محک النظر (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
</div> | </div> | ||
کتاب '''محک النظر''' در علم [[منطق]] به قلم [[محمد غزالی]] (متوفی: 505 هجری قمری) نوشته و این کتاب | کتاب '''محک النظر''' در علم [[منطق]] به قلم [[محمد غزالی]] (متوفی: 505 هجری قمری) نوشته و در این کتاب علمی، بیان کامل منطق و تبدیل آن به معانی شرقی [[اسلامی]] در قالب زبان کامل عربی رعایت شده است. | ||
== بخشهای کتاب == | == بخشهای کتاب == | ||
کتاب به دو بخش تقسیم | کتاب به دو بخش تقسیم میشود مبحث الفاظ و معانی بخشی از بخش اول و مبحث حد که بخش دوم را به خود اختصاص داده است. | ||
=نسخههای خطی= | =نسخههای خطی= | ||
از نسخ خطی مورد | از نسخ خطی مورد تأییدمیتوان چاپ دارالمنهاج [[جده]] که نسخهای خطی است و در سال 907 هجری قمری نوشته شده است را برشمرد<ref>غزالی، محمد ( ۱۳۹۵ ). محک النظر(ویرایش اول). جده : دارالمنهاج . صفحه 32.</ref>. | ||
=بخشی از کتاب= | =بخشی از کتاب= | ||
به گفته غزالی در کتاب محک النظر: | به گفته [[غزالی]] در کتاب محک النظر: القول فی شروط القیاس | ||
القول فی شروط القیاس | |||
«اعلم أن القیاس عبارة عن أقاویل مخصوصة ألفت تألیفاً مخصوصاً ونظمت». ...القیاس على ثلاثة فنون. | |||
القیاس على ثلاثة فنون. | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۰
نام نویسنده | ابو حامد غزالى |
---|---|
موضوع | منطق |
زبان کتاب | عربى |
ناشر | دار المنهاج |
سال نشر | 1409 ق |
تعداد جلد | تک جلدی |
تعداد صفحات | 274 صفحه |
مکان چاپ | بیروت |
کتاب محک النظر در علم منطق به قلم محمد غزالی (متوفی: 505 هجری قمری) نوشته و در این کتاب علمی، بیان کامل منطق و تبدیل آن به معانی شرقی اسلامی در قالب زبان کامل عربی رعایت شده است.
بخشهای کتاب
کتاب به دو بخش تقسیم میشود مبحث الفاظ و معانی بخشی از بخش اول و مبحث حد که بخش دوم را به خود اختصاص داده است.
نسخههای خطی
از نسخ خطی مورد تأییدمیتوان چاپ دارالمنهاج جده که نسخهای خطی است و در سال 907 هجری قمری نوشته شده است را برشمرد[۱].
بخشی از کتاب
به گفته غزالی در کتاب محک النظر: القول فی شروط القیاس
«اعلم أن القیاس عبارة عن أقاویل مخصوصة ألفت تألیفاً مخصوصاً ونظمت». ...القیاس على ثلاثة فنون.
پانویس
- ↑ غزالی، محمد ( ۱۳۹۵ ). محک النظر(ویرایش اول). جده : دارالمنهاج . صفحه 32.