برقعیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ']]↵<references />' به ']]') |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''برقعیه''' از فرق «[[اسماعیلیه|اسماعیلیه]]» و پیروان محمد بن علی بن برقعی بودند. | '''برقعیه''' از فرق «[[اسماعیلیه|اسماعیلیه]]» و پیروان محمد بن علی بن برقعی بودند. | ||
==شرح حال== | == شرح حال == | ||
از این فرقه جز در کتاب [[تحفه اثنی عشریه]]، در سایر منابع نامی برده نشده است و به نظر می‌رسد که شرح حال وی با زندگی‌نامه علی بن محمّد عبدالرحیم معروف به صاحب الزنج به هم آمیخته است. | از این فرقه جز در کتاب [[تحفه اثنی عشریه]]، در سایر منابع نامی برده نشده است و به نظر می‌رسد که شرح حال وی با زندگی‌نامه علی بن محمّد عبدالرحیم معروف به صاحب الزنج به هم آمیخته است. | ||
==تاریخچه== | == تاریخچه == | ||
محمد بن علی بن برقعی خود را از [[علویان]] می‌دانست در حالی که از علویان نبود جز آن که از راه نکاح مادر با علویان خود را به آن سلسله مستند می‌کرد. وی در سال 255 هجری قمری در اهواز خروج کرد و بر تمام خوزستان و بصره حاکم شد. | محمد بن علی بن برقعی خود را از [[علویان]] می‌دانست در حالی که از علویان نبود جز آن که از راه نکاح مادر با علویان خود را به آن سلسله مستند می‌کرد. وی در سال 255 هجری قمری در اهواز خروج کرد و بر تمام خوزستان و بصره حاکم شد. | ||
==سر انجام== | == سر انجام == | ||
موسس برقعیه توسط لشکری که [[معتضد عباسی]] فرستاد شکست خورده و اسیر شد. وی را در سال 260 هجری قمری به بغداد بردند و به امر معتضد به دار آویختند. | موسس برقعیه توسط لشکری که [[معتضد عباسی]] فرستاد شکست خورده و اسیر شد. وی را در سال 260 هجری قمری به بغداد بردند و به امر معتضد به دار آویختند. | ||
<ref>مشکور محمد جواد، | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 100 با ویرایش و اصلاح گسترده عبارات.</ref> | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۴۷
برقعیه از فرق «اسماعیلیه» و پیروان محمد بن علی بن برقعی بودند.
شرح حال
از این فرقه جز در کتاب تحفه اثنی عشریه، در سایر منابع نامی برده نشده است و به نظر می‌رسد که شرح حال وی با زندگی‌نامه علی بن محمّد عبدالرحیم معروف به صاحب الزنج به هم آمیخته است.
تاریخچه
محمد بن علی بن برقعی خود را از علویان می‌دانست در حالی که از علویان نبود جز آن که از راه نکاح مادر با علویان خود را به آن سلسله مستند می‌کرد. وی در سال 255 هجری قمری در اهواز خروج کرد و بر تمام خوزستان و بصره حاکم شد.
سر انجام
موسس برقعیه توسط لشکری که معتضد عباسی فرستاد شکست خورده و اسیر شد. وی را در سال 260 هجری قمری به بغداد بردند و به امر معتضد به دار آویختند. [۱]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 100 با ویرایش و اصلاح گسترده عبارات.