عمربن عبدالرحمن العطاس: تفاوت میان نسخه‌ها

عمربن عبدالرحمن العطاس (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۵

۹۳۷ بایت حذف‌شده ، ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۲

جز

←‏درگذشت

Javadi

confirmed، مدیران

۱۸٬۹۲۱

ویرایش

@@ خط ۶۹: / خط ۶۹: @@
 ==راطب العطاس==
 به معنای "حقوق" عبارت است از مجموع ذکرها، ادعیه‌ها و دستورالعمل‌هایی که برای ذکر و پناه بردن از شر و طلب خیر، و کسب علم در حالی که قلب را با هم متحد می‌کنید و نگران خدا هستید. هیچ کدام از آنها در صندوق اول یا بعد از آنها قرار نگرفت، اما این امر به دست [[صوفیان]] و صالحان ملت صورت گرفت. کمک به فدائیان، تقویت برای عاشقان، ارتقای خدمتگزاران زاهد و زاهدان، و باز شدن در برای ورود منان عادی با قاطعیت و اراده‌های ضعیف. این (راطب العطاس) از مجموعه‌ای حبیب عمر بن عبدالرحمان العطاس بود <ref>مولا الدویه، فضل بن علوی (1380 ق). شرح ورد الإمام الحداد وراتبه الشهیر. قاهره، مصر: چاپ المدنی. بایگانی شده از نسخه اصلی (PDF) در 26 مه 2020.</ref> او اشاره‌ای نکرد که چیزی غیر از خود را به خود نسبت داده یا اثری غیر از آن را ترجیح داده است، چه روایت باشد، چه تألیف، چه نثر، چه نامه‌ای، چه جزو این دستمزد، زیرا او آن را به خود نسبت داده است. علی بن عبدالله باراس آن را با توضیحی برتر و معانی آن به نحو مناسب توضیح داد، اما به جزئیات آن نپرداخت. سپس علی بن حسن العطاس آن را در کتاب «القرطص» با توضیحی طولانی در مجموعه‌ای کامل، مملو از فواید و منحصر به فرد، توضیح داد که در آن [[آیات قرآن]]، احادیث نبوی، اخبار نقل شده و سخنان امامان مشهور گذشته، که یک دانشجوی شرع و حقیقت نمی‌تواند از آن صرف نظر کند.
-==فرزندان او==
-تعداد همسران وی سیزده نفر بود که هشت نفر از او متولد شدند و پنج نفر دیگر این گونه نبودند. تعداد فرزندان وی به چهارده نفر، نه پسر و پنج دختر رسید. فرزندان عبارتند از: سالم، شیخ، حسین، عبدالرحمان، علی، شیخ اکبر، محسن، شیخ و عبدالله. در مورد دختران، آنها عبارتند از: شیخا، علویه، فاطمه، اسماء و سلمه. گزارش شده است که بسیاری از کودکان خردسال او فوت کرده است. پس از او پنج فرزند پسر خود سالم، حسین، عبدالرحمان، شیخ و عبدالله جانشین او شدند و چهار فرزند دیگر فرزندی ندارند.
 =درگذشت=
-وی در شهرها، روستاها و دره‌های حضرموت به عنوان معلم، راهنما، واعظ و راهنما بود، تا زمانی که زمان حرکت او به آخرت فرا رسید، عازم وادی امد شد. او در سال 1072 م. هجری قمری درگذشت و پیکر او را به حریضه بردند و در آنجا به خاک سپردند و گنبدی بزرگ بر فراز قبر وی ساخته شد که تا به امروز زائران در آن ساکن هستند<ref>باکثیر, عبدالله بن محمد (1405 هـ). رحلة الأشواق القویة إلى مواطن السادة العلویة. صفحة 109.</ref>.
+وی در شهرها، روستاها و دره‌های [[حضرموت]] به‌عنوان معلم، واعظ و راهنما بود، تا زمانی که زمان مرگ او فرا رسید، او در سال 1072 م. درگذشت و پیکر او را به حریضه بردند و در آنجا به خاک سپردند و گنبدی بزرگ بر فراز قبر وی ساخته شد که تا به امروز زائران در آن ساکن هستند<ref>باکثیر, عبدالله بن محمد (1405 هـ). رحلة الأشواق القویة إلى مواطن السادة العلویة. صفحة 109.</ref>.
 =منابع=