احمد بن حجر آل بوطامی: تفاوت میان نسخه‌ها

</div>'''احمد بن حجر آل بوطامی''' البنعلی، مفتی سابق قطر و از نمادهای [[دعوت اسلامی]] و قوه قضاییه شریعت در [[قطر]] و شبه جزیره [[عربستان]] است.

احمد بن حجر بن محمد بن حجر بن أحمد بن حجر بن طامی بن حجر بن سند بن سعدون آل‌بوطامی البنعلی منسوب به قبیله بنی‌سلیم است و وطن آنها بخش بنی‌سلیم در نزدیکی مدینه است. سپس به الاحساء و بعد از آن به دارین نقل مکان کردند و در سراسر شبه جزیره عربستان، آفریقا و هند گسترش یافتند. آل‌بوطامی در منطقه زوباره در شمال قطر ساکن شدند.

تاریخ تولد او به طور خاص شناخته شده نیست، اما احتمال می‌رود که او در حدود سال ۱۳۳۵ه. ق، مصادف با ۱۹۱۵ میلادی به دنیا آمده باشد. او در خانواده با تربیت مذهبی محافظه‌کار به رشد کرد.

شیخ از جوانی دریافت علوم اسلامی را آغاز کرد و در کودکی [[قرآن]] را حفظ کرد، سپس به تحصیل فقه [[شافعی]] و عقیده [[سلفیت]] پرداخت. در سال 1931 میلادی برای تکمیل تحصیل علوم اسلامی در حدود ۱۵ سالگی به الاحساء سفر کرد و به مدت چهار سال در آنجا ماند و به صورت متمرکز از اساتید آنجا کسب علم کرد. سپس به قطر نقل مکان کرد و از آنجا به امارة راس‌الخیمه نقل مکان کرد و مدتی در آنجا زندگی کرد و در آنجا درس داد و به کار افتاء و قضاوت پرداخت. و در سال ۱۹۳۸ با دختر سالم بن هلال المناعی ازدواج کرد و دو پسر به نام‌های دکتر حجر و یوسف و یک دختر داشت. او در سال ۱۹۵۶میلادی به ریاض نقل مکان کرد و در مؤسسه امام‌الدعوة تدریس کرد.

علوم دینی را نزد اساتید بسیاری فراگرفت که بخشی از ایشان عبارتند از:

# عبدالعزیز بن عمر بن العکاس: استاد او در شرح کتاب «عقيدة السلف أصحاب الحديث» و کتاب «مشكاة الأحاديث» و کتاب «بهجة المحافل» در زندگی‌نامه پیامبر.

بسیاری از علما و واعظان در منطقه راس خیمه، ریاض و قطر نزد او تحصیل کرده‌اند، از جمله:

# عبدالقادر العماری نیز در قطر از او کسب علم می‌کرد.

== قوه قضائیه ==

در سال ۱۹۳۷ میلادی در زمان شیخ سلطان بن سالم القاسمی در سن ۳۱ سالگی شروع به کار در قوه قضاییه کرد و نزدیک به ۲۰ سال مسئولیت رسمی قضاوت راس‌الخیمه را بر عهده داشت. در سال ۱۹۵۱ شیخ صقر بن محمد القاسمی دستور داد تا به عنوان قاضی رسمی کشور منصوب شود و تا سال ۱۹۵۶ در قوه قضائیه در این سمت به فعالیت ادامه داد. در آن سال شیخ احمد بن حجر دعوت نامه‌ای از شیخ محمد بن ابراهیم آل شیخ مفتی بزرگ عربستان سعودی در آن زمان دریافت کرد تا در مؤسسه امام الدعوة ریاض تدریس کند و او پذیرفت. در سال ۱۹۵۸ میلادی در سن ۴۲ سالگی به او پیشنهاد شد که مسئولیت قوه قضائیه قطر را بر عهده گیرد. پس او به قطر مهاجرت کرد و در آنجا ساکن شد.

در سال ۱۹۹۱ میلادی از قوه قضائیه استعفا داد و بازنشسته شد و خود را وقف نوشتن و نشر علم کرد.

شیخ در کنار فعالیت در قوه قضائیه همواره به تدریس نیز می‌پرداخت. او در شهر المعیریض در مجلس خود و در راس الخیمه در مدرسه الهدایة که با همکاری او تأسیس شده بود، به دانش‌پژوهان آموزش می‌داد.

در سال ۱۹۵۶ میلادی شیخ احمد بن حجر دعوتنامه‌ای از مفتی بزرگ وقت عربستان سعودی شیخ محمد بن ابراهیم آل‌شیخ دریافت کرد تا به عنوان استاد در مؤسسه امام الدعوة در ریاض فعالیت کند و شیخ نیز موافقت کرد. او همچنین در جلسات خود در قطر به دانش‌پژوهان تدریس می‌کرد.

او عاشق خواندن و گرداوری کتاب بود، تا اینکه کتابخانه شخصی‌اش حدود 20000 جلد کتاب را در خود داشت. او کتاب‌های بسیاری را در علوم مختلف اسلامی مانند توحید، فقه و مسائل جامعه اسلامی طبقه بندی کرده است. او همچنین عاشق شعر عربی بود، علاوه بر آنچه در مسائل اجتماعی می‌نوشت، اشعاری در مورد مسائل علمی به ویژه عقاید می‌نوشت، اما نمی خواست به عنوان شاعر شناخته شود، بنابراین تعداد کمی از اشعارش را نگه داشته است. ۲۸ اثر او نوشته شده است که بیشتر آن ها چاپ شده‌اند، از جمله:

# إعلام الأنام بالغناء المباح والحرام.

او در صبح روز سه شنبه 5 جمادی الاولی سال 1423 هجری قمری مصادف با 2002/6/14 میلادی درگذشت