حاصریه (ازلیه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
خط ۳: خط ۳:
</div>
</div>


همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که شخص مومن کافر می‌شود او را کافر و دشمن می‌پندارد در حالی که هنوز ایمان دارد و بالعکس هر‌گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آن‌که هنوز مومن نشده است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.</ref> <ref>الیمانی احمد بن یحیی بن مرتضی، المنیة و الأمل فى شرح الملل و النحل، یحیى بن مرتضى الیمانى، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور،  چاپ بیروت، ص 120
همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که شخص مومن کافر می‌شود او را کافر و دشمن می‌پندارد در حالی که هنوز ایمان دارد و بالعکس هر‌گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آن‌که هنوز مومن نشده است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.</ref> <ref>الیمانی احمد بن یحیی بن مرتضی، المنیة و الأمل فی شرح الملل و النحل، یحیی بن مرتضی الیمانی، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور،  چاپ بیروت، ص 120
</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص266</ref>.  
</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص266</ref>.  



نسخهٔ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۳

حاصریه‏ که ازلیه نیز نام دارند پیرو شخصی به نام ابو حاصر بودند که معتقد بود همه مخلوقات از ازل نزد خداوند بوده‌اند و خداوند همان طور که آنان را در ازل می‎‌شناخت، اکنون نیز می شناسد.

همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که شخص مومن کافر می‌شود او را کافر و دشمن می‌پندارد در حالی که هنوز ایمان دارد و بالعکس هر‌گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آن‌که هنوز مومن نشده است[۱] [۲] [۳].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.
  2. الیمانی احمد بن یحیی بن مرتضی، المنیة و الأمل فی شرح الملل و النحل، یحیی بن مرتضی الیمانی، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120
  3. حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص266