مصوّریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''«مصوّریّه»''' در زمرۀ یکی از [[فرق اسلامی]] آورده شده است. | ||
=اعتقادات= | =اعتقادات= | ||
آنها معتقد بودند که [[خداوند|خداوند متعال]] [[آدم]] را در قالب و صورت خودش آفریده و برای صحت ادعای خویش به سخنی از [[احمد بن حنبل|احمد‌‌بن‌حنبل]] در کتاب '''مسند''' که [[بخاری]] و [[مسلم]] آن را از [[ابوهریره]] نقل کرده‌اند استناد می‌کردند که:'''«خلق اللّه آدم علی صورته».''' | |||
حافظ شیرازی با الهام از این حدیث گفته است: | [[حافظ شیرازی]] با الهام از این حدیث گفته است: در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد، عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد. نظری کرد که بیند به جهان صورت خویش، خیمه در آب و گل مزرعه آدم زد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref>،<ref>ترجمه سواد اعظم، ص 181. | ||
در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد، عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد. نظری کرد که بیند به جهان صورت خویش، خیمه در آب و گل مزرعه آدم زد | |||
</ref>. | </ref>. | ||
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۲
«مصوّریّه» در زمرۀ یکی از فرق اسلامی آورده شده است.
اعتقادات
آنها معتقد بودند که خداوند متعال آدم را در قالب و صورت خودش آفریده و برای صحت ادعای خویش به سخنی از احمد‌‌بن‌حنبل در کتاب مسند که بخاری و مسلم آن را از ابوهریره نقل کرده‌اند استناد می‌کردند که:«خلق اللّه آدم علی صورته».
حافظ شیرازی با الهام از این حدیث گفته است: در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد، عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد. نظری کرد که بیند به جهان صورت خویش، خیمه در آب و گل مزرعه آدم زد[۱]،[۲].