زهاد ثمانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<br />{{پانویس رنگی}}'''زهّاد ثمانیه''' یا زاهدان هشتگانه در اصطلاح | <br />{{پانویس رنگی}}'''زهّاد ثمانیه''' یا زاهدان هشتگانه در اصطلاح علمای [[رجال]]، شامل افراد ذیل می‌شود. 1. ربیع بن خثیم. 2. هرم بن حیّان عبدی 3. اویس قرنی.4. عامر بن عبد قیس.5. عبداللّه بن ثوب.6. مسروق بن اجدع. 7. حسن بصری. 8. اسود بن یزید یا برید یا بریر. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213</ref> <ref>جعفریان رسول، میراث اسلامی ایران، قم، نشر کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره)، سال ۱۳۷۷شمسی، ج۹، ص۳۱۰.</ref></div> | ||
== پیشینه افراد == | == پیشینه افراد == | ||
فضل بن شاذان در روایتی که در [[رجال کشی]] ذکر شده است، تنها ربیع بن خثیم، هرم بن حیان، اویس قرنی و عامر بن عبد قیس را زاهد حقیقی خوانده و درباره بقیه افراد، توصیفاتی از قبیل ریاکار، مالیات‌چی معاویه و فرصت‌طلب به کار برده است.<ref>افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴.</ref> | فضل بن شاذان در روایتی که در [[رجال کشی]] ذکر شده است، تنها ربیع بن خثیم، هرم بن حیان، اویس قرنی و عامر بن عبد قیس را زاهد حقیقی خوانده و درباره بقیه افراد، توصیفاتی از قبیل ریاکار، مالیات‌چی معاویه و فرصت‌طلب به کار برده است.<ref>افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴.</ref> | ||
علاوه افراد مذکور از مخالفان سر‌سخت [[امام علی|حضرت علی علیه‌السلام]] نیز بودند و زهد | علاوه افراد مذکور از مخالفان سر‌سخت [[امام علی|حضرت علی علیه‌السلام]] نیز بودند و زهد ظاهری و تقوای صوری آنها از راه تدلیس و تلبیس و مردم‌فریبی بوده است. بعضی از اهل فن به عوض اسود بن یزید مذکور، جریر بن عبداللّه بن بجلی را چهارمین آن زهّاد اشقیا دانسته‌اند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 | ||
</ref> در میان زهاد حقیقی، اویس قرنی برترین زاهد از زهاد ثمانیه دانسته شده است.<ref>افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 با ویرایش اندک و اصلاح عبارت</ref> | </ref> در میان زهاد حقیقی، اویس قرنی برترین زاهد از زهاد ثمانیه دانسته شده است.<ref>افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 با ویرایش اندک و اصلاح عبارت</ref> | ||
<ref>مدرس خیابانی میرزا محمد علی، ریحانة الادب، تهران، نشر خیام، سال 1369 شمسی، سال 1369 شمسی، شش جلدی، ج 2، ص 395.</ref> | <ref>مدرس خیابانی میرزا محمد علی، ریحانة الادب، تهران، نشر خیام، سال 1369 شمسی، سال 1369 شمسی، شش جلدی، ج 2، ص 395.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹
زهّاد ثمانیه یا زاهدان هشتگانه در اصطلاح علمای رجال، شامل افراد ذیل می‌شود. 1. ربیع بن خثیم. 2. هرم بن حیّان عبدی 3. اویس قرنی.4. عامر بن عبد قیس.5. عبداللّه بن ثوب.6. مسروق بن اجدع. 7. حسن بصری. 8. اسود بن یزید یا برید یا بریر. [۱] [۲]
پیشینه افراد
فضل بن شاذان در روایتی که در رجال کشی ذکر شده است، تنها ربیع بن خثیم، هرم بن حیان، اویس قرنی و عامر بن عبد قیس را زاهد حقیقی خوانده و درباره بقیه افراد، توصیفاتی از قبیل ریاکار، مالیات‌چی معاویه و فرصت‌طلب به کار برده است.[۳] علاوه افراد مذکور از مخالفان سر‌سخت حضرت علی علیه‌السلام نیز بودند و زهد ظاهری و تقوای صوری آنها از راه تدلیس و تلبیس و مردم‌فریبی بوده است. بعضی از اهل فن به عوض اسود بن یزید مذکور، جریر بن عبداللّه بن بجلی را چهارمین آن زهّاد اشقیا دانسته‌اند.[۴] در میان زهاد حقیقی، اویس قرنی برترین زاهد از زهاد ثمانیه دانسته شده است.[۵] [۶] [۷] [۸] در منابع مختلف اسامی زهاد ثمانیه به‌گونه‌های مختلفی آمده است؛ از جمله هرم بن حیان که هرم بن جبان خوانده شده، [۹] ربیع بن حثیم که ربیع بن خثیم ذکر شده ا[۱۰] و مسروق بن اجدع که اجذع نقل شده است.[۱۱] همچنین اسود بن یزید، در برخی نسخه‌ها با نام برید یا بریر آمده است. [۱۲]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213
- ↑ جعفریان رسول، میراث اسلامی ایران، قم، نشر کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره)، سال ۱۳۷۷شمسی، ج۹، ص۳۱۰.
- ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴.
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213
- ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 با ویرایش اندک و اصلاح عبارت
- ↑ مدرس خیابانی میرزا محمد علی، ریحانة الادب، تهران، نشر خیام، سال 1369 شمسی، سال 1369 شمسی، شش جلدی، ج 2، ص 395.
- ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴
- ↑ جعفریان رسول، میراث اسلامی ایران، قم، نشر کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره)، سال ۱۳۷۷شمسی، ج۹، ص۳۱۰
- ↑ فندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴
- ↑ جعفریان رسول، میراث اسلامی ایران، قم، نشر کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره)، سال ۱۳۷۷شمسی، ج۹، ص۳۱۰
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213