احمد بن علی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|- | |- | ||
|القاب و سایر نام‌ها | |القاب و سایر نام‌ها | ||
| | |خضیب الایادی | ||
|- | |- | ||
|زاده | |زاده | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۵
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۵:۲۵، ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲ (ساعت هماهنگ جهانی) (۲ سال پیش) تغییر یافتهاست؛(الگو:پاکسازی) لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین میکنید. |
الگو:جعبه اطلاعات احمد بن علی رازی
| نام | احمد بن علی رازی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | خضیب الایادی |
| زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
| درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
| استادان | ؟؟؟ |
| شاگردان | ؟؟؟ |
| آثار | ؟؟؟ |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | ؟؟؟ |
احمد بن علی رازی، (قبل 281 – حدود350ق) ابوالعباس یا ابوعلی. معروف به «خضیب الایادی»است زیرا ظاهراً دستهای او همیشه خضاب بسته بود. تاریخ ولادت و وفات او روشن نیست. از تاریخ درگذشت اساتید او که بعضاً دهه نخست سده چهارم را درک کردهاند میتوان حدس زد که وی بعد از این دهه زنده بوده است. از سوی دیگر شاگردی «محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) و «هارون بن موسی تلعکبری»(م385ق) نزد او نشانگر آن است که وی احتمالاً تا اواسط این سده حیات داشته است. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست. وی ظاهراً بخش زیادی از عمر خویش را در قم و ری به سر آورده و در این دو شهر نزد «محمد بن جعفر بن عون رازی»(م312ق) و «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) حدیث شنیده است. شاید از شاگردی تلعکبری نزد او بتوان استفاده کرد که وی مدتی در بغداد نیز اقامت داشته است، زیرا تلعکبری مقیم بغداد بوده است. وی در منابع رجالی متهم به افراط در حق امامان شیعه(ع) شده است و احادیث او از اعتبار چندانی برخوردار نیست. شیخ طوسی و نجاشی ضمن اینکه وی را «مضطرب المذهب» و «غالی افراطی» معرفی نمودهاند، برخی از کتابهای او را ستودهاند. وی تألیفات متعددی داشته است اما تنها از کتاب «الشفاء و الجلاء» اثری باقی مانده و مورد ستایش صاحب‌نظران قرار گرفته است. احادیث این کتاب را که در موضوع غیبت امام عصر(عج) میباشد شاگردش «محمد بن احمد بن داود قمی» به آیندگان انتقال داده است. از تألیفات دیگر او «کتاب الفرائض» و «کتاب الآداب» هستند که اکنون اثری از آنها نیست.