۸۷٬۵۶۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|سال تاسیس | |سال تاسیس | ||
|شمسیdata-type="authorfatherName" |1324 | | شمسیdata-type="authorfatherName" |1324 | ||
|- | |- | ||
|دبیر کل | |دبیر کل | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
</div> | </div> | ||
'''جمعیت فدائیان اسلام''' تشکیلاتی به رهبری [[سید مجتبی نواب صفوی]] که در دهه ۱۳۲۰ شمسی در [[ایران]] تشکیل شد و در سالهای ۱۳۲۴ تا ۱۳۳۴ش فعال بود. احمد کسروی، عبدالحسین هژیر، علی رزمآرا از جمله کسانی بودند که توسط فدائیان اعدام انقلابی شدند. نواب صفوی و تعداد دیگری از اعضای این گروه پس از ترور ناموفق حسین علاء در سال ۱۳۳۴ دستگیر و به اعدام و حبس محکوم شدند. | '''جمعیت فدائیان اسلام''' تشکیلاتی به رهبری [[سید مجتبی نواب صفوی]] که در دهه ۱۳۲۰ شمسی در [[ایران]] تشکیل شد و در سالهای ۱۳۲۴ تا ۱۳۳۴ش فعال بود. احمد کسروی، عبدالحسین هژیر، علی رزمآرا از جمله کسانی بودند که توسط فدائیان اعدام انقلابی شدند. نواب صفوی و تعداد دیگری از اعضای این گروه پس از ترور ناموفق حسین علاء در سال ۱۳۳۴ دستگیر و به اعدام و حبس محکوم شدند. | ||
=نحوه شکلگیری= | =نحوه شکلگیری= | ||
خط ۴۴: | خط ۴۳: | ||
=ارتباط فدائیان با مرجعیت= | =ارتباط فدائیان با مرجعیت= | ||
کادرهای اصلی و رهبریت فدائیان، طلبه بودند و حرکت فدائیان ماهیت طلبگی-انقلابی داشت<ref>جعفریان، جریانها و سازمانهای مذهبی سیاسی ایران، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۷-۲۱۹</ref>. فدائیان در عین وابستگی به مرجعیت، به نوعی در عمل مستقل میاندیشیدند و طبعاً بر این باور بودند که اگر مرجعیت به لحاظ محدودیتهای خود نمیتواند کار انقلابی بکند، دلیلی ندارد که طلاب هم ساکت باشند<ref>همان،ص۲۳۶</ref>. فدائیان تا پیش از همهگیرشدن مرجعیت [[آیت الله بروجردی]] مورد حمایت برخی مراجع قم از جمله [[آیت الله محمدتقی خوانساری]] و [[آیت الله صدر]] بودندهمان،ص۲۳۷-۲۳۹. آیت الله بروجردی در ابتدا به حمایت از فدائیان پرداخت و حتی از طریق سیدحسین بُدَلا که جزو شورای استفتای ایشان بود، به فدائیان کمک مالی میکرد،همان،ص۲۴۰ اما از ۱۳۲۹ به بعد به فدائیان بدبین شد و فدائیان نیز با ایشان از در اختلاف درآمدند<ref>همان،ص۲۳۷ تا ۲۴۰</ref>. پس از سخنان آیتالله بروجردی علیه فدائیان در ابتدای درس خارج خود در خرداد ۱۳۲۹، در ۱۴ خرداد همان سال گروهی از طلاب طرفدار آیتالله بروجردی، با طلاب طرفدار فدائیان در [[مدرسه فیضیه]] درگیرشدند، و در نتیجه سید عبدالحسین واحدی، سیدهاشم حسینی، شیخ فضلالله محلاتی، و تعدادی دیگر از طلاب طرفدار فدائیان، مجروح شدند<ref>همان، ص۲۴۰</ref>. این ماجرا باعث شد نفوذ فدائیان در قم کاسته شده، و تعدادی از طلاب طرفدار فدائیان از قم به [[تهران]] بروند<ref>همان جا</ref>. | کادرهای اصلی و رهبریت فدائیان، طلبه بودند و حرکت فدائیان ماهیت طلبگی-انقلابی داشت<ref>جعفریان، جریانها و سازمانهای مذهبی سیاسی ایران، ۱۳۸۹ش، ص۲۱۷-۲۱۹</ref>. فدائیان در عین وابستگی به مرجعیت، به نوعی در عمل مستقل میاندیشیدند و طبعاً بر این باور بودند که اگر مرجعیت به لحاظ محدودیتهای خود نمیتواند کار انقلابی بکند، دلیلی ندارد که طلاب هم ساکت باشند<ref>همان،ص۲۳۶</ref>. فدائیان تا پیش از همهگیرشدن مرجعیت [[آیت الله بروجردی]] مورد حمایت برخی مراجع قم از جمله [[آیت الله محمدتقی خوانساری]] و [[سید محمد باقر صدر|آیت الله صدر]] بودندهمان،ص۲۳۷-۲۳۹. آیت الله بروجردی در ابتدا به حمایت از فدائیان پرداخت و حتی از طریق سیدحسین بُدَلا که جزو شورای استفتای ایشان بود، به فدائیان کمک مالی میکرد،همان،ص۲۴۰ اما از ۱۳۲۹ به بعد به فدائیان بدبین شد و فدائیان نیز با ایشان از در اختلاف درآمدند<ref>همان،ص۲۳۷ تا ۲۴۰</ref>. پس از سخنان آیتالله بروجردی علیه فدائیان در ابتدای درس خارج خود در خرداد ۱۳۲۹، در ۱۴ خرداد همان سال گروهی از طلاب طرفدار آیتالله بروجردی، با طلاب طرفدار فدائیان در [[مدرسه فیضیه]] درگیرشدند، و در نتیجه سید عبدالحسین واحدی، سیدهاشم حسینی، شیخ فضلالله محلاتی، و تعدادی دیگر از طلاب طرفدار فدائیان، مجروح شدند<ref>همان، ص۲۴۰</ref>. این ماجرا باعث شد نفوذ فدائیان در قم کاسته شده، و تعدادی از طلاب طرفدار فدائیان از قم به [[تهران]] بروند<ref>همان جا</ref>. | ||
=فدائیان و ملی شدن صنعت نفت= | =فدائیان و ملی شدن صنعت نفت= |