۸۶٬۱۷۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' مکانها' به ' مکانها'
جز (جایگزینی متن - '== منبع ==' به '== منابع ==') |
جز (جایگزینی متن - ' مکانها' به ' مکانها') |
||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
فقهای شیعه این بحث را نیز مطرح کرده‌اند که آیا حکم تخییری مذکور تنها مسجد کوفه و حائر حسینی را دربرمی‌گیرد یا شامل تمام شهر کوفه و کربلا می‌شود. <ref>مرتضی بروجردی، مستندالعروة الوثقی، ج۸، ص۴۱۴ـ۴۲۰، تقریرات درس آیت‌اللّه خویی، ج ۸، (قم) ۱۳۶۷ش.</ref><ref>محمدصادق روحانی، فقه‌الصادق، ج۶، ص۴۲۷۴۲۸، قم ۱۴۱۲۱۴۱۴. </ref><ref>مرتضی بروجردی، مستندالعروة الوثقی، ج۸، ص۴۲۱ـ ۴۲۶، تقریرات درس آیت‌اللّه خویی، ج ۸، (قم) ۱۳۶۷ش.</ref> | فقهای شیعه این بحث را نیز مطرح کرده‌اند که آیا حکم تخییری مذکور تنها مسجد کوفه و حائر حسینی را دربرمی‌گیرد یا شامل تمام شهر کوفه و کربلا می‌شود. <ref>مرتضی بروجردی، مستندالعروة الوثقی، ج۸، ص۴۱۴ـ۴۲۰، تقریرات درس آیت‌اللّه خویی، ج ۸، (قم) ۱۳۶۷ش.</ref><ref>محمدصادق روحانی، فقه‌الصادق، ج۶، ص۴۲۷۴۲۸، قم ۱۴۱۲۱۴۱۴. </ref><ref>مرتضی بروجردی، مستندالعروة الوثقی، ج۸، ص۴۲۱ـ ۴۲۶، تقریرات درس آیت‌اللّه خویی، ج ۸، (قم) ۱۳۶۷ش.</ref> | ||
حنفیان ــکه مانند فقهای امامی به وجوب شکسته خواندن نماز به هنگام مسافرت قائل‌اندــ خواندن نماز کامل را در حرم مکّی پیروی از پیامبر اکرم شمرده و به‌سبب مضاعف بودن پاداش کارها در حرم، آن را بهتر از خواندن نماز شکسته دانسته‌اند. <ref>ابوبکر بن مسعود کاسانی، بدائع‌الصنائع فی ترتیب الشرائع، ج۱، ص۹۱ـ۹۲، چاپ محمد عدنان‌بن یاسین درویش، بیروت ۱۴۱۹/۱۹۹۸.</ref><ref>ابن قدامه، المغنی، ج۲، ص۱۰۷، بیروت: دارالکتاب العربی، (بی‌تا).</ref> | حنفیان ــکه مانند فقهای امامی به وجوب شکسته خواندن نماز به هنگام مسافرت قائل‌اندــ خواندن نماز کامل را در حرم مکّی پیروی از پیامبر اکرم شمرده و به‌سبب مضاعف بودن پاداش کارها در حرم، آن را بهتر از خواندن نماز شکسته دانسته‌اند. <ref>ابوبکر بن مسعود کاسانی، بدائع‌الصنائع فی ترتیب الشرائع، ج۱، ص۹۱ـ۹۲، چاپ محمد عدنان‌بن یاسین درویش، بیروت ۱۴۱۹/۱۹۹۸.</ref><ref>ابن قدامه، المغنی، ج۲، ص۱۰۷، بیروت: دارالکتاب العربی، (بی‌تا).</ref> | ||
احکام و آداب دیگری نیز در منابع فقهی شیعه برای این حرم‌ها و حرم امامان شیعه (مشاهد مشرّفه) ذکر شده است، مانند حرمت ورود جُنُب و حائض به این | احکام و آداب دیگری نیز در منابع فقهی شیعه برای این حرم‌ها و حرم امامان شیعه (مشاهد مشرّفه) ذکر شده است، مانند حرمت ورود جُنُب و حائض به این مکانها، <ref>محمد بن علی موسوی عاملی، مدارک الاحکام فی شرح شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۸۲، قم ۱۴۱۰. </ref><ref>احمد بن محمدمهدی نراقی، مستند الشیعة فی احکام الشریعة، ج۲، ص۲۹۲، قم، ج ۲، ۱۴۱۵، ج ۸، ۱۴۱۶، ج ۱۳، ۱۴۱۷.</ref> حرمت نجس کردن آنها و وجوب رفع نجاست از آنها، <ref>محمدکاظم بن عبدالعظیم طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ج۱، ص۸۹۹۰، بیروت ۱۴۰۹. </ref> استحباب غسل پیش از ورود به این اماکن، مکروه بودن انتقال مردگان برای دفن به سرزمین دیگر، مگر به این مکانها، <ref>محمد بن علی موسوی عاملی، مدارک الاحکام فی شرح شرائع الاسلام، ج۲، ص۱۵۲، قم ۱۴۱۰. </ref><ref>محمدکاظم بن عبدالعظیم طباطبائی یزدی، العروة الوثقی، ج۱، ص۴۴۷، بیروت ۱۴۰۹.</ref> و ممنوع بودن اجرای حد و قصاص در این حرم‌ها می‌باشد. <ref>ابن ادریس حلّی، کتاب السرائرالحاوی لتحریر الفتاوی، ج۳، ص۳۶۳۳۶۴، قم ۱۴۱۰۱۴۱۱. </ref><ref>ابوالقاسم خویی، مبانی تکملةالمنهاج، ج۲، ص۱۸۴ـ۱۸۵، قم ۱۳۹۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||