احمد بن علی بن حسن بن شاذان فامی قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن علی بن حسن بن شاذان فامی قمی'''، [[فقیه]] و [[محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. از لقب «قمی» استفاده می‏‌شود اهل [[قم]] بود و از لقب «فامی» بر می‌‏آید که در آن‌جا به تجارت حبوبات اشتغال داشته است. شخصیت او در منابع رجالی به نیکی یاد شده و به عنوان «فقیه» و دارای «درک قوی» معرفی شده است. در مجالس درس [[بغداد]] شرکت جست و در [[فقه]] و [[حدیث]] تبحر یافت و کتاب‏‌هایی تألیف نمود. از آثار مشهور وی [[زاد المسافر]] و دیگری [[الامالی]] است.
'''احمد بن علی بن حسن بن شاذان فامی قمی'''، [[فقیه]] و [[محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. شخصیت او در منابع رجالی به نیکی یاد شده و به عنوان «فقیه» و دارای «درک قوی» معرفی شده است. از آثار مشهور وی [[زاد المسافر (کتاب)|زاد المسافر]] و دیگری [[الامالی (کتاب)|الامالی]] است.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن علی بن حسن بن شاذان فامی قمی، ابوالعباس. فقیه و محدث شیعی. ولادت و وفات او به خوبی روشن نیست. پسرش [[ابوالحسن محمد بن احمد بن علی بن حسن بن شاذان]] (م. ب412ق) و صاحب [[کتاب مأه منقبه]]) از اساتید «ابوالعباس نجاشی»(م450ق) است و [[نجاشی]] در 372هجری متولد شده است، بنابراین شاگردی نجاشی نزد فرزندش، نشان می‌‏دهد که زمان خود او را درک نکرده بود. از این‏ رو می‏‌توان نتیجه گرفت که وفات او پیش از 372هجری و احتمالاً در قم اتفاق افتاده است.  
احمد بن علی بن حسن بن شاذان فامی قمی، ابوالعباس. فقیه و محدث شیعی. ولادت و وفات او به خوبی روشن نیست. پسرش [[ابوالحسن محمد بن احمد بن علی بن حسن بن شاذان]] (م. ب412ق) و صاحب [[مأه منقبه (کتاب)|کتاب مأه منقبه]]) از اساتید «ابوالعباس نجاشی» (م450ق) است و [[نجاشی]] در 372هجری متولد شده است، بنابراین شاگردی نجاشی نزد فرزندش، نشان می‌‏دهد که زمان خود او را درک نکرده بود. از‌این‏‌رو می‏‌توان نتیجه گرفت که وفات او پیش از 372هجری و احتمالاً در قم اتفاق افتاده است.  


هم‌چنین با توجه به تاریخ وفات او، ولادت او را می‏‌توان در آغاز قرن چهارم تخمین زد. پسرش علاوه بر [[نجاشی]]، از اساتید [[شیخ كراجكی|شیخ کراجکی]](م449ق) نیز بوده که در 412هجری در ایام [[حج]]، کراجکی نزد او [[كتاب ایضاح دقائق النواصب|کتاب ایضاح دقائق النواصب]] را فرا گرفته است. وی خود چنان‌که از لقب «قمی» استفاده می‏‌شود اهل قم بود و از لقب «فامی» بر می‌‏آید که در آن‌جا به تجارت حبوبات اشتغال داشته است. در آنجا با دختر خواهرزاده [[جعفر بن قولویه]] (م368ق) ازدواج کرد و در کنار تجارت، به فراگیری دانش روی آورد و بخشی از تحصیلات خود را در قم گذرانده است اما در آن‌جا نماند و راهی [[بغداد]] شد و بغداد شد و در مجالس درس بغداد شرکت جست و در [[فقه]] و [[حدیث]] تبحر یافت و کتاب‏‌هایی تألیف نمود.  
همچنین با توجه به تاریخ وفاتش، ولادت او را می‏‌توان در آغاز قرن چهارم تخمین زد. پسرش علاوه بر [[نجاشی]]، از اساتید [[شیخ كراجكی|شیخ کراجکی]] (م449ق) نیز بوده که در 412هجری در ایام [[حج]]، کراجکی نزد او [[ایضاح دقائق النواصب (کتاب)|کتاب ایضاح دقائق النواصب]] را فرا گرفته است. وی خود چنانکه از لقب «قمی» استفاده می‏‌شود اهل قم بود و از لقب «فامی» بر می‌‏آید که در آن‌جا به تجارت حبوبات اشتغال داشته است. در آنجا با دختر خواهرزاده [[جعفر بن قولویه]] (م368ق) ازدواج کرد و در کنار تجارت، به فراگیری دانش روی آورد و بخشی از تحصیلات خود را در قم گذرانده است اما در آن‌جا نماند و راهی [[بغداد]] شد و بغداد شد و در مجالس درس بغداد شرکت جست و در [[فقه]] و [[حدیث]] تبحر یافت و کتاب‏‌هایی تألیف نمود.  


از شخصیت او در منابع رجالی به نیکی یاد شده و به عنوان «فقیه» و دارای «درک قوی» معرفی شده است. از اساتید او در قم «محمد بن حسن بن ولید»(م343ق) را می‌‏توان نام برد، اما از استادان بغدادی او اطلاعی نداریم. در منابع حدیثی [[روایات]] او بیشتر از طریق پسرش از او نقل می‏‌شود، اما [[ابوالفتح كراجكی|ابوالفتح کراجکی]](م449ق) که از شاگردان پسرش می‌‏باشد از او نیز به‏ طور مستقیم روایت دارد. هم‌چنین از دیگر شاگردان او «ابوعلی احمد بن زید بن دارا» است که بخشی از [[احادیث]] او در [[كتاب عیون المعجزات|کتاب عیون المعجزات]] آمده است. به گفته نجاشی وی دارای دو اثر تألیفی است و غیر از این دو اثر، کتاب دیگری تألیف ننموده است. یکی «زاد المسافر» و دیگری «الامالی».
از شخصیت او در منابع رجالی به نیکی یاد شده و به عنوان «فقیه» و دارای «درک قوی» معرفی شده است. از اساتید او در قم «محمد بن حسن بن ولید» (م343ق) را می‌‏توان نام برد، اما از استادان بغدادی او اطلاعی نداریم. در منابع حدیثی [[روایات]] او بیشتر از طریق پسرش از او نقل می‏‌شود، اما [[ابوالفتح كراجكی|ابوالفتح کراجکی]] (م449ق) که از شاگردان پسرش می‌‏باشد از او نیز به‏ طور مستقیم روایت دارد. همچنین از دیگر شاگردان او «ابوعلی احمد بن زید بن دارا» است که بخشی از [[احادیث]] او در [[عیون المعجزات (كتاب)|کتاب عیون المعجزات]] آمده است. به گفته نجاشی وی دارای دو اثر تألیفی است و غیر از این دو اثر، کتاب دیگری تألیف ننموده است. یکی «زاد المسافر» و دیگری «الامالی».


== استادان ==
== استادان ==
خط ۳۱: خط ۳۱:


== شاگردان ==
== شاگردان ==
فرزندش [[ابوالحسن محمد بن احمد بن علی بن حسن بن شاذان]] صاحب [[كتاب مأه منقبه|کتاب مأه منقبه]] و [[ابوعلی احمد بن زید بن دارا]] ازشاگردان مشهور وی بودند.
فرزندش [[ابوالحسن محمد بن احمد بن علی بن حسن بن شاذان]] صاحب کتاب مأه منقبه و [[ابوعلی احمد بن زید بن دارا]] ازشاگردان مشهور وی بودند.


== آثار ==
== آثار ==
وی دارای دو اثر تألیفی بنام‌های [[کتاب زاد المسافر]] و [[کتاب الامالی]] است و غیر از این دو اثر، کتاب دیگری تألیف ننموده است.
وی دارای دو اثر تألیفی بنام‌های کتاب زاد المسافر و کتاب الامالی است و غیر از این دو اثر، کتاب دیگری تألیف ننموده است.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۴۵: خط ۴۵:
# کنز الفوائد، صص62، 80، 121، 202 و259؛
# کنز الفوائد، صص62، 80، 121، 202 و259؛
# لسان المیزان، ج1ص736؛  
# لسان المیزان، ج1ص736؛  
# مائه منقبه، ص10(مقدمه).
# مائه منقبه، ص10(مقدمه).  
#
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۶٬۱۰۷

ویرایش