفین بر پایه علم و خرد، نه عواطف و احساسات زود گذر.<ref>ر ک، بی آزار شیرازی عبدالکریم، اسلام آیین همبستگی، ص 25</ref> بنابراین، تقریب در نگاه کلی به معنی تلاش علمای اسلامی برای نزدیک کردن آراء و عقاید پیروان مذاهب اسلامی نسبت به یکدیگر می‌باشد و هدف از آن، شناخت یکدیگر به منظور دست یابی به برادری دینی براساس اصول ومشترکات اسلامی؛ یعنی اعتقاد به وحدانیت خدا، نبوت پیامبر و معاد است. علاوه بر این تقریب می‌تواند از دو منظر عام و خاص مورد توجه قرار گیرد. زیرا تقریب در مفهوم عام حرکتی فعال برای نزدیک کردن ادیان به یکدیگر است و در مفهوم خاص، حرکتی است که علمای مذاهب اسلامی آن را پایه‌گذاری کرده‌اند و هدف از آن، نزدیک کردن شیعیان و اهل سنّت و جماعت به یکدیگر و رفع اختلاف و‌ خنثی کردن دشمنی مسلمانان، به منظور متحد کردن آنان است. بنابراین، لازم است علمای مذاهب در محیطی دوستانه و صمیمی و به دور از هر گونه تعصب اجتماع کرده با طرح موضوعات مشترک و تقویت آن در مسیر تقریب، گام‌های جدی و عملی بردارند و علاوه، از طرح مسایل مورد اختلاف پرهیز کنند و سر انجام به وجه الجمع قابل قبول دست یابند.