برقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
'''هرودوت''' برای اولین بار به ارسال به نام '''Berkaya'''، و او '''Tukra''' اشاره کرد و گفت آن را به '''Berkaya''' بود. استفاده '''هرودوت''' از این نام لزوما نشان دهنده ریشه های یونانی نیست، ممکن است که او آن را در شکل یونانی خود را در این راه از یک فنیقی یا منشاء [[لیبی]] است که '''باراکا''' یا '''برقه''' داد.<br> | '''هرودوت''' برای اولین بار به ارسال به نام '''Berkaya'''، و او '''Tukra''' اشاره کرد و گفت آن را به '''Berkaya''' بود. استفاده '''هرودوت''' از این نام لزوما نشان دهنده ریشه های یونانی نیست، ممکن است که او آن را در شکل یونانی خود را در این راه از یک فنیقی یا منشاء [[لیبی]] است که '''باراکا''' یا '''برقه''' داد.<br> | ||
بعداً این سهر توسط تعدادی از حاکمان عرب و مسلمان بعنوان '''ولایت''' پذیرفته شد و این نامگذاری تا دهه 1970 همچنان محبوب بود. رومی ها به نام به نام از منطقه "Koranaiah" یا "Sirenyka" ( لاتین : برقه ) در شرق [[لیبی]] می باشد.<br> | بعداً این سهر توسط تعدادی از حاکمان عرب و مسلمان بعنوان '''ولایت''' پذیرفته شد و این نامگذاری تا دهه 1970 همچنان محبوب بود. رومی ها به نام به نام از منطقه "Koranaiah" یا "Sirenyka" ( لاتین : برقه ) در شرق [[لیبی]] می باشد.<br> | ||
در اواسط قرن بیستم (با '''فزانس''' و [[طرابلس]] ) ، Cyrenaica یکی از سه ایالت [[لیبی]] بود که پس از استقلال [[لیبی]] در 24 دسامبر 1951 ، پادشاهی متحده [[لیبی]] را تشکیل داد . | در اواسط قرن بیستم (با '''فزانس''' و [[طرابلس]] ) ، Cyrenaica یکی از سه ایالت [[لیبی]] بود که پس از استقلال [[لیبی]] در 24 دسامبر 1951 ، پادشاهی متحده [[لیبی]] را تشکیل داد . <ref>عبدالعزيز طريح شرف، "جغرافيا ليبيا"، منشأة المعارف، الإسكندرية، الطبعة الثانية، 1971، ص 232-233.</ref> | ||
== ورود مسلمانان == | == ورود مسلمانان == | ||
پس از ورود اعراب به سیرنائیکا، این ایستگاه برای ارتشهای اسلامی و مسافرانی بود که در مسیر [[مغرب]] و [[اندلس]] قرار داشتند . آل یعقوبی در قرن دهم از اسکان برخی از قبایل عرب در اطراف شهر سیرنائیکا در دو کوه مشرف به شرق و غرب نام برد ، اما این حضور از اهمیت اجتماعی و سیاسی برخوردار بود.<br> | پس از ورود اعراب به سیرنائیکا، این ایستگاه برای ارتشهای اسلامی و مسافرانی بود که در مسیر [[مغرب]] و [[اندلس]] قرار داشتند . آل یعقوبی در قرن دهم از اسکان برخی از قبایل عرب در اطراف شهر سیرنائیکا در دو کوه مشرف به شرق و غرب نام برد ، اما این حضور از اهمیت اجتماعی و سیاسی برخوردار بود.<br> | ||
'''برقه''' توسط قبیله Lawat که قوم بربری بودند اداره می شد و تا زمان ورود قبایل بنی سلیم و بنی هلال در اختیار آن ها بود.<br> در آغاز سال 443 ق / 1051 م، بانو '''Heib''' و متحدان آنها '''Umayrah'''،در برقه حضور یافتند و راه حل فصل خیلی از اختلاف ها بود.<br> | '''برقه''' توسط قبیله Lawat که قوم بربری بودند اداره می شد و تا زمان ورود قبایل بنی سلیم و بنی هلال در اختیار آن ها بود.<br> در آغاز سال 443 ق / 1051 م، بانو '''Heib''' و متحدان آنها '''Umayrah'''،در برقه حضور یافتند و راه حل فصل خیلی از اختلاف ها بود.<br> | ||
در حالی که بقیه ازشهر از قبایل بنی سلیم و بنی هلال بودند و متحدان آنها پیشروی خود را به سمت [[مغرب]] ادامه دادند.<br> | در حالی که بقیه ازشهر از قبایل بنی سلیم و بنی هلال بودند و متحدان آنها پیشروی خود را به سمت [[مغرب]] ادامه دادند.<br> <ref>ابن خلدون: تاريخ ابن خلدون ص 1885</ref> | ||
== اشغال لیبی توسط ایتالیا == | == اشغال لیبی توسط ایتالیا == | ||
ایتالیایی ها به عنوان بخشی از اشغال [[لیبی]] در جریان جنگ [[ایتالیا]] و [[ترکیه]] در سال 1911 ، '''سیرنائیکا''' را اشغال کردند و در منطقه شرقی کشور تحت سلطه از سیرنائیکا اعلام شد و خلافت '''عثمانی''' پس از معاهده [[اوشی بین]] دو طرف ، رسماً این منطقه را به ایتالیا واگذار کرد . | ایتالیایی ها به عنوان بخشی از اشغال [[لیبی]] در جریان جنگ [[ایتالیا]] و [[ترکیه]] در سال 1911 ، '''سیرنائیکا''' را اشغال کردند و در منطقه شرقی کشور تحت سلطه از سیرنائیکا اعلام شد و خلافت '''عثمانی''' پس از معاهده [[اوشی بین]] دو طرف ، رسماً این منطقه را به ایتالیا واگذار کرد . | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در اول ژوئن 1949 ، امارت '''سیرنائیکا''' در یک کنفرانس ملی که در [[بنغازی]] برگزار شد ، تحت سلطنت پادشاه [[محمد اردیس سنوسی|محمدادریس سنوسی]] ، استقلال خود را از انگلستان اعلام کرد.<br> | در اول ژوئن 1949 ، امارت '''سیرنائیکا''' در یک کنفرانس ملی که در [[بنغازی]] برگزار شد ، تحت سلطنت پادشاه [[محمد اردیس سنوسی|محمدادریس سنوسی]] ، استقلال خود را از انگلستان اعلام کرد.<br> | ||
به دنبال آن استقلال [[لیبی]] در 1951 و اعلام پادشاهی لیبی به عنوان کشوری فدرال شامل ایالت سیرنائیکا و ایالت های طرابلس و فزان ، و اعلام محمد ادریس سنوسی به عنوان پادشاه کشور با پایتختی شهرهای طرابلس و بنغازی ، و سپس دولت اداری ، و مجلس شورای ملی لیبی (پارلمان لیبی) و اعلام دولت واحد در این کشور در جریان بود ، تا کودتای الفتح در سپتامبر 1969 توسط معمر قذافی اتفاق افتادو به پادشاهی محمد ادریس سنوسی پایان بخشید. | به دنبال آن استقلال [[لیبی]] در 1951 و اعلام پادشاهی لیبی به عنوان کشوری فدرال شامل ایالت سیرنائیکا و ایالت های طرابلس و فزان ، و اعلام محمد ادریس سنوسی به عنوان پادشاه کشور با پایتختی شهرهای طرابلس و بنغازی ، و سپس دولت اداری ، و مجلس شورای ملی لیبی (پارلمان لیبی) و اعلام دولت واحد در این کشور در جریان بود ، تا کودتای الفتح در سپتامبر 1969 توسط معمر قذافی اتفاق افتادو به پادشاهی محمد ادریس سنوسی پایان بخشید. | ||
<ref>محمد يوسف المقريف، "ليبيا بين الماض والحاضر: صفحات من التاريخ السياسي"، عدة مجلدات، مركز الدراسات الليبية، أوكسفورد، 2004، ص 17-18.</ref> | |||
== منابع == | |||
[[رده: شهرهای مهم جهان اسلام]] | |||
[[رده: لیبی]] | |||
[[رده: جنبش سنوسیه]] | |||
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۳۷
| نام شهر | برقه |
|---|---|
| نام دیگر | Koranaiah |
| کشور | لیبی |
| علت اهمیت | خاستگاه جنبش سنوسیه لیبی |
| جمعیت | 1613749 در سال 2006 |
برقه یکی از شهر های مهم لیبی است که از آغاز تاکنون محل خیز جنبش های متعددی بوده است.
از جمله خاستگاه جنبش سنوسیه لیبی به رهبری محمد مهدی سنوسی بوده است.مطلب پیش رو درباره این شهر مهم لیبی می باشد.
تاسیس و نام های دیگر
Koranaiah و یونان ( Κυρηναϊκή ) "Kiranaika" ( در انگلیسی: برقه )، نام استان تاریخی در شرق لیبی یود .
Cyrenaica در اواسط قرن ششم قبل از میلاد تاسیس شد. نام یونانی خود را از استانی به نام بارسایا یا بارسایی گرفته است و شامل شهر توكرا و دیگر سكونتگاههای نیمه مستقل است.
هرودوت برای اولین بار به ارسال به نام Berkaya، و او Tukra اشاره کرد و گفت آن را به Berkaya بود. استفاده هرودوت از این نام لزوما نشان دهنده ریشه های یونانی نیست، ممکن است که او آن را در شکل یونانی خود را در این راه از یک فنیقی یا منشاء لیبی است که باراکا یا برقه داد.
بعداً این سهر توسط تعدادی از حاکمان عرب و مسلمان بعنوان ولایت پذیرفته شد و این نامگذاری تا دهه 1970 همچنان محبوب بود. رومی ها به نام به نام از منطقه "Koranaiah" یا "Sirenyka" ( لاتین : برقه ) در شرق لیبی می باشد.
در اواسط قرن بیستم (با فزانس و طرابلس ) ، Cyrenaica یکی از سه ایالت لیبی بود که پس از استقلال لیبی در 24 دسامبر 1951 ، پادشاهی متحده لیبی را تشکیل داد . [۱]
ورود مسلمانان
پس از ورود اعراب به سیرنائیکا، این ایستگاه برای ارتشهای اسلامی و مسافرانی بود که در مسیر مغرب و اندلس قرار داشتند . آل یعقوبی در قرن دهم از اسکان برخی از قبایل عرب در اطراف شهر سیرنائیکا در دو کوه مشرف به شرق و غرب نام برد ، اما این حضور از اهمیت اجتماعی و سیاسی برخوردار بود.
برقه توسط قبیله Lawat که قوم بربری بودند اداره می شد و تا زمان ورود قبایل بنی سلیم و بنی هلال در اختیار آن ها بود.
در آغاز سال 443 ق / 1051 م، بانو Heib و متحدان آنها Umayrah،در برقه حضور یافتند و راه حل فصل خیلی از اختلاف ها بود.
در حالی که بقیه ازشهر از قبایل بنی سلیم و بنی هلال بودند و متحدان آنها پیشروی خود را به سمت مغرب ادامه دادند.
[۲]
اشغال لیبی توسط ایتالیا
ایتالیایی ها به عنوان بخشی از اشغال لیبی در جریان جنگ ایتالیا و ترکیه در سال 1911 ، سیرنائیکا را اشغال کردند و در منطقه شرقی کشور تحت سلطه از سیرنائیکا اعلام شد و خلافت عثمانی پس از معاهده اوشی بین دو طرف ، رسماً این منطقه را به ایتالیا واگذار کرد .
حکومت سنوسی ها
در 17 مه 1919 ، Cyrenaica مستعمره ایتالیا در داخل لیبی اعلام شد و در 25 اکتبر 1925 ، ایتالیا شیخ محمد ادریس سنوسی را به عنوان رهبر سنوسی ها به رسمیت شناخت وبه عنوان "پادشاه " شناخته می شد تا اینکه ایتالیا در سال 1929 حکومت از سنوسی ها را پس گرفت.
در اول ژانویه 1934 ، Cyrenaica ، Tripoli و Fzanzan تحت استعمار ایتالیا قرار گرفتند و تا جنگ جهانی دوم به لیبی ایتالیا معروف بود
در اول ژوئن 1949 ، امارت سیرنائیکا در یک کنفرانس ملی که در بنغازی برگزار شد ، تحت سلطنت پادشاه محمدادریس سنوسی ، استقلال خود را از انگلستان اعلام کرد.
به دنبال آن استقلال لیبی در 1951 و اعلام پادشاهی لیبی به عنوان کشوری فدرال شامل ایالت سیرنائیکا و ایالت های طرابلس و فزان ، و اعلام محمد ادریس سنوسی به عنوان پادشاه کشور با پایتختی شهرهای طرابلس و بنغازی ، و سپس دولت اداری ، و مجلس شورای ملی لیبی (پارلمان لیبی) و اعلام دولت واحد در این کشور در جریان بود ، تا کودتای الفتح در سپتامبر 1969 توسط معمر قذافی اتفاق افتادو به پادشاهی محمد ادریس سنوسی پایان بخشید.
[۳]